කෙටිම කෙටි ලොල් කතා අංක 36 : මග නැගුම ...... Maga Neguma

ලොල් කතා මාලාව අභාවයට ගියා කියලා බොහෝ දෙනෙක් හිතන්න ඇති. එහෙම වෙයිද කියන එක ගැන මටත් පොඩි චකිතයක් නොතිබුණා නොවෙයි. තවත් ලිවිය යුතු කතා බොහොමයක් තිබුණත්, ඒවා මෙහි ලියා ඵල කිරීම කෙතරම් දුරට සදාචාර සම්පන්නද ? යන ගැටලුවත් සමග දෙගිඩියාවකයි මා පසු වුණේ. එවැනි කතා මිඉතුරන් පිරිසක් සමග අල්ලාප-සල්ලාපයෙහි යෙදෙන විට කිවහැකි මුත්, ලෝකයට විවෘත්ත මෙවැනි මාධ්‍යකට එකතු කිරීමට මා තවමත් දක්වන්නේ භියක්. කෙසේ වෙතත් පාඨකයා අතරමං නොකිරීමේ අරමුණින් අවස්ථාවට ගැලපෙන කතාවක් සොයාගන්න මට හැකි වුණා.

මේ දවස් වල මහත් ආන්දෝලනයට තුඩු දුන්න මාතෘකාවක් තමයි, සංස්ථා සභාපතිකම් නුසුදුසු පුද්ගලයන්ට දීලා කියන එක. මේ කතාවත් ගෙතෙන්නෙ අන්න ඒ වගේ ක්‍රියාකාරී අධ්‍යක්ෂයක කෙනෙකු වටේ. මේ වගේ නිලයන්ට විවිධාකාර පුද්ගලයන් පත් වෙනවා. මේ සමහරක් අයට විවිධාකාර පුරුදු, ඇබ්බැහි වීම්  තිබෙනවා. මේවා ගැන හොඳින්ම දන්නේ එවැනි අයගේ ලේකම් වරු, පියන්වරු නැත්නම් රියදුරෝ. මේ කියන්න යන්නේත් ඒ වගේ කෙනෙක් ගැන. මෙහෙම පත් කරන නිලධාරීන්ගෙන් අතලොස්සක් ජීවිතේ සැඳෑසමය ගෙවන අය. නමුත් මේ කියන නිලධාරියා, ඒ ආයතනයේ සේවය කරන තමන්ගේ දියණියන්ටත් වඩා බාල තරුණියන්ට විවිධ තනතුරු උසස්වීම්, ස්ථාන මාරු, රට සවාරි වගේ දේවල් ලබා දීලා ඔහුගේ උවමනා එපාකම් ඉටු කර ගන්නවා. මේක හැමෝම දන්නවා වුණත්, කාටවත් හිතා ගන්න බෑ ඒ වගේ වයසක කෙනෙක්ට මේ වේ දේවල් වලට හැකියාව ලැබිලා තියෙන්නේ කොහොමද කියලා. 

පින්තූරය ගත්තේ : http://julianperezconquerstheuniverse.blogspot.com/

ඒ කාර්යාලයේ ඉන්න තරුණ සහ මැදිවියේ අයට මේක බලාගෙන ඉන්න බෑ. ඒ මදිවට අර කෙල්ලෝ ටික නිසා ඇතිවෙන ප්‍රශ්න. කට්ටිය කථා වුණා, මේ නිලධාරියාගේ තිරිහන් වීමේ රහස හොයා ගන්න. දවසක් හවසක මේ නිලධාරියාගේ පියන්ව සෙට් කර ගන්න තරුණ කණ්ඩායම සමත් වුණා. 

> ආ සමරේ මල්ලි උඹල ඉතිං ලොක්කත් එක්ක ඉන්න නිසා ආඩම්බරේ නේ. අපි උන්නද මලාද කියලාවත් හොයලා බලන්නේ නෑ. 

< පිස්සු කියනවද නිමල් මහත්තයා, එහෙම දෙයක් නෑ. මට වැඩ වැඩි එකයි ප්‍රශ්නේ. දන්නවනේ ලොක්කගේ හැම වැඩටම එහෙට මෙහෙට දුවන්නෙත් මමනේ.

දැන් ඉතිං ඔන්න කොල්ලව මාතෘකාවට ගන්න ලේසි බව නිමල් දැන ගත්තා. 

