Monday, March 26, 2018

අවුකනට එහා පිළිමේ ......

අවුකන ප්‍රතිමාව ඉතාමත් සොඳුරු නිර්මාණයක් විදියට තමයි ඒ පිලිබඳ විසේසඥයින් සහ බෞද්ධ ජනතාව සලකන්නේ. එතැනට ගිය කෙනෙක් විශ්මයෙන් ඒ දෙස බලා සිටිනු හැර වෙන කුමක් කරන්නද ? මේ අත්දැකීම මමත් වින්දා. මගේ මුහුණු පොතේ ඒ පින්තූර බෙදා ගත්තා වගේ මතකයි. ඒත් ආපසු ගොස් ඒ පින්තූර හොයාගෙන එනවාට වඩා හොඳයි ගූගල් දේවියන්ගෙන් පින්තූර දෙකක් ඉල්ලා ගන්න එක. මොකද ෆේස්බුක් කියන්නේ සූදුවක්. මම මගේ මුහුණු පොතේ ඒකට ස්ලෝගන් එකකුත් තැබුවා "පහළට යන ගමන්" කියළා. ගියොත් කරන්නේ ඕන දේ නෙවෙයි. ඒ වගේමයි ඔබගේ ස්මාර්ට් ජංගම දුරකථනය, කාට හරි කෝල් එකක් ගන්න ෆෝන් එක ගත්තොත් වට්ස් ඇප්, වයිබ්ර්, ෆේස්බුක්, ඉමෝ ටික බලලා ඉවර වුණාම ගිය දේ මතක නැති වෙනවා. තව ඩින්ගෙන් ලියන්න ආව දේත් මට අමතක වෙනවා. 

ඉතිං මගේ කතාව අවුකන ගැන නෙවෙයි. අවුකන ගැන බොහේ දෙනෙක් බොහෝ දේ කථා කරලා තියෙනවා.මම කියන්න යන්නේ එයාගේ සහෝදරයා හදපු දෙවෙනි පිළිමේ ගැන. ඒ ගැනත් මම දන්නේ බොහොම පුංචි විස්තරයක්.  නොදන්නා අයට දැන ගන්න ඒ කතාව කෙටියෙන් කියන්නම්. අයියා මලෝ දෙන්නෙක් තමයි මේ විදියට හූවක දුරින් පිළිම හදන්න පටන් අරන් තියෙන්නේ. කුමක් හෝ තරගයක් තිබුණාම කෙනෙක් ජය ගන්නවා, කෙනෙක් පරදිනවා. ඉතිං මේ තරගයේ මුලික කොන්දේසියක් තමයි, කලින් ඉවර වුණ කෙනා හුවක් තියලා තමන්ගේ ජයග්‍රහණය සමරනවා කියන එක. එතකොට අනිකා දන්නවා තමන් පරාදයි කියළා. නමුත් ඒ කොන්දේසි වල නෑ දෙවෙනියා මගින් වැඩේ අල්ලලා දානවා කියළා. එහෙනං කොහොමද වැඩේ මග හිටියේ? දැන් කාලේ ප්‍රොජෙක්ට් වලට වගේ සල්ලි ඉවර වෙලා වැඩේ මග අැණ හිටියද ? නෑ. දෙවෙනියා තමන්ට ඇති වෙච්ච ශෝකෙට පපුව පැලිලා මැරුණා. ඔය පපුව පැලුනා කිව්වට මම හිතන්නේ හාර්ට් කේස් එකක් තමයි හැදිලා ඇත්තේ. ඒ කාලේ චෙකප් දාන්නේ නැති නිසා පලවෙනි ස්ට්‍රෝක් එකෙන්ම කම්බස්. නැතිනම් ඒසා පින් කන්දරාවක් කරපු කෙනෙකුට ඒ වගේ ඉරණමක් අත් වෙයිද ?
පින්තූරය ගත්තේ : www.amazinglanka.com
මේක රැස්වෙහෙර කියළා මතක් වුණේ ගූගල් සර්ච් කළාම ආපු පින්තූරේකතාව කියෙව්වම

මට මේ නිධාන කතාව යලිත් මතකයට ආවේ අද හිතට  වද දීපු සිංදුවක් අහන්න ගිහිං ඔබේ නලයේ නොහොත් යූටියුබ් එකෙන් ඒකෙ වචන ටික දැක්කම. අපි බොහෝ ගීත වල මුල් කොටස පමණක් දන්න නිසා, ඒ කොටසේ ලස්සන විතරක් රස විඳින්න පුරුදු වෙලා ඉන්නවා. මේ වගේ සම්පූර්ණ ගීතය ලිරික්ස් එක්ක අහපු වෙලාවට තමයි, තේරුම හෝ නිධාන කතාව හොයාගෙන යන්න හිතෙන්නේ. වැඩේ තියෙන්නේ මේ ගීතේ මැද කොටස් කොහොම කිවුවද කියලත් හිතෙනවා. නමුත් මේ ගීතයේ පළමු කොටස(මම මේවට කියන ටෙක්නිකල් නේම්ස් දන්නේ නෑ, අර අන්තරා කොටසද මොකක්ද ), ඉතාම භාව පූර්ණව ගායනා කරන්න මටත් පුළුවන් ඒ වුණාට මැද කොටස් දෙක කියන්න නම් සක්කරයාගේ පුතා වයිමටත් බෑ කියලයි මට හිතෙන්නේ. මට සිංදුවක් නැගලා ගියොත් ඒක කට පාඩම් වෙනකං අහන සිරිතක් මගේ තියෙනවා. අන්න ඒ අමාරුව නිසා තමයි මේ අමාරුවේ වැටුණේ. ඒ නිසා තමයි මේ පොස්ට් එක වැටෙන්නෙත්. සමහරවිට මේකේ රචකයා මගෙත් එක්ක අමනාප වෙන්නත් පුළුවන්. නමුත් ඔහු ලියපු නිසදැසක් වෙන්න ඇති කියළා තමයි මට හිතෙන්නේ. මේකෙන් කියවෙන්නේ ඉතාම සරල ආදරයක් ගැන වෙන්න ඕනේ. නමුත් කියන ගායකයාව මේ වගේ අමාරුවේ දාන්න සින්දු ලියන එකනම් ...

