බස්රථවල රඟන නරුම කොන්දොස්තරවරු ......

බ්ලොග් පොස්ට් එකක් ලියන්න අවශ්‍යතාව තිබූ සෑම මොහොතකම, මා ඉතා කාර්යබහුල විය. මා හට ඉඩක් ලැබෙන මොහොතක් වෙයිද, වෙනත් හේතු කාරණාවක් නිසා පරිගණකය ඉදිරියේ වාඩි වීමට නොහැක. එක්කෝ මාගේ දියණිය එය පරිහරණය කරයි. නැතිනම් රූපවාහිනියේ කුමක් හෝ මා කැමති වැඩසටහනක් විකාශණය වේ. ලියන්නට කදිම මාතෘකාවක් මාගේ මිතුරකු සපයා දී තිබියදීත්, එය කල් දම්මන්නට සිදු වුයේ කලින් සඳහන් කල කාරණාය. මා මේ බ්ලොග් සටහනක් දමන්නේ දවස් දහයක නිහැඬියාවකින් පසුවය. අදද මෙය සම්පූර්ණ කල හැකිදැයි විශ්වාස නැත. 

පසුගිය සිකුරාදා තරම් මා චිත්තප්තාපයකින් ගෙවූ දිනයක මගේ මතකයට නොනැගේ. ඒ පසුගිය සතියේ ලොව කැළඹූ පිලිප් හියුස්ගේ ඛේදනීය මරණය නිසාය. එය වාර්තා වනවිට මා සිටියේ රත්මලාන ජනසතු සේවා ක්‍රීඩාංගනයේය. එදින වනවිට අපගේ සයසාමාජික ක්‍රිකට් තරගාවලියේ සිව්වන දිනය විය. හදිසියේ ලැබුණු දුරකථන ඇමතුමකින් ලැබුණේ මේ මරණයයි. ඒ මොහොතේම තරගය මොහොතකට නවතා මිනිත්තුවක නිශ්ශබ්දතාවක් පවත්වා, ශෝකය පල කරන්නට අප කටයුතු කළේ ලෝකයේ කොහේ හෝ කෙළවරක සිදු වූ මේ සිදුවීම ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාවේ යෙදෙන අපගේ සිත්සතන් කම්පනයට හේතු වූ නිසායා. එම සිද්ධිය පිලිබඳ සියලු තතු ඔබ සැම පසුගිය දිනවල මාධ්‍ය වලින් දකින්නට ඇත. නමුත් මා කියන්නට යන්නේ වෙනත් කතාවකි.

පෙරකී පරදීම එම සිදුවීමෙන් කම්පිත සිතෙන් කාර්යාලයේ කාලය ගත කරද්දී, කාර්යාලයේ හිතවතෙකු පැමිණ කල හෙළිදරව්ව මේ කම්පනය තවත් තීව්ර කළේය. මෑතක සිට ඔහු රාජකාරියට පැමිණෙන්නේ රත්නපුර සිට කොල්ලුපිටිය දක්වා ගමන් ගන්නා ලංගම බස් රථයකිනි. එවැනි කාර්යාල බස්රථ ඕනෑතරම් එහා මෙහා යනු අප දැක ඇත්තෙමු. කොළඹට ආසන්න නගර වල සිට හෝ තරමක් ඈතින් ඇති නගර වලසිට පැමිණෙන මේ බස් රථ මගින් සිදුවන සේවය ගැන අමුතුවෙන් සඳහන් කල යුතු නැත. පසුගිය සිකුරාදාද සිරිත් පරිදි මේ බස්රථය කඩුවෙල නගරය පසුකර කොල්ලුපිටිය බලා ගමන් ගෙන ඇත. මෙය සාමාන්‍යයෙන් සීඝ්‍රගාමී බස් සේවාවක් වුවද, එහි රියදුරු මද වේගයෙන් බසය ධාවනය කර ඇත. 

