ඔබේ කමෙන්ට් කිරීමේ ප්‍රතිපත්තිය කුමක්ද ?

මේ ලඟදි ඉඳලා සෞක්‍යය ගැන හිතලා මම උදේට සයිවර් කෑම කන්න පටන් ගත්තා. මොකද ඒවා පූර්ණ නිර්මාංශික වගේම, උඳු මත පදනම් වෙච්ච ආහාර හින්දා කොහොමත් හොඳ නිසා. මේ සයිවර් කඩේ ඉන්නවා මම තෝරා ගත්ත එක්තරා වේටර් වරයෙක්. මට හොඳට සංග්‍රහ කරනවා. මමත් එයට ප්‍රතිචාර දක්වනවා රුපියල් 10,15,20 වගේ සන්තෝසමක් දීලා. නමුත් අද උදේ මේ වේටර් වරයා කිසිම විශේෂත්වයක් නොදක්වා තමයි මට සේවාව සැපයුවේ. ඒත් මම සුපුරුදු සන්තෝසමම දීලා ආවා. එහි සිට එත්දී මට හිතුනා ටිප් දීමයි කමෙන්ට් කිරිල්ලයි එක වගේම නේද කියලා. 

පින්තුරය ගත්තේ :
http://sylvianenuccio.com

හොඳයි අපි දැන් කමෙන්ට් පැත්තට හැරෙමු. අපි කොහොමද කමෙන්ට් කරන්නේ. සමහරු "පිට කහ ගැනිල්ලක්" විදියට කරනවා. ඒ කියන්නේ කෙනෙකුගේ බ්ලොග් රෝලේ ඉන්න ඒවාට ඒ කෙනා  ගිහින් මොනවා හරි කමෙන්ට් කෑල්ලක් කොටලා එනවා. එතකොට අර බ්ලොග් කාරයාට මතක් වෙනවා "අඩේ අරකා මට හැමදාම කමෙන්ට් කරනවා නේද ?" කියලා. එතකොට එයත් ගිහින් ප්‍රතිඋපකාර කරලා එනවා. ඉතිං මේවගේ වැටෙන කමෙන්ට් ගැන මම අමුතුවෙන් ලියන්න අවශ්‍ය නෑ. මේ බ්ලොග් සාගරේ දවස ගානේ සැරිසරන ඔබ තමුන්නාන්සේලා ඔය ගැන හොඳටම දන්නවා ඇති.

තවත් කොටසක් ඉන්නවා. ඒ කොටස තමයි මම වැඩියෙන්ම කැමති කොටස. නිදහස් මතදාරියෝ කියලා කිව්වොත් වඩා නිවැරදියි. උදාහරණ දෙනවා නම් සුමිත් නිරිඇල්ල  තැනක කමෙන්ට් කරන්නේ හුදෙක් හිතවත් කමටම නෙවෙයි. මිනිහට කථා කරන්න යමක් තියෙනවා නම්. හොඳ හෝ නරක කමෙන්ට එකක් එකතු කරනවා. මේ ගණයේ මම දන්න තවත් අය ඉන්නවා. නොදන්නා අයත් ඇති, මෙතනදී සුමිත්ව තෝරා ගත්තේ බොහෝ දෙනා දන්නා ඒ වගේම මමත් හොඳට දන්නා කෙනෙක් නිසා. 

බොහොම සුළුතරයක් ඉන්නවා තනිකර බ්ලොග් කියවන. ඒ අය තමන්ගේ රුචිකත්වය අනුව බ්ලොග් තෝරා ගන්නවා, ඒ වගේම හොඳ හිත පවත්වා ගනිමින් කමෙන්ට් කරනවා. මේ වගේ අය කියවන්නේ විනෝදාස්වාදය සහ කාන්සිය මකා ගැනීම සඳහා. ඉතිං ඒ අය කා සමගවත් ආරෝවක් ඇති කර ගන්නේ නෑ. ඉතාම වැදගත් කොට්ඨාශයක් වුනත් ඉන්නේ බොහොම ස්වල්ප දෙනෙන්ක්.

තවත් කොටසක් ඉන්නවා කියවලා මොනවා හිතුනත් කමෙන්ට් එකතු නොකරන. ඒ ය ගැන යමක් කියන්න නොහැක්කේ ඔවුන් ගැන තේරුම් ගන්න බැරි නිසා. ඒත් බ්ලොග් කරුවෙක් විදියට ඒ අයත් අපිට ඉතා වටිනවා. මොකද ඔවුන්ගේ කියවීම පවා අපට දිරියක් නිසා. 

