අපි තෝසේ කෑ හැටි - පාසල් සමයේ අත්දැකීමක් ......

 සයිබර් යාය ලියන අපේ බුද්ධි විතර පාසල් කාලයේ අත්දැකීම් බෙදා ගත් තවත් කෙනෙක් නැති තරම්. අන්තිමට බුද්ධි දාල තිබ්බ ඥාණතිස්සලාගේ කතාව කියවද්දී මගේ මතකය එක පාරටම උසස් පෙළ කරපු කාලෙට ඇදිලා ගියා. අපේ ඉස්කෝලෙන් අත්පත් කර ගත්ත ඉඩමක තමයි කළුතර ප්‍රාදේශීය අධ්‍යාපන කාර්‍යාලය හදලා තිබුණේ. අපි ඒක දැන ගත්තේ අපේ ශිෂ්‍ය නායක අයියා කෙනෙක් ගෙන්. ඒ කතාව පිළිගන්න තිබුණ ප්‍රධාන හේතුව තමයි අපේ පාසලත් මේ කාර්‍යාලය පරිශ්‍රයත් අතර තාප්පයකින් හෝ වැටකින් වෙන් කර නොතිබීම.

එක කාලයක් මේ ගොඩනැගිලි සහ ඉඩම නැවතත් අපට ලබා දෙන්න කියලා ශිෂ්‍ය උද්ගෝශණයක් කරන්න අපේ වැඩිහිටි ශිෂ්‍යයෝ සංවිධානය කරා. මේකට අපි සහභාගී වුණේ ඉතාම කැමැත්තෙන්. මොකද එක අතකින් පංතියේ ඉන්නවට වඩා එළිමහනේ කාලය ගත කරන්න බොහෝ දෙනෙකුගේ තිබුණ කැමැත්ත, අනිත් අතින් කොළඹ ටියුෂන් යන අයට වේලාසනින් පනින්න ලැබෙන අවස්ථාව. නමුත් අපි බලාපොරොත්තු නොවුන විදියට මේක කරගෙන යන්න අපේ වැඩිහිටි ශිෂ්‍ය කණ්ඩායම සුදානම් කරලා තිබුණා. ඒ ජපාන ක්‍රමයකට. ජපන්නු වැඩ වර්ජනය කරන්නේ වැඩිපුර වැඩ කරලා, එහෙම නැතිනම කළු පටියක් හිසේ දවටගෙන කියලා කිව්වෙත් අර කලින් කිව්වා ශිෂ්‍ය නායකයාමයි.

"ඉතිං අපි කොහොමද කළු පටි ඔළුවේ ගැට ගහගන්නේ ?"

"එහෙම කරන්න අවශ්‍ය නෑ. අපි කළු පාට වයරින් ටේප් එකක් ෂර්ට් අතේ අලවා ගනිමු. හැබැයි මේක ඉස්කෝලෙදී දාගෙන ඉන්නවා වගේම ගෙදර යද්දීත් දාගෙන යන්න ඕනේ. එතකොට මේක දාගෙන ඉන්නේ ඇයි කියලා කවුරුහරි ඇහුවොත් කතාව මුල ඉඳන් විස්තර කරන්න ඕනේ"

මේ යෝජනාවට අපි කැමැත්ත පල කළේ අත් දෙකම උස්සලා. මොකද මේ වගේ එකකින් තමන් එන බස් වල කෙල්ලන් ඉදිරියේ කැපිලා පෙනෙන්න පුළුවන් නිසා. මේ ශිෂ්‍ය නායකයාම දවසක් බ්ලේඩ් තලයක් ගෙනත් අපේ කමිස කලිසම් වල තිබ්බ ලේබල් සියල්ල ඉවත් කළා. කාගේ වත් වෙළඳ දැන්වීම අපි කරන්න අවශ්‍ය නෑ කියලා.  මුළු දවසෙම අපේ උවමනාවට පංති වර්ජනයත් හොර රහසේ සිද්ධ වුණා. අපිට කැන්ටිමේ දොර වැහුණා. අපිට වෙනත් විකල්පයක් සොයා යන්නට සිදු වුණා. යාබදව තිබෙන අධ්‍යාපන කාර්යාලීය කැන්ටිමට දවසක් හෙමිහිට රිංගන්න අපෙන් කෙනෙක් සමත් වුණා. ගැටලුවක් ඇති නොවුන නිසා වැඩේ නැගලා ගියා. 

"මචං එතන අපේ කැන්ටිම වගේ නෙවෙයි. අපේ එකේ තියෙන්නේ මාළු පාන්, ජෑම් පාන්, සීනි සම්බල් පාන්, වඩේ වගේ ඒවානේ. ඒකෙ තියෙනවා ඉඳි ආප්ප, බත්, තොසේ, මසල වඩේ"

"තෝසේත් තියෙනවද ?"

පින්තූරය ගත්තේ : chef.blogs.smugmug.com

හැමෝම වගේ ඇහුවේ එක පාරට. මොකද අසු තුනේ ජුලි කලබලයට කළුතර ටවුන් එකේ තිබ්බ සයිවර් කඩ  වැහුවට පස්සේ කවුරුත් තොසේ රස බලලා තිබ්බේ නෑ. ඒ කාලේ තොසේ වල තියෙන ඇඹුල් ගතියට අපි හැමෝම ආසා කළා. මටනම් තොසේ කන්න ලැබුණා. ඒ සිරිසේන අයියලාගේ ගෙදරින්. සිරිසේන අයියා සී.ජී.ආර්. එකේ වැඩ කළේ. අලුත්ගම ක්වාට්ස් එකේ ඉන්න සිරිසේන අයියගේ බිරිඳ වෙච්ච මේරි අක්කා විවිධ කෑම වර්ග උයා යම් ආදායමක් ලබා ගත්තා. අසූ තුනේදී එයාලට ලොකු චෝදනාවක් ආවා අලුත්ගම දෙමළ කඩයක් වෙච්ච සරස්වතී එකේ මුදලාලිව හංගාගෙන හිටියා කියලා. 