මෙන්න ගීතය යූ ටියුබ් සබැඳියාව

තවත් ඇද - ඇද ඉන්නේ නැතිව සිංදුව මොකක්ද කියළා කියන්නම්. මාසේ අන්තිම දවස් නිසා වීඩියෝව දන්නේ නැතිව ඉන්නම්.
කවියක් වගේ විඳිනවා
පවනක් වගේ දැනෙනවා
මුහුදක් වගේ කැළඹිලා
සුළඟක් වගේ ආදරේ ......//
සුමුදුයි වදන්
අරුතක් නැතත්
බොළඳයි ඔවුන්
සොඳුරුයි හැඟුම්......//
කවියක් වගේ ......
 කඳුලුත් පිරෙයි
හසරැල් ගලයි
ඉවසුම් නොදෙයි
සොඳුරුයි හැඟුම් ......//
මම සංගීත විචාරකයෙක් නම් නෙවෙයි. ඒ වුණත් මම හොඳ රසිකයෙක්(මේ වාක්‍යයේ බ්ලොග් කාරයෝ දෙන්නෙක් ගැන කියවුණා. කෙනෙක් නම් අප අතරින් සමු ගත්තා. අනිකා ගැන කිසිම හා-හූවක් නෑ). ඒ නිසාද මන්දා මම පුරුදු වෙලා තියෙන්නේ එක ගීතෙක එක රිදම් එකක් තියෙන ඒවා අහන්න. මෙහෙම නැති ඒවාත් තියෙනවා. මල් පිපෙයි - දෙනෙත් ඇරෙයි කියන අඹ යහළුවෝ ගීතය ඒ වගේ එකක්. නමුත් එක බටහිර ආරේ තනුවක් බවයි මගේ විශ්වාසෙ. බටහිර ගීත නම් අනිවාර්යයෙන් රිදම් දෙකක් හෝ වැඩි ගණනක යනවා. මට හිතුණා මේක රී-මේක් එකක් කළොත් හරි යයි කියළා. ලිරික්ස් එහෙම හදනවට කියන්නේ රී මේක්  නෙවෙන වග  මම දන්නවා. නමුත් ඒ කර්තව්‍යයට කියන්නේ මොකක්ද කියළා මම දන්නේ නෑ.මොකද මේක මගේ ඉන්ඩස්ට්‍රි එක නෙවෙන හින්දා. නමුත් මම ගීත දෙකක් ලිවුවා. ඒවා තවතමත් මගේ ගාව තියෙනවා. එකක් ගායකයා හොඳටම කැමති වුණ එකක්. නමුත් දැන් ලංකාවේ ගීත කෙරෙන්නේ මාෆියා ක්‍රමයකට නිසා ඒවා ලත් තැනම ලොප් වුණා. මේ ගැන මට දයානන්ද රත්නායක අපේ සහෝදර බ්ලොග් කරුගෙන් හරි ඉයන් ලින්තොටගෙන් වත් උපදෙසක් ගන්න බැරි වුණා. මොකද මම එක ගීතයක් ලිවුවේ අපේ රටේ හොදටම ප්‍රසිද්ධ වුණු එක්තරා ගායකයෙකුගේ රිදම් එකට හරි යන්න. කොටින්ම මම ගීතය ලියද්දී හම් කළේ එයාගේ රිදම් එකට. ඒ නමුත් මම මේ ගීතය තවත් දෙදෙනෙකුගේ මිතුරන්ට යොමු කළා. දෙවෙනි මිතුරා තමයි මට හරි කතාව කිව්වේ. 
අයියේ, දැන් ලංකාවේ සිංදු හදන්නේ ඉස්සර ක්‍රමයට නෙවෙයි. කෙනෙක්  ලියපු සිංදුවක්, සංගීතය කරන කෙනා සංගීතය දාලා, ගායකයා කිව්වේ ඉස්සර. දැන් මේවා සල්ලි වලට ගන්න කොම්පැණි ඉන්නවා. එයාලා ගායකයාට අතට ලක්ෂ දෙකක් විතර දෙනවා. ඉන් පස්සේ ලියපු කෙනාට සිංදුවේ අයිතියක් නැති ගානයි. ඔය නිසා දැන් ගායකයොත් සින්දු කරන්නේ කොම්පැණි ක්‍රමේට. මොකද පාඩුවක් නෑනේ.
 ඔන්න කතන්දරේ. මම ගායකයාගේ නම කියන්නේ නැත්තේ එයා බොහොම කාරුණික පුද්ගලයෙක්. ඒ වගේම නොපැකිලිව මගේ ගීතය බලලා, ඒකෙ එක කොටසක් වෙනස් කරන්නත් මගෙන් ඉල්ලුවා. මම ඒ ටිකත් කළා. එයා එක වැඩසටහනක කිවුවා, දැන් කියන්න තරම් හොඳ ගීත ලියවෙන්නේ නෑ කියලා. මෙයා කිවුවේ සුභාවිත ගීත ලියවෙන්නේ නෑ කියළා. ඉතිං මම මේ චැලේන්ජ් එක අරගෙන එදාම එයාට මේ ගීතය වයිබර් කළා. අන්තිමට වැඩේ නොකෙරෙන තැනට ආවම, මමත් නිහඬ වුණා. මොකද මේක මගේ ඉන්ඩස්ට්‍රි එක නොවෙන නිසා. හැබැයි මම මේක කවුරු හරි ලවුවා කියවනවා. මොකද මට මේකට සල්ලි වියදම් කරන්නත් උවමනා නෑ. ඒ වුණාට මේක ගීතයක් කරන්න තියෙන ආශාව අත හරින්නෙත් නෑ.  