කඩුවෙල නගරය පසුවත්ම ඇති  නැවතුමේ බස්රථය නරත කල මොහොතේ අවුරුදු අටක නවයක පාසල් ඇඳුමින් සැරසීගත් දැරියක් දුවැවිත් බසයට ගොඩ වී ඇත. මේ අවස්ථාවේ ඉදිරි කවුළුවේ සිටි කොන්දොස්තර වරයා 

"මාලඹෙන් එහා යන අය විතරක් නගින්න"

යනුවෙන් බෙරිහන් දී ඇත. මේ මොහොතේ මගේ මතකයට නැගෙන්නේ මා බොහෝදිනවල ගමන් ගන්නා ගල්කිස්සේ සිට පැමිණෙන ඉසුරුපාය බස් රථයයි. එහි කොන්දොස්තරවරයාද බත්තරමුල්ලෙන් මෙපිට කිසිවකුට ගොඩ වන්නට ඉඩ තබන්නේ නැත. යම් හෙයකින් නුපුරුදු කෙනෙකු ගොඩ වැදුනාද ? ඒ අසල සිට නෝක්කාඩු බසින් කියවන්නට පටන් ගන්නේ, එහි ගොඩවූ මගියාට යලිත් දිනක එහි නොයන්නට මතකයේ රැඳෙන ආකාරයකට. නමුත් කිසිදු හිත් රිදවීමක් ඇති නොවන අකාරයකට.

"මේක ස්ටාෆ් බස් එකක්. අපි අටහාමාර වෙන්න කලින් පැලවත්තට යන්න ඕනේ. ඉතිං අතරමග සෙනග බස්සන ගියොත් අපිට පරක්කු වෙනවා"

මෙය ඔහු කියවාගෙන යන්නේ දිව මතුරක් සේය. ඔහුට ඇතිවන්නේද නැත. මගීන්ට ඇති වන්නේද නැත. එමගින් බසයේ ගමන් ගන්නා සුපුරුදු මගීන්ගේ සිත් සතුටු වන බව ඔහු දනී.  දියණිය බසයට ගොඩ වී මොහොතකින් පසුපසින්, එක් අතකින් කිහිලි කරුවක් දරා සිටි ඇයගේ පියාද බසයට ගොඩ විණි. මොහොතකින් තම දියණිය අසලට එන්නට ඔහුට හැකි විය. පෙනුමෙන් ඔහු ක්‍රියාන්විතයකදී අනතුරට පත්ව සේවයෙන් විශ්‍රාම ගත් අයෙකි. මේ දෙදෙනා අසලට  කොන්දොස්තර වරයා ආ විට පියා

"අපි පිට්ටුගලට යන්නේ. දුවට අද විභාගේ තියෙනවා. නැත්නම් මේ බස් එකට නගින්නේ නෑ. පරක්කු වෙන නිසයි නැග්ගේ"

යනුවෙන් ඉතා යටත්ව පවසා ඇත. කිසිත් නොපැවසූ කොන්දොස්තර වරයා එක් වරම මේ අබාධිත පුද්ගලාගේ කමිසයෙන් ඇද ඔහුට පහර දී ඇත. ඔහුද ප්‍රති ප්‍රහාර එල්ල කර ඇත.

"අනේ..... අපේ තාත්තාට ගහන්න එපා...."

අසරණ දියණිය කඳුළු පිරි දෙනෙතින් පවසා ඇත. මෙසේ ගුටි කෙළිය යත්දී එය නවත්වන්නට බසයේ කිසිවෙක් ඉදිරිපත් වී නැත. බොහෝ දෙනා මේ රියදුරු සහ කොන්දොස්තර වරයා හොඳින් හඳුනයි. අනෙක කොන්දොස්තරගේ මේ ගෝරනාඩුව ඔවුන් වෙනුවෙනි. ඒ වෙලාවට රාජකාරි සඳහා ඔවුන් රැගෙන එන්නය. එහු වූ බොහෝ අයද අර විශ්‍රාමික රණවිරුවාට නෝක්කාඩු බසින් කථා කර ඇත.

"ඔයාට සිංහල තේරෙන්නේ නැද්ද ? මේක නවත්වන්නේ මාලඹේ කිව්වා ඇහුනේ නැද්ද ?"