 > සමරේ මෙහෙම අතන මෙතන කථා කර-කර ඉන්න බෑ. අද හවසට අපි පොඩියට සෙට් වෙන්න හිතාගෙන ඉන්නේ. වියදම අපි බලා ගන්නම්, සමරේ මල්ලිත් එන්න.

 < හරි. හරි. නිමල් මහත්තයා කොහෙටද එන්න ඕනේ. අද ලොක්කා මොකක්ද මීටිමකට යන කථාවක් කිව්වා. එන්න පුළුවන් වෙයි.

> දන්නවනේ ඉතින් අපි ලොකු ලොකු තැන් වලට යන්නේ නෑ. ඒ වුණාට අද සමරෙත් එන නිසා අපි හිතුවා මැද මිදුලට යන්න.

මැද මිදුල කියන්නේ ඒ කාර්යාලය සමීපයේ තියෙන, ටිකක් නිස්කලංක, ටිකක් මිල වැඩි රෙස්ටෝරන්ට් එකක්. "ඒ වුණාට ඒ වගේද අද මේ රහස එලි කරගන්න පුළුවන් වුණොත් " කියන බලාපොරොත්තුව නිමල්ට වගේම, මේ කාර්යාලේ ඉන්න හැමෝටම තිබුණා. වෙනදාට වැඩියෙන් කවුරුත් ඉතා උද්‍යෝගයෙන් මේ අවස්ථාවට සහභාගී වෙන්න පොදි කනවා. අද සමරේගේ කටින්ම මේක අහ ගන්න කං හැමෝටම ඉස්පාසුවක් නෑ. වැඩේට අවශ්‍ය මුදල් සම්පාදනයත් ඒ හැටි අපහසු වුණේ නෑ. සමහර කාන්තා පාර්ශවේ අයත් එන්න සූදානම. නමුත් එහෙම වුණොත් සමරෙට සැක හිතිලා නොකියා ඉඳියි කියන බය නිසා, අකමැත්තෙන් වුණත් පුරුෂ පාර්ශවය විතරක් මේකට සහභාගී කර ගන්න තීරණය කළා. ඒ වුණාට ඔෆිස් එකේ ඉන්න රොයිටර් මට්ටමේ කාන්තාවකට මේක හැකි ඉක්මනින් දැන ගන්න අවශ්‍ය වුණා. 

> අනේ සරත් මලයෝ. ඔන්න බෑ කියන්නනං එපා. මම ගෙදර ගිය ගමන් උඹේ ෆෝන් එකට රිංග් එකක් දෙනවා. ඒක ආන්සර් කරලා පේන්නැති තැනකින් තියා ගනිං. 

 < අනේ අක්කණ්ඩි උඹට තියෙන තදියම, මම ඉවර වෙලා උඹට කෝල් එකක් ගන්නම්.

> අනේ උඹ දෙන කෝල්. උඹලට ඔය නැටුම් තෙල් ටික තොලේ කටේ ගාගත්තම මතක්ම වෙයි.

< හොඳයි. අද බලපන් නැද්ද කියලා.  

අනිතිමෙදී කට්ටිය කාර්යාලය ඇරුණු ගමන්ම හැල්මේ මැද මිදුලට දුවගෙන ගියා. එළිමහනේ තියෙන සමර්හට් එකක් වටේ එකතු වුණු මේ පිරිස දහයකටත් වැඩියි. බෝතල් දෙක තුනකට වග කියන්න වැඩි වෙලාවක් ගත වුණේ නෑ. වෙනදා දෙන්නා තුන්දෙනා එකතු වෙලා, වෙන වෙනම කයිය ගැහීම සිරිත වුනත්, එදා ප්‍රශ්න ඇසීම නිමල් සහ පිළිතුරු දීම සමරේ අතින් සිද්ධ වුණා.  අනෙක් අය බොහොම සංයමයෙන් අහගෙන හිටියා. සමරේ හිතුවේ කාර්යාලයේ කට්ටිය තමාට ගෞරවයට තමන්ට ඇහුම්කම් දෙන බවයි. 

 > ඒක නෙවේ සමරේ, අපේ ලොකු මහත්තයාට දැන් වයස හැත්තෑහතරක්ම වෙනවා නේද ? කොහොමද බං ඔය මනුස්සයා සිල් ගන්න වයසේ ඉඳන් අවුරුදු විසිදෙකේ-තුනේ කෙල්ලන්ව උස්සගෙ රෙස්ට් හවුස් ගානේ යන්නේ.