දැන් අපි අවුකන කතාවට ආපහු එමු. මට මේකට මේ  අවුකන  කතාව මාතෘකාව විදියට දාන්න හිතුන කාරණා දෙකක් තියෙනවා. එකක් තමයි මට මේ ගීතේ පේන්නේ  අර  පපුව පැලිලා මැරුණු කෙනා හදපු බුද්ධ ප්‍රතිමාව වගේ. මේක ලියපු කෙනාට අවමන් කරන්න හිතාගෙන ලියපු කතාවක් නෙවෙයි. මේක ලිව්වේ කවුද කියලවත් මම දන්නේ නෑ. හැබැයි මට හොඳටම විශ්වාසයි මේක නිසඳැසක් කියළා. මේ ශයිලිය ඒ ආරේ තියෙන්නේ. එහෙම නෙවෙයි නම් ගැත්තාට අනුකම්පා කරන සේක්වා. වැඩේ තියෙන්නේ මට මේක පෙනෙන්නේ එහමම තමයි. මේක මැද්දට තව වචනේ ගානේ එබුවොත් වැඩේ හරි යනවා. අපි නිකමට හිතමු පළමු (අන්තරා ද මන්දා) කොටසට "අනේ" කියන වචනේ එබුවා කියළා. ඔන්න එතකොට ඒ කොටස ලියවෙනවා මෙහෙම.
සුමුදුයි අනේ වදන්
අරුතක් අනේ නැතත්
බොළඳයි අනේ ඔවුන්
සොඳුරුයි අනේ හැඟුම්......//
මේ විදියට දැම්මම පළවෙනි කොටසේ රචනා ශයිලියටත් ගැලපෙනවා. තේරුමත් වෙනස් වෙන්නේ නෑ. වෙනස් වචන හතරක් දැම්මොත් තේරුම වෙනස් වෙන්න පුළුවන්. වැඩේ දෙල් වෙන්නේ දෙවෙනි කොටසට හරි යන තනි වචනයක් හොයන්න ගියාම. මේ කෑල්ටත් "අනේ" ම දාලා බලමුද ?

 කඳුලුත් අනේ පිරෙයි
හසරැල් අනේ ගලයි
ඉවසුම් අනේ නොදෙයි
සොඳුරුයි අනේ හැඟුම් ......//
මේක ඉතිං බොළඳ ආදරයක් ගැන කියවෙන(මම හිතන විදියට) ගීතයක් නිසා. "අනේ" වෙනුවට "ඔහේ" යෙදුවත් කමක් නෑ. හැබැයි මාතර පැත්තට වෙනම වර්ෂන් එකක් ගහන්න වෙනවා. නැතිනම් වැරදි විදියට තේරුම් ගන්නවා. ආ තවත් බ්ලොග් කාරයෙක්ගේ නමක් මෙතන තියෙනවා. මාතර හසරැල්. මළ කෙලියයි මහරජ කියන්නේ ඕවට තමයි. හසරැල් ඔහේ .... කිව්වම, ඒකා මාව හොයාගෙන එන්නත් බැරි නෑ. උන්නැහේ කොහම හැටි වෙතත් අක්ක නම් මට බොරැල්ලේදී ළඟදී මුණ ගැහුණා. 

මේ මාතෘකාව ගන්න තවත් හේතුවක් තමයි. මාව ලියන්න උනන්දු කරපු ගොඩගම චන්දිමා මගෙන් දවසක් අහපු කතාව. එයාට අනුව "මේ තරම් සියුමැලිද කළුගල්" කියන සුනිල් එදිරිසිංහයන් කියන සමුද්‍ර වෙත්තසිංහ (මතකය නිවැරදි නම්) ලියපු ගීතයත් ඔය වගේ. මගෙන් ඒකට හේතුව එය ඇහුවා. මම කිවුවා එදා ලියපු අය සහ අද ලියන අය අතර ලොකු ගැප් එකක් තියෙනවා කියළා. හැබැයි වැඩේ තියෙන්නේ ඒ ගීතයෙත් තියෙන්නේ මේ රිදම් කේස් එකදෝ කියළා මට දැන් හිතෙනවා. හැබැයි මම චන්දිමාට දුන්නේ වෙනස් පිළිතුරක්. ඒ පලවෙනි කොටසේ තියෙන සුභාවිත ගතිය මැද කොටස් වලදී සරළ ඒ වගේම වාර්තාමය ගතිය නිසා අඩු වෙලා කියළා.

Sunday, March 18, 2018

නිදහස් කුසලානය සහ ලාංකික ප්‍රේක්ෂකයෝ ......

මේ සටහන මුළින්ම තියන්න මම තීරණය කළේ මගේ බ්ලොග් එකේ. නමුත් ධනුෂ්ක ගුණතිලකගේ මුහුණුපොතේ කෙනෙකු මෙම වෙබ් අඩවියේ ලියවුණු සටහනක් වෙත සබැඳියාවක් ලබා දී තිබුණා. ඉතිං මටත් හිතුණා වඩාත් වැඩි දෙනෙක් ලඟා වන තැනක මේ සටහන තබන්න. ඒ නිසා තමයි අද ඔබ මේ සටහන දකින්නේ. නැතිනම් මගේ බ්ලොග් එක වන ඇවිද්ද පය ...... කියවන සුළු දෙනා පමණක් මෙය කියවන්නට ඉඩ තිබුණා.

මෙම තරගාවලියේ තරග කිහිපයක් සඳහා මටත් ආරධානා ලැබුණා. ඒ වායු සමනය කළ වීදුරු කාමරයක් තුළ සිට තරගය නරඹන්න. නමුත් මගේ මාධ්‍ය මිතුරෙකු මා ක්‍රීඩා ලෝලීන් අතරට කැඳවාගෙන ගියේ, වැඩි සතුටක් ඒ ඝෝෂාව තුළ විඳිය හැකි බව පවසමින්. නමුත් මා පුද්ගලිකව කිසිදු ඝෝෂාවක් ප්‍රිය කරන්නේ නැහැ. ඉතිං යුහුසුළුව ඔහු පසුපසින් මමත් වැටුණා. ප්‍රේමදාස ක්‍රීඩාංගනයෙහි ඇති පාරවල් ඔහු අතැඹුලක් මෙන් දනියි. එනිසා ඔහු පසුපස මා ගමන් කළේ එන්ජිමට සවි කළ දුම්රිය මැදිරියක් ලෙසයි.