මම මුලින්ම තොසේ කෑවේ කළුතර ටවුන් එකේ කඩේකින්. මමයි තාත්තයි ගිහින් කඩේ වාඩි වුණා. බාල්දියක් මෙසේ උඩ ගෙනත් තිබ්බා. මම වතුර එකක් අරං ඒකට අත හෝදන්න හදනකොටම, තාත්තා මගේ අතින් අල්ලා ගත්තා. 

අපි අධ්‍යාපන කාර්යාල කැන්ටිමට වෙලාවේ වගේම අවේලාවෙත් යන්න පුරුදු වුණා. ඒ කැන්ටිම කොයි වෙලාවෙත් ඇරලා තිබ්බ එක අපට වාසියි. ඒක තිබ්බේ පාර අයිනට වෙන්න. ඉස්කෝලේ ගොඩනැගිලි ක්‍රීඩාංගණයෙන් පිටුපසට වෙන්න තිබුණ නිසා, යන කෙනෙක් දැක්කත් පැහැදිලිව එක පාරට හඳුනා ගන්න බැරි වෙනවා. එතනට ගිහින් ටික දවසක් යද්දී ඒ කැන්ටිමේ වැඩ කරන අපටත් වඩා බාල කොලු ගැටයෙක් අපිත් එක්ක කුළුපග වුණා. ඔහු මගෙත් එක්ක වඩාත් කුළුපග වුණේ මේ කැන්ටිම කරන අයිතිකරුවා සහ මේ කොලු ගැටයාත් අපේ ගම් පලාතට ටිකක් ඔබ්බෙන් තිබ්බ ඉඳුරුව ප්‍රදේශයේ වෙච්ච නිසා. ඒ බව මට කිව්වේ තාත්තා. කොල්ලාගේ ගම දැන ගත්තේ අපි කරපු සුහද කතාබහෙන්.

මෙහෙම එතැන කෑම යහමින් තිබ්බත්, අපේ අතේ ඒ දවස් වල යහමින් මුදල් තිබුණේ නෑ. අපි කරන්නේ හැමෝගෙම තියෙන සල්ලි එකට එකතු කරන එක. එහෙම එකතු කරත් තොසේ හත අටකට වඩා කන්න පුළුවන් මුදලක් අපි අතේ තිබුණේ නෑ. ඉතිං අපි කැන්ටිමට ගිහින් මුලින්ම ගන්නවා තොසේ තුනක් මුදලාලිට සල්ලි ගෙවලා. මෙතනදී කිසිම පොර කෑමක් නෑ. තුන් දෙනෙක් විතර එකතු වෙලා උඩින් තියෙන තොසේ දෙකකුයි සාම්බාරු හොදි ටිකයි සම්පූර්ණයෙන් ඉවර කරනවා. ඊට පස්සේ හොදි දාන්න කියලා අපේ හිතවත් මලයට දෙනවා. ඒකා තව තොසේ දෙකකුත් දාලා හොදිත් දාලා දෙනවා. මේ පාර ඉවර වෙන්නම කනවා. ආපහු තොසේ තුනකට මුදල් ගෙවනවා. දෙකක් කනවා එකක් ඉතුරු කරනවා. හොදි දානවා. අවසානයේදී අපි තොසේ පහළොවක් විතර කාලා. කොලුවාටත් රුපියල් පහක් විතර දීලා එනවා. හැබැයි මේ වැඩේ බකල් ගිය දවසුත් තියෙනවා ඒ කොල්ලා වැඩට ආවේ නැති දවස් වලට. එදාට ඉතිං තොසේ හතක් විතර කාලා  සද්ද නැතිව ඉන්නවා. අන්තිමේදී පාසලේ විනය බාර ජයසේන සර් පන්තියටම ඇවිත් එහේ යන ගමන නතර කළා.

____________________________________________

අපේ පාසලේ පහළ පන්ති වල මල්ලිලාට ෆිල්ම් එකක් බලන්න සල්ලි ඕන වුණොත් කරන්නේ කළුතර බෝධිය ගාවට ගිහින් බස් වල අය විසි කරන සල්ලි ඇහිඳින එක. ඉහළ පන්ති වල හිටිය අපිට ඒක කරන්න ටිකක් ලැජ්ජාවක් තිබුණා. ඒ කවුරුහරි ගෑණු ළමයෙක් බස් එකක ඉඳන් දැක්කොත් කියලා.

මගේ ඕලෙවල් කෘෂිකර්ම පොත් ඉල්ලපු පාසලේ කෘෂිකර්ම ගුරුතුමියට ඒවා බාරදෙන්න මම පුස්තකාලයට ගියා. වැඩ නැති වෙලාවට මිස් ඉන්නේ එතන. මගේ අතේ කළු පටිය දැකලා මිස්ලා දෙන්නට හොඳට හිනා. කෘෂිකර්ම ගුරුතුමියත් මම වගේම ඥානෝදයේ ඉඳන් මෙහෙට මාරු වෙලා ආවේ.

"මෙයා එහෙ ඉන්නකොට නම් හරිම අහිංසක ළමයා" කියලා කිව්වා.