ලොල්ද මන්දා I - කළු ෂර්ට් කාරයාගේ රහස......

කෙටිම කෙටි ලොල් කතා වලට අන්තිමට ලියපු සටහනේදී (අර නයා තොතපු එක) සමහරුන්ට ඒකෙ හිනා යනවා මදි කියලා කිව්වා. ඒකට හේතුව තමයි සමහර කතා වල තියෙන රසය වචන වලින් විස්තර කරන්න බැරි කම. ඒ නිසා මම හිතුව "ලොල්ද මන්දා" කියන හිසින් ඒ වගේ කතා ලියන්න. මේ කතාවත් ඒ වගේ එකක්. 

මේක වුණේ වසර 2000 ලැබුව ගමන්ම් වගේ. හැමෝටම මතක ඇති Y2K ප්‍රශ්නේ. ඒකට බැංකු විදියට අපි ගොඩාක් බයෙන් හිටියේ. මොකද බැංකු වල සිද්ද වෙන හැම ගනුදෙනුවකටම දිනය වැදගත් නිසා. ඉතින් අපේ තොරතුරු තාක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ සේවකයෝ කණ්ඩායම් වශයෙන් බෙදලා ප්‍රාදේශීයව ස්ථානගත කරා යම් ගැටළුවක් ඇති වුනොත් ඒවාට මුහුණ දෙන්න. මාව මේ ක්‍රියාන්විතයේදී යොදවලා තිබුනේ අනුරාධපුරයේ. 

මම ඇතුළු කණ්ඩායම නතර වෙලා හිටිය හෝටලයට 2000 ලැබුවත් එක්කම කළු ෂර්ට් ඇඳගත්තු කොන්ඩේ බැඳපු කණ්ඩායමක් ආවා. පළවෙනිදා හවස තමයි ආවේ. කළු පාට පෙට්ටි වගයකුත් බෑවා. දැන් අපිට හිතා ගන්න බෑ මේ කොන්ඩ කාරයෝ කවුද කියලා. ඒ අතරින් ඉන්න අය අපෙත් එක්ක හිනා වුනත් අපේ කට්ටිය හිනා වෙන්නවත් ගියේ නැත්තේ මොන ජාතියේ මිනිස්සුද කියලා දන්නේ නැති නිසා. අනිවාර්යෙන්ම කොළඹ ඉන්න රස්තියාදු ටීම් එකක්ද කොහෙද කියන එක තමයි අපි කථා වුණේ. 

"මම හිතන්නේ කැලිප්සෝ මියුසික් කාරයෝ සෙට් එකක්" එහෙම කිව්වේ අපෙත් එක්ක ගිය ඩ්‍රයිවර් ජපන් බට්ටා.

"ඒත් එහෙම වුණා නම් ඊයෙනේ එන්න තිබ්බේ" මම කිව්වා. මොකද 2000 ලබනවත් එක්කනේ මියුසික් කරන යට වැඩ තියෙන්න තිබ්බේ. 

"මොක්කු වුණත් අපිට මොකද? අපි යමු බං නිදා ගන්න" එහෙම කිව්වේ අපි අතර ඉන්න කම්මැලියා සම්පත්. 

මේ අයව ගණන් ගන්නේ නැතිව අපි හතර දෙනා අපේ කාමර වලට ගිහින් නිදා ගත්තා. මම කවදත් උදෙන් නැගිටිනවා. මේ කියන දවසේ උදේ මම නැගිටලා උදේට ටිකක් ව්‍යායාම කරන්න හිතාගෙන සුදානම් වුණත්, තවම ඒ හෝටලයේ සේවකයන් අවදි වෙලා නැති නිසා අපේ කාමර තියෙන කොරිඩෝව දිගේ සක්මන් කර කර හිටියේ. මේ එක්කම මගෙත් එක්ක ගිය ලිහිනිකඩුව  කියන මගේ මිත්‍රයාත් ආවා. 

දැන් වෙලාව උදේ 6.30 විතර ඇති. අපි දෙන්නා කථා කර කර ඉන්න තැනට අර කොන්ඩේ බැඳපු අයගෙන් ටිකක් විකට පාට එකෙක් ආවා. අපි දෙන්නා නොදැක්ක ගානට අපේ කතාව කරගෙන ගියා. ඒත් අර කොන්ඩයා මට අතින් කථා කරා. කොච්චර රස්තියාදුකාරයෙක් වුනත් තිබුණේ බොහොම බයාදු පෙනුමක්. මමත් පුරුෂ දෛරිය අරගෙන භය නැතිව ගියා කොන්ඩයා ලඟට. මිනිහා මගේ කණට කරලා රහසින් අහනවා

"සර්, මේ හරියේ පරවියෙක් හොයා ගන්න තැනක් නැද්ද ?" කියලා

"පරවියෙක්. පරවියෙක් මොකටද මේ උදේ පාන්දර. පරවියෝ ඇති කරන්නේ කොළඹ පැත්තේ මිනිස්සුනේ" කියල මම මහා හයියෙන්ම කිව්වා.

"ස්.... ස්... කෑ ගහන්න එපා සර්. අපි ගෙනාපු පරවියා මගේ අතින් පැනලා ගියා. අපේ ලොක්කට ඇහුනොත් ඉවරයි"

"හරි ඉතිං කියන්නකෝ මොකටද කියලා"

"අපි අද මැජික් ෂෝ එකක් කරනවා සෙන්ට්‍රල් කොලේජ් එකේ. ඉතිං පරවියා නැතිව කොහොමද මැජික් එක කරන්නේ"

පින්තුරය ගත්තේ : http://www.clker.com

ඇත්තටම "පරවියා නැති වෙච්ච මැජික් කාරයා" කියන්නේ "නයා මැරිච්ච අහිකුන්ටිකයා" වගේ තමයි. ඉතිං මේ කතාව අපේ ඔෆිස් එකේ කිව්වහම නම් කිහිප දෙනෙක් බඩ අල්ලාගෙන හිනා වුණා. ඔයාලටත් හිනා යනවද බලන්න.