මේ වනවිටත් තරගයේ ඕවර කිහිපයක් යවා තිබුණා. එම ලකුණු පුවරුව සහ ඒ වනවිට යවමින් තිබුණ පන්දුවාරය දෙස බැලු විට මට පසක් වුයේ මෙය පන්දු යවන්නන් ගේ තනතීරුවක් බවයි. වඩාත්ම දඟ පන්දු යවන්නන්ට උචිත එකක් වේදෝ යන සැකය වඩාත් තහවුරු වුයේ, ශ්‍රී ලංකා කණ්ඩායමේ පන්දු යවන්නන්ගේ නම් දුටු විටයි. ඒ පෙර තරගයේ ක්‍රීඩා කළ සුරංග ලක්මාල් වෙනුවට අමිල අපොන්සු යොදවා තිබූ නිසයි. එය වඩාත් තහවුරු වුයේ, මේ තරගාවලියේ තමන්ගේ පළමු තරගය ක්‍රීඩා කරන, බංග්ලාදේශයේ වඩාත් අත්දැකීම් බහුලම ක්‍රීඩකයා වූ ෂකීබ් අල් හසන් ධනුෂ්ක දවා ගත් මොහොතේදීයි.

අප ඉතා අසරණ අඩියකට මුලින් ඇද දමන්නට නැගී එන බංග්ලාදේශ ක්‍රීඩකයින් සමත් වුවද, සනත් ජයසුරියගේ ක්ලෝන පිටපත ලෙස කවුරුත් සලකන කුසල් ජනිත් සහ තිසර ඔවුන්ගේ ඒ සිහිනය බිඳ දමමින්, තරගකාරී ලකුණු 160ක ඉලක්කයක් බෙන්ගාලි කොටි පැටවුන්ට ලබා දුන්නා. තරගයේ අවසන් මොහොතේ අප උන්නේ රුපවාහිනි තිරයක් ක්‍රියාත්මක වන වෙනත් ස්ථානයක. මෙම තරගය පුරා ඔබ-මොබ ඇවිදිමින් එක්තරා අයුරක නිරීක්ෂණය චාරිකාවක නිරත වූ මාත් මගේ මිතුරන් දෙදෙනාත්, ක්‍රිකට් තරගයක් තුළ තිරය පිටුපස සිදු වන දේ දැක ගත්තා. මට ඒ පිලිබඳ පෙර අත්දැකීම් තිබුනද, මගේ මිතුරු ඉන්දිකට මාධ්‍ය කුටියෙහි අත්දැකීම් තිබුණේ නෑ. මා ඒ වනවිට 2013 "රෙඩ්බුල් කැම්පස් වර්ල්ඩ් කප් " තරගාවලිය පුරා ප්‍රේමදාස ක්‍රීඩාංගනයේ මාධ්‍ය කුටියෙහි අත්දැකීම් ලබා තිබුණා.

අපගේ ඉලක්කය හඹා ගිය බංගලි පිතිකරුවන් බොහෝ දෙනා අසරණ කරමිනි අවසන් තරගය නියෝජනයේ සිහිනය වෙත කෙමෙන් කෙමෙන් -කෙමෙන් ශ්‍රී ලංකා කණ්ඩායම ලඟා වන ලකුණු පහළ වුණා. නමුත් මා නිතරම පැරණි ලකුණු පුවරුව වෙත නෙත් යොමා සිටියා. ඒ ඩක්වර්ත් - ලුවිස් ඉලක්කය සටහන් කරන ස්ථානය දෙස. ඕනෑම ක්‍රිකට් තරගයක ජය කාට හිමිවිය හැකිදැයි මා දැන ගන්නේ, මේ ඉලක්කය දෙස බලා සිටීමෙන්. මා එදෙස බලා සිටින්නට විශේෂ හේතුවක් තිබුණා. ඒ එදින සවස රජයේ වාරණයෙන් නිදහස් වූ ෆේස්බුක් අඩවියේ එදින සවස කාලගුණය ගැන දක්වා තිබූ අනාවැකිය සහ අප ක්‍රීඩාංගනය වෙත ලඟා වත්දී එයට ඉහළින් ඇති අහස ගණ වලාකුළින් වැසී තිබූ නිසා. එය පන්දුව දෝලනය සඳහා වාසියක් විය හැකි බව ක්‍රිකට් විශාරදයන්ගේ මතයයි. නමුත් පෙර දිනයේ විකට්ටුව දෙස බැලු අපගේ විශාරදයින් එය සුපුරුදු මන්දගාමී තනතීරුවක් ලෙස සිතන්නට ඇති. එය පිතිකරුවන්ට වඩාත් යෝග්‍ය තනතීරුවක් බවත්, ශ්‍රී ලංකා කණ්ඩායම ලකුණු 25-30 අඩුවෙන් ලබාගත් බවත්, තරගය අවසානයේ මාධ්‍ය ඇමතු තිසර පෙරේරා පැවසුවා. එය යම් ආකාරයක සත්‍යයක්. අපගේ පළමු කඩුලු පහම ලකුණු 41කට පූජා කර තිබු අවස්ථාවක ප්‍රේක්ෂකයෙකු වූ මා සිතා ගත්තේ, මෙය වඩාත් පන්දු යවන්නන්ට යෝග්‍ය තනතීරුවක් බවයි. ඒ මොහොතේ අප ලකුණු සීයක් ලබා ගතහොත් ඇති යයි මා මිතුරා සමග පැවසුවා.