< අනේ අයියේ අන් සැපතට ඉරිසියා කරන්න එපා. ලොකු සර් ඔහොම හිටියට හොඳ වැඩ කාරයා.

> අනේ නිකං ඉඳින් බං. එහෙමනං මේ අපටත් පුළුවන් වෙන්න එපැයි.

ඒ කතාවෙන් සියල්ලන්ම සතුටු සාගරයක ගිලිනි. ඒ සමගම තමා කතානායකයා වැනි හැඟීමක් සමරේට ඇති විය. තවත් මදුවිත වීදුරුවක් කටේ හලාගත් සමරේ කථාව පටන් ගත්තේය.

> මේකයි අයියේ කාරණේ. උඹල කටේ කෙල පොදක් හෙලන්න එපා. අපේ ලොක්කා මග නැගුමෙන් තමයි අල්ලලා ඉන්නේ.

< අනේ මල්ලියේ කියන හරුපයක් තේරෙන සිංහළෙන් කියපං. උඹ කියන්නේ මග නැගුමේ එක එක කොන්ත්‍රාත් මේ කෙල්ලන්ට දීලා ඔවුන්ව අල්ලා ගන්නවා කියලද?

> අනේ බං අයියේ උඹලත් තොත්ත බබ්බු වගේනේ. උඹලා දන්නේ නෑ මග නැගුම එතකොට. මමත් දවසක් ගත්තා.

< එහෙනං ඒක තමයි උඹත් ලකේට ඉන්නේ. අනේ අම්මපා අපිටත් ඔය මොකක් හරි කොන්ත්‍රාත් එකක් පන්ගාර්තු කොර ගන්න බැරිද ? ඒවා බැරියැයි පස්සට. දැන් කියාපන්කෝ ලොක්කගේ රහස.

> අනේ බං උඹලාගේ කොන්ඩේ පැහුනේ අවුවටද ? එතකොට මගනැගුම උඹලා එකෙක් වත් අරගෙන නෑ. හරි උඹලා කියපන් මග කියන එකේ තේරුම ?

> මග කියන්නේ ඉතිං  මාර්ගය නැත්නම් පාර කියන එකනේ. 

< නෑ. නෑ. උඹලා යන්නේ වැරදි පැත්තට. මට කියපල්ලා මග කියන එකේ විරුද්ධ පදේ. එතකොට මේක පැහැදිලි කරන්න ලේසියි. 

> මග කියන එකේ විරුද්ද පදේ ඉතිං නොමග කියන එකනේ.

< අනේ දෙයියනේ ! ආණ්ඩුවේ කන්තෝරුවක වැඩ කරන මහත්තුරුන්ගේ සිංහල දැනුම. මහත්තයෝ මග කියන එකේ විරුද්ද පදේ දුර කියන එක නෙවේද ? මග නැගුම කියන්නේ වැඩිය දුර යන්නේ නැතිව කියන එකනේ. ඒ කියන්නේ ඉක්මනින්ම කියන එක. ඉතිං ෆාමසියේ තියෙන අර ටැබ්ලට් ජාතියට කියන්නේ මග නැගුම කියලා. ලොක්කා මට රුපියල් පන්සීයක් දීලා කියනවා. "සමරේ මෙන්න මේක මග නැගුම එකවුන්ට් එකට දාන්න" කියලා.  මමත් ඉතිං රූං ගාලා ෆාමසියට ගිහිං ගෙනැත් දෙනවා බඩු. 

 බ්ලොග් කියවන අලුත් සාමාජිකයින් බොහෝ දෙනෙක් සිටින බව පේන නිසා, එයාලගේ පහසුව වෙනුන් කලින් දාපු ලොල් කතා ටිකේ සබැඳියාවන් පහළින් තියෙනවා.

 අංක 1 අංක 2 අංක 3 අංක 4 අංක 5 අංක 6 අංක 7 අංක 8 අංක 9 අංක 10 අංක 11 අංක 12 අංක 13 අංක 14 අංක 15 අංක 16 අංක 17 අංක 18 අංක 19 අංක 20 අංක 21 අංක 22 අංක 23 අංක 24 අංක 25 අංක 26 අංක 27 අංක 28 අංක 29 අංක 30 අංක 31 අංක 32 අංක 33 අංක 34 අංක 35