අනිත් කොටස තමයි බ්ලොග් ලියන ඒ වගේම කියවන අය. සමහරු මුලින් මුලින් බ්ලොග් එකකට ගොඩ වැදිලා කමෙන්ට් කරලා බලනවා ඒ කෙනා තමන්ගේ එකටත් ගොඩ වැදිලා කමෙන්ට් කරනවද කියලා. එන්නෙම නැත්නම් ඉල්ලීමක් කරනවා අපේ එකත් බලන්න කියලා. එහෙම කරලත් හරි ගියේ නැත්නම් අර බ්ලොග් එක අත් ඇරලා දානවා. එක්කෝ ඉඳ හිට නොදැම බැරිනම් කමෙන්ට් එකක් දානවා.

තවත් සමහරු විවිධ මතවාදීමය හේතු නිසා බ්ලොග් වර්ජනයක යෙදෙනවා. කොටින්ම මමත් එහෙම නොයන බ්ලොග් තියෙනවා. ඒවාට විවිධ හේතු කාරණා තිබෙන්න පුළුවන්. අන්තර්ගතය තමයි ප්‍රශ්නේ වෙන්නේ. පුද්ගලික මඩ ප්‍රහාර දියත් කරන ඒවාට නම් මම පුද්ගලිකව අකමැතියි. ඇත්ත, නැත්ත කුමක් වුනත් මේ වාගේ දේවල් වලින් කාට හෝ හානියක් වෙනවා. ඒ නිසා එවැනි බ්ලොග් දිරි ගැන්වීමක් වෙනවා අපි එහි ගියොත්. එනිසා නොයන එක හොඳයි. 

හොඳයි තව කණ්ඩායමක් ඉන්නවා මතවාදී ගැටුම් කමෙන්ට් තුල ඇති කර ගන්න. "බුවා, සයිලන්ට් සහන් සහ මාතලන්" මේ කොටසට  හොඳ උදාහරණ. තමන් පිලි ගන්නේ නැති ඕනෑම දෙයක් විවේචනය කරන්න මේ අය  පසුබට වෙන්නේ නෑ. මේ කණ්ඩයාම සටහනට පමණක් නොවෙයි කමෙන්ට් තුල තිබෙන දේ සමග පවා මතවාදීමය ගැටුම් ඇති කර ගන්නවා. සමහර වෙලාවට මාතෘකාවෙන් පිට යන වෙලාවලුත් එනවා. 

ඊළඟ කණ්ඩායම තමයි සුප්‍රසිද්ද "ඇනෝ" වරු. එයාලාව කොටස් කිහිපයකට බෙදන්න පුළුවන්. එකක් තමයි නමිනි පෙනී හිටින්න අකමැති වුනත්, ඵලදායි කමෙන්ට් එකතු කරන්නන්. තවත් අය ඉන්නවා නමින් පෙනී ඉන්නෙත් නෑ, නමුත් කිසිම දිනක බ්ලොග් එකකට හොඳක් කියන්නෙත් නැති. ඊළඟ කොටස තමන්ට නමින් පෙනී ඉඳලා කියන්න බැරි ඒවා අත ඇරලා දාන්නා ඇනෝ ලේබලය යොදා ගන්නා අය. භයානකම කොටස මේක තමයි. ඉතිං මේ නිසා බොහොමයක් බ්ලොග් දැන් ඇනෝ වාරණයක නිරත වෙලා. 

මම කමෙන්ට් කරන විදිය නම්, බොහෝ විට අර ටිප් එකක් දෙනවා වගේ ලිවීම දිරි ගැන්වීමක් වශයෙන් බලන හැම එකකටම කමෙන්ට් එකක් එකතු කරනවා. මම දන්නවා මේ ක්‍රමයෙන් නමක් දිනා ගන්න බෑ කියලා. ඒත් කුමක් හෝ ලියන අය අප අතර ඉන්න ඕනේ නිසයි මම එහෙම කරන්නේ. (කුමක් = වලට අයිති නැති තැනුන් තියෙනවා).

හොඳයි, ඔබ කොහොමද බ්ලොග් එකකට කමෙන්ට් කරන්නේ ? සියලු දෙනාගේ අදහස්  දැන ගන්න කැමතියි. මේ වගේ රිසර්ච් කරන එක මගේ විනෝදාංශයක්නේ. ඔන්න මේකටනම් හැමෝම කමෙන්ට් කරන්න ඕනේ.