මගේ මතකය නිවැරදි නම් බංගලිදේශ ඉනිමේ දොළොස් වන ඕවරය ක්‍රියාත්මක වන මොහොතේ, සුදු ටීෂර්ට් කරුවන් පිරිසක් ක්‍රීඩාගාරය දෙසට දිවගෙන එනු දුටුවා. ඒ ක්‍රීඩාංගනයේ සේවකයින් බව පසුව වැටහුණා. ඔවුන් දිව ආවේ හදිසි වැසි පතිත වීමකදී තණතිල්ල ආවරණය කිරීමේ අරමුණින්. මාලිගාවත්ත අන්තයේ ඇති විදුලි ආලෝක පුවරුව දෙසින් ඒ වනවිටත් මල් තුහිනයක ලකුණු පැහැදිලිව පෙනුණා. මා නැවතත් ලකුණු පුවරුව දෙස බැලුවා, ලබා ගත යුතු ලකුණු ගණන 82 ක් එහි සටහන් වී තිබුණා. ඒ කඩුලු දෙකක් දැවී ඇති මොහොතක. නමුත් ඒ වනවිට බංග්ලාදේශ පිතිකරුවන් ලකුණු දෙකක් ඉදිරියෙන් සිටියා. ඒ මොහොතේ තරගය අත් හිටවුවා නම් අවසන් තරගය සඳහා යන්නේද බන්ගලින්. ඔවුන් ඒ පිලිබඳ අවධානයකින් සිටිනා බව පසක් වුවත්, තුන් වන කඩුල්ල ඒ මොහොතේ දැවී ගියේ මගේ සිතට අස්වැසිල්ලක් එක් කරමින්. මන්ද දැවී යන හැම කඩුල්ලක් සඳහාම මේ ඉලක්කය ඉහළ අගයන් වෙත පියඹා යන නිසා. එයින් පසු එකින් එක කඩුලු වැටෙන විට අදනම් වාසිය අපට යයි අප කථා වූ වාර ගණන මතක නැත. ඒ තරමටම එහි වූ අයගෙන් බහුතරයකට ඕනෑ වී තිබුණේ ඒ ප්‍රතිඵලය දකින්නයි.

අප මේ තරගය නැරඹුවේ බී කොටසේ ඉහළ මාලයේ සිටයි. එයට තරග කදිමට දිස් වන තැනක්.  එය පිහිටා තිබුණේ බංගලිදේශ ක්‍රීඩාගාරයට මදක් ඔබ්බෙන්. තරගයේ අවසන් භාගය තීරණාත්මක මෙන්ම, මතභේදාත්මක එකක් බවට පරිවර්තනය වී තිබුණා. ඒ වනවිට තරගයක් අතරමැද නවතිනවා හෝ තාවකාලිකව නවතිනවා මා දැක තිබුණේ 1996 ලෝක කුසලානය සහ ඔස්ට්‍රේලියාවේදී මුරලි පන්දුව දමා ගසන බවට චෝදනා කළ දිනයේදීයි. තවත් ආසන්න අවස්ථා කිහිපයක් නොතිබුණා නොවේ. නමුදු වඩාත් මතකයේ රැඳුනු තරග දෙක ඒවාය. ඒ ජාතියක් ලෙස අප විදේශයන් හී අසරණ වූ මොහොතක, පුංචි දිවයිනක සිට පුංචි රුපවාහිනී තිරයක් ඉදිරිපස සිටින පුංචි මිනිසෙකු ලෙසින් වූ නිසාය. නමුත් මා අද සියැසින් මේ දේවල් දකින්නට එක් අතකින් වාසානාවන්ත වන ගමන් තවත් අතකින් අවාසනාවන්ත වුයේ දෛවයේ සරදමක් නිසා විය යුතුය. නමුත් විදෙස් බිමක අපේ ජාත්‍ය අසරණ වන්න-වන්නම ශක්තිමත්ව නැගිටිමින් ලෝක කුසලානය තම රටට ගෙන එන්නට ධෛර්යය අපට හිමි විය. මේ මොහොතේ සිදු වෙමින් පවතින්නේ ඉතිහාසය නැවත නැවතත් ලියවෙනවා යනුවෙන් කෙරෙන ප්‍රසිද්ධ කියමන සත්‍ය වීමක්දෝයි අද මට සිතෙයි.

1996දී ඉන්දියාව සමග පැවති අවසන් පූර්ව තරගයේදී අපේ ක්‍රීඩකයින්ට බෝතල් සහ ගල්මුල් වලින් දමා ගසා ක්‍රීඩාංගනය ගිනිබත් කළ ඉන්දීය ප්‍රේක්ෂකයින් ඉතිහාසයේ නොමැකිය හැකි කළු පැල්ලමක් සටහන් කළ වග නොදන්නෙක් නැත. ඒ තරගයට එවකට නාකත්වය සැපයු වමතින් පන්දුවට පහරදෙන දඩබ්බරයා යලිත් ගෙදර ආවේ කුසලානය රැගෙනය. මෙහි මා සඳහන් කළ දෙවෙනි තරගයේදී හුරුබුහුටි දකුණත් පිතිකරුවෙකු තම සගයාට සිදු වූ කෙනෙහිල්ලට ශතකයකින් එංගලන්තයට සංග්‍රහ කර ජයග්‍රහණය තම කණ්ඩායමට නතු කර දෙන්නට සමත් විය. ඒ අපේ මහේලය. මෙදා දකුණතින් බැට දෙන්නා සහ අපේ මහේල අතර ඇත්තේ පිතිකරණයේ සමානත්වයක් පමණකැයි මට සිතේ. මන්ද මහේල යනු නිහතමානීත්වයේ ප්‍රතිමූර්තියක් නිසාය. ඒ පිලිබඳ මට පුද්ගලික අත්දැකීම් පවා තිබේ.  මේ හුරුබුහිට දකුණත් පිතිකරුවා වෙනුවෙන්ද මෑතක් වනතුරු මගේ සිතේ තිබුණේ සමාන ලෙන්ගතු කමකි. නමුත් පහුගිය දින කිහිපය තුළ ඔහු මගේ ඒ සිතුවිල්ල ගඟට කපන ලද ඉණි සේ පා කර හැර දැමීය.

මේ වනවිට තරගය නරඹමින් සිටි මා තවත් දෙයක් නිරීක්ෂණය කර, මා මිත්‍ර ඉන්දිකගේ කණට කර කීවේ නිතර තරග නරඹන ඔහුද මවිතයට පත් කරමිණි. ඒ "අද මුස්ලිම් අය මැච් එක බලන්න ඇවිත් නෑ නේද මචංගෙන්" යන වගන්තියෙනි. ඔහුද වටපිට බලා එය අනුමත කළේ, මා අනුව යමිනි. ටිකට් ඇතත්-නැතත් මුස්ලිම් පුරවරයක් මද තිබෙන ඛෙත්තාරාමයට කඩා වදින නොහික්මුණු කොලු කුරුට්ටන්ගේ අඩුවක් අද ඇතැයි බැලු-බැල්මට පෙනෙන නිසාය. වෙනදා නොයෙකුත් දේ ඉල්ලා සිටිමින්, නිතර ඔබ -මොබ යමින් දෙස් - විදෙස් ප්‍රේක්ෂයින්ට සැබෑ වදයක් වන් මුස්ලිම් බහුතරයක් සහිත කොලු රෑන හිතා-මතාම මෙහි නොපැමිනියාද, නැතිනම් පල්ලියෙන් නිකුත් කළ නිවේදනයක් නිසා වැඩි ආරක්ෂාවට ඔවුන් මෙහි නැතිද යන ප්‍රහේලිකාව අපේ සිත් වල ඉතිරි කරමිණි.

පසුගිය දින කිහිපයේ කන්ද උඩරට ඇති වූ, සිද්දියත් සමග රට පුරා ඇවිලෙන්නට ගිය, මුස්ලිම්-සිංහල කෝලාහලය අළු-යට ගිණි තත්වයකින් සමයන වත්දී, එයට වෙනත් අතකින් සමාන සිදුවීමක් ක්‍රීඩාංගනය තුළින් මතු වුවහොත් එය අවසානාවන්ත තත්වයකි. දශක තුනක් තිස්සේ ත්‍රස්තවාදයේ අත්දැකීම් සමුදායට සමු දී වසර දහයක් වන්නට මත්තෙන්, තවත් අතකින් මේ සුන්දර දිවයිනේ සිටින ගුණදම් සපිරි සුන්දර මිනිසුන්ට, ලෝකයා විසින් ඇඟිල්ල දිගු කරමින් සිටින මොහොතක, පනින රිලවුන්ට ඉනිමං බඳින සිදු වීමක් මිත්‍රත්වයේ ප්‍රතිමූර්තිය ලොවට පෙන්වන ක්‍රිකට් පිටියෙන් මතු වුවහොත් ? එය මාගේ සිතේ ඒ මොහොතේ රැව්-පිළිරැව් දුන් සිතුවිල්ලයි. එම යුද්ධය පවතින කාළයේ පවා අප ක්‍රිකට් තරග නරඹන්නට ක්‍රීඩාංගනයට ගොස් තරග නරඹා ඇත. නමුත් ඒ මෙතරම් පහසුවෙන් නොවේ. ලී පෙට්ටි ආවරණයකට දමා සියොළඟ අත ගෑමෙන් පසුව සියළු දෙනා ඇතුලත් කරගත් ඒ අතීතය මොහොතකට මගේ සිතේ මැවිණි. අප රට ක්‍රිකට් තරගයක් පවත්වන්නට සුදුසුකම් නැති රටක් යනුවෙන් අවලාද නගමින් කැන්ගරුවන් සහ බටහිර ඉන්දීයයන් පවසත්දී අපේ අසල්වැසි ලොකු අයියාලා දෙදෙනා අත්වැල් බැඳ ගනිමින් මෙතැනටම ඇවිත් අපට අත්වැල් සැපයු තරගය, ඛෙත්තාරාම අන්තයේ ලෝන්ග් ඕන් කළාපයේ සිමෙන්ති පඩියක සිට නරඹන්න මා හා එකතු වුයේ කල්මුනේ උපත ලබා මා හා බැංකු සේවයට එක්වූ මගේ හිතවත් සගයා වූ රියාජ්ය. රටෙහි ඇවිලෙන ගිණි කෙසේ වෙතත් අපේ බැඳීම් නම් එලෙසමය. අපටනම් මිනිසුන් කවුරුත් එකය. ඔබ පිළිකා රෝහලට එක් දිනක් ගියානම් පසක් කර ගන්නේ මේ සත්‍යය. එය වෙනම කතාවකි.

නාගීනා නැටුමක් අරභයා කෙරෙන අළු යට ගින්දරක්, මේ කණ්ඩායම් දෙක අතර සති කිහිපයක සිට බෙන්ගාල බොක්කේ ඇති අඩු පීඩන තත්වයක් මේ දිවයිනට ගාලා එන්නා සේ ගලාගෙන ඇවිත් තිබේ. බංගලි දේශයේ පැවති තරගයක් අවසාන මේ නැටුම පෙන්වූ අපේ ධනුෂ්කට යම් දඩයක් ගෙවන්නට සිදු විය. මෙහි ආ පසුත් මේ නැටුම් කෙරුවාව අවසන් නොවිණි. යූ ටියුබ්/ෆේස්බුක් හරහා මුෂ්ෆිකර්ලාගේ මුහුණු එබූ වීඩියෝ හුවමාරු විය. මා අසල සිටි බීමත් ප්‍රේක්ෂකයින් මුෂ්ෆිකර් පිටියට පිවිසෙන විට නයා, කොටා, වැනි වචන පමණක් නොව තිත්ත කුණුහර්පයනේ පවා ඔහුට බැණ වැදිණි. ඒවා ඔහුට ඇහුණේ නැත. එමගින් එම ප්‍රේක්ෂකයින් පෙන්වා දුන්නේ ඔවුන්ගේ නොහික්මුණු කම නොවේද? තමා වටේ සිට මේ තරගය නරඹන මේ රටේ යුවතියන් කී දෙනකු ඉදිරියේ මේ වාග් මාලාව මුදා හරියාදැයි ඔවුන් සිතුවාද? මටනම් ඔහු තවත් දක්ෂ පිතිකරුවෙකු සහ කඩුලු රකින්නෙකු පමණක් ලෙසම පෙනිණි. ඔහු පෙර කළ කී දෑ වළින් මතක තිබෙන්නේ, 215ක් පන්දු 120ක් තුළ එලවූ ඔහුගේ අපූර්ව පිති හරඹය පමණි.

"වෛයිරයෙන් වයිරය නොසන්සිඳේ" යන බුදු වදන, ජපනාට පවසා ලෝකප්‍රකට වුයේ අපේ රටේම හිටි ජනපතිවරයෙකි. ශ්‍රී දළදා මාලිගාවට, ජය ශ්‍රී මහ බෝධියට ප්‍රහාර එල්ල කර ප්‍රකෝප කරවන්නට බැරි, හික්මුණු ජාතියක්, පොඩි නයි පාරකින් කළඹන තත්වයකට ආවේ කෙසේද ? මේ අප්‍රසන්න ජවනිකාව අවසන් කර ක්‍රීඩාගාරයට එන බංගලි ක්‍රීඩකයින් වෙත ක්‍රීඩාගාරයේ සිටි අපේ වීරයන් මගේ ජීවිතයට මා අසා නැති නොසරුප් වචන ගංගාවකින් සංග්‍රහ කළා පමණක් නොව, වතුර පිරවූ බෝතල් වළින්ද දමා ගසන ලදී. එම පහරකින ඔවුන්ගේ ළේ බිඳක් හෙලවිණි නම්, එහි වාසිය ලබා ගන්නේද ජීනීවා මානව හිමිකම් කවුන්සිලයට ගොස් සිටින පුල්ලි නැති කොටින්ම බව නොකිවමනාය.

අද ඔවුන් කළ දේ ගැන ෆේස්බුක් පුරා පොස්ට් දමන මගේ හිතවතුන් එහි සිටියානම් මා පත්වූ ලැජ්ජාවට ඔවුන්ද පත්වනු නියතය. මෙවැනි ක්‍රියා වලට මින් පෙර ප්‍රසිද්ධියක් ඉසිලුයේ අසල්වැසි ඉන්දියාවය. එග් ෂැම්පු බිත්තර වළින් වෙන්කර හඳුනා ගත නොහැකි තත්වයේ සාක්ෂර තාවයක් ඇති රටක එසේ වුවත්, 90%කට වැඩි සාක්ෂරතාවයක් හිමි බව ලොවට පාරම් බාන අපේ රටේ අයගෙන් එවැනි හැසිරීමක් බලාපොරොත්තු විය හැකිද? ලොවටම බුදු දහම බෙදන අපේ රටේ එවැනි අය සිටින බව ලෝකය හමුවේ තැබිය හැකිද ? එය එතැකින් නිම වූවානම් කම් නැත. ක්‍රීඩාංගනයෙන් එලියට බට, අපේම පිරිස් දෙකක් ගුටිබැට හුවමාරුවක් ඇල්ලූයේ එයට රුපවාහිනී කැමරා යොමු නොවූ නිසාද? මේවාට ෆෝන් කැමරාවක් වත් අල්ලාගන්නට තරම් මානසික තත්වයක් එතැනින් ගමන්ගත් සෙසු අය තුළ නොතිබූ නිසාද?

මිතුරනි අපට පිත්තෙන් පහර දුන් එකාට පිළිතුරු දිය යුත්තේ, පන්දුවෙනි. ඒ පිත්තෙවත් ඒකාගේ ශරීරයෙවත් වත් නොගටෙන්නට පන්දුව කඩුල්ල පිටුපසට යැවීමෙනි. ක්‍රිකට් යනු මහත්තුරුන්ගේ ක්‍රීඩාව බව අතීතයේ කියමනයි. වර්තමානයට එය කිසිසේත් ගැලපෙන්නේ නැති බව කවුරුත් පිළිගනී. ක්‍රිකට් ප්‍රේක්ෂකයින් හැසිරිය යුතු ආකාරය අපිට ඉගෙන ගන්නට සුද්දන් දෙසම බැලීමට සිදු වී තිබේ. ඒ එංගලන්තයේ සිටින සුද්දන්ගෙනි. ඒ අනෙක් රටවල සිටින සුද්දෝ සුදුම නැති බැවිණි.  නටන්න බැරි එකාට පොළව ඇද බව අප අසා ඇත. අපේ ප්‍රේක්ෂකයින් ඉන්දියානුවන් තරම් වත් බුද්ධිමත් නැති බව පැහැදිලි වන්නේ, තරගය පරාද වූ විට දිනපු උන් හා ගේම ඉල්ලන්ට යාම නිසාය. ඉන්දියාවේ එවුන් නම් උන්ගේ එවුන්ගේ ගෙවල් අසල හනුමා වන්න්නම රඟ දක්වයි. ඒ අතින් අපේ ප්‍රේක්ෂකයින් බුද්ධිමත් යයි බොහෝ දෙනා පවසයි. නමුත් කිව හැක්කේ ඉන්දියානුවා අප පසු කර බොහෝ දුරක් ගොස් ඇති බවයි. ඒ ක්‍රිකට් වලින්ම පමණක් නොවේ.

කළෙක අපේ ප්‍රේක්ෂකයාට විරාත් කොහොලිව පෙන්නන්ට බැරිව සිටියේය. නමුත් ඒ තත්වය සමනය වුයේ ඒකා, දිගට හරහට මුළු ලෝකයටම පහර දුන් නිසාය. ඔහු කදිම පිතිකරුවෙක් බව එකා-දෙන්නාගේ කටින් ඇහෙන්නට පටන් ගෙන ඇත. ඒ රික්තය පිරවීමට දැන් මුෂ්ෆිකර් පැමිණ ඇත. මේ ඔවුන් නොකියා කියන්නේ කුමක්ද ? විරාත්ගේ තැනට මුෂ්ෆිකර්ට පැමිණිය හැකි බවය. ක්‍රිකට් තරගයක ජය ගත හැක්කේ එක් කණ්ඩායමකට බව නොතේරෙන පිරිසක් ක්‍රිකට් වටා ගොණු වී තිබීම එම ක්‍රීඩාවේ අවාසනාවය. මා මුලින්ම ජාත්‍යන්තර තරගයක් නරම්බුයේ සරවනමුත්තු ක්‍රීඩාංගනයේදීය. ඒ ශ්‍රී ලංකාව සහ බටහිර ඉන්දීය කණ්ඩායම් අතරය. ඒ කාළයේ ප්‍රේක්ෂකයින්ගෙන් වැඩි පිරිස මුහුකුරා ගිය පිරිසකි. කමිසය යට කර, හත-අටට නැමූ පත්තරයක් අතැතිව සිටි පිරිසකි. කෑකෝ ගැසිලි නැත. හොඳ පහරක් ගැසූ පසු අත්පොලසන් දෙති. එය කාගේ පිත්තෙන්දැයි ඔවුන් සිතන්නේ නැත. පන්දු යැවුවද, පන්දුව රැක්කද එසේමය. කුකුල් කේන්ති කාරයෝ සිටියේ නැති තරම්ය.

ඇද ප්‍රේක්ෂකාගාරය එයත් සංගා සැසඳීමේදී කානිවල් පිටියක තත්වයකි. බොහෝ දෙනා එන්නේ ෆන් ගන්නය. අරක්කු, බියර් වල සිට ගංජා සිගරට් තොග වශයෙන් ගෙන එති. ඒවායේ ශක්තිය කාගේ හෝ පිටින් යැවීමට සුදානම් වෙති. මෙසේ ගියහොත් ජේ.ආර්. ජයවර්ධන ජනාධිපති තුමා ජපානයට දුන් සිත්ගත් කියමන වෙනුවට, "ලෝකෙට පරකාසේ - ගෙදරට මරගාතේ' කියමන නොබෝ දිනකින අසන්නට ලැබෙනු ඇත. 

ඒ වෙබ් අඩවියේ මෙය ඵල නොවුවොත් මා කියවන ඔබට වෙන අසාධාරණයකි.

ඉස්සන්, මගුරන්, ලොකු වැලිගොව්වන් ....

89/90 අඳුරු යුගය(Dark Era 89/90) (9) pinth (1) අතීත සොඳුරු මතක (Fond Memories / Nostalgic stuff) (14) අතීතකාමය (Nostalgia) (8) අනතුරු (Accidents) (1) අමතක වන්නට පෙර(Before Forget it (7) අවන්හල් (Restaurants) (4) ඇතුල් පැත්ත ( Inside Story ) (1) ඉවුම්-පිහුම්(Cooking) (1) එළුපැටියාගේ කතා (Baby Goat Stories) (1) ඔබේම දෑතින් (Doo it yourself) (7) කළුතර මහා විද්‍යාලය ( Kalutara Maha Vidyalaya ) (4) කාළීන(Current Issues) (65) කුතුහලය(Curiosity) (70) කෙටි කතා (Short Stories) (1) ක්‍රිකට් (Cricket) (12) ක්‍රිකට්(Cricket) (32) ක්‍රීඩා(Sports) (20) ක්‍රෙඩිට් කාඩ්(Credit Cards) (8) ගණිත ගැටළු (Mathematical Problems) (4) ගමේ චරිත(My Villagers) (12) ගැටළු (Competitions) (2) ගීත ( Songs ) (2) ගෘහස්ථ කාරණා (Household Matters) (2) චිත්‍රපට(Movies) (3) ජීවන අත්දැකීම් ( Life Experience) (45) තාක්ෂණය(Technology) (18) දැකීම ( Observations ) (1) දැනුම(knowledge) (58) දේශපාළණ(Political) (14) නින්ද (Sleep) (2) නුවර එලිය ( Nuwara Eliya ) (1) පරිවර්තන (Translations) (39) පර්යේෂණ(Research) (16) පාපන්දු(Football) (14) පිටසක්වල ( Extra Terrestrial ) (1) පුවත් පතට ලියු (Published in Press) (1) පොත් (Books) (4) ප්‍රථමාධාර(First Aid) (1) බෙන්තොට (Bentota) (2) බෙන්තොට ක්‍රීඩා සමාජය(Bentota Sports Club) (3) බෙන්තොට බීච් හෝටලය ( Bentota Beach Hotel ) (1) මං සලකුණු ( Milestones ) (7) මගේ දුව(My Daughter) (10) මගේ පියා (My Father) (2) මගෝඩි වැඩ (Humours) (4) මට හමු වූ අමුතු චරිත Rediculous people I met (3) මට හමු වූ මිනිසුන් ( People I met ) (7) මහජන බැංකුව (People's Bank) (5) මා ලියු කවි ( My Poems ) (1) මොබයිල්(Mobile) (3) යෝජනා (Proposal) (1) රිවරිනා හෝටල් (Riverina Hotel) (3) රූපවාහිනී වෙළඳ දැන්වීම් ( TV Commercials ) (1) රෙඩ්බුල් කැම්පස් ක්‍රිකට්(Redbull Campus Cricket) (11) ලොල් කතා(Funny Stories) (55) ලෝක කුසලානය (World cup) (4) විද්‍යා ප්‍රබන්ධ( Science Fiction ) (1) විනෝදාත්මක(Entertainment) (115) විවේචන(Critics) (56) ව්‍යායාම(Excercises) (3) සංචාරක(Travel) (26) සාකච්චා(Interview) (8) සුදීක(Sudeeka) (93) සෞඛ්‍යය( Health ) (2) හැඟුම්බර(Emotional) (42) හිරුආරක්ෂණ(Sun Protection) (2) ෆේස්බුක් (facebook) (1)

අනන්තය කරා ඉගිලෙන ඔබේ සිතුම් රේඛාවේ ......

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...