වැනි වදන් වලින් ඔහුට බැන ඇත. මේ පුවත ඇසු මගේ හිත එතැනම කඩා වැටුණි. අවුරුදු පහකට පෙර මේ සිදුවීම වූවානම් රණවිරුවාට ලැබෙන ගෞරවය හිතා ගත හැකිද? අද ඔවුන් අලුයම ලූ කෙල පිඩක් සේ අමතක කර දමන්නට අප අකාරුණික වී ඇතිද ? ලංකාවේ සිටින්නේ කලගුණ  නොදත් කුහක ජනතාවක් බව මින් පසක් නොවන්නේද? රණවිරුවන් ඇස්-හිස්-මස්-ලේ දන් දුන්නේ අප කවුරුත් වෙනුවෙන් නොවේද? මගේ සිත කෝපයෙන්ද, දෑස කඳුළු බිඳුවකින්ද නැහැවී යන්නට විය. තම දියණිය ඉදිරියේදී පියෙකුට පහර කෑමට ලක් වීමට සිදු වීම නිසා ඔහුගේ හදවත කෙතරම් කඩා වැටෙන්නට ඇත්ද ? තමා ආබාධිත බව අමතක කර ඔහු හා සටන් වැඩෙන්නට ඔහුට හිතෙන්නට ඇත්තේ, රණබිමේදී සටන් වැදීමට උප්පත්තියෙන්ම ලද මොරාල් එක නිසා වන්නට ඇත. මේ මොහොතේ බොහෝ කරුණු මගේ හිතට නැගේ.

 ලෝකයේ අංක එකේ ත්‍රස්තවාදීයා සමග මුහුණට මුහුණලා සටන් කල ඔහු, අද වැටී ඇති අසරණ තත්වය තුල කොන්දොස්තර කෙනෙකුගේ වාග් සහ ශාරීරික ප්‍රහාරය හමුවේ අසරණ වී තිබේ. රණවිරුකම පැත්තකින් තබමු. අබාධිතයෙකුට පහර දීමට තරම් පහත් මට්ටමකට වැටීමට පිරිමියෙකුට හැකිද ? දරුවකු හඬා වැටෙද්දී පහර දෙන්නට ඔහුගේ අත එසවුනේ කෙසේද ? තලංගම ඩිපෝවට අයිති මේ කොන්දොස්තර වරයා ජඩයකු ලෙස හැරෙන්නට හඳුන්වන්නට හැකි වෙනත් විශේෂණ පදයක් මේ මොහොතේ මගේ සිතට නොනැගේ. මේ සමගම මගේ හිතට නැගෙන්නේ මගේ දියණියට වයස අවුරුදු තුනේදී පමණ මුහුණ දුන් අත්දැකීමකි. 

එය සති අන්තයේ දිනයකි. දියණියගේ කොණ්ඩය කැපීමට අවශ්‍ය කාලයත් ඉක්ම ගොස් අත. අතේ තිබූ සීමිත මුදලද සහිතව සොයුරියගේ කාරයට ගොඩ වූ මමත්, සිනිගි දියණියත් නුගේගොඩ බලා පිටත් වූයෙමු. කොහුවල සිට නුගේගොඩ දක්වා ඇති සක්යා ආයතනය පසු කර යන පාරේ ඉතා ප්‍රවේසමෙන් රිය පැදවූ මා නුගේගොඩ කේ.එෆ්.සී. පැත්තට හරවනවාත්(මෙය අංශක 90ක වංගුවකි. වම්පස ඇත්තේ තාප්පයකි) සමග ඉදිරියෙන් පැමිණිරථයක් හා ගෑවිණි.වහාම ඉදිරියේඇති වාහනයෙන් බැසගත් පිරිමියෙකු  මට  රිවස් කරන ලෙස ඉල්ලා සිටින ලදී. ඒ මොහොතේ කාර් දෙකේ බෆර් ඇතිල්ලිනි. වාහනය පදවාගෙන විත් තිබුණේ කාන්තාවකි. ඔවුන් දෙදෙනාම එය මගේ වරද බවට චෝදනා නගන්නට විය. මා කිසිදු තර්කයක් නොකර අලාභය ගෙවන්නට පොරොන්දු වුයෙමි. මේ මොහොතේ දියණිය වාහනයේ බව පසක් වී ඈ රැගෙන එන්නට වාහනයට ගමන් ගතිමි. ඉහිං කනින් දාඩිය පෙරාගෙන සිටින ඇය දුටු විට මගේ සිතට විශාල දුකක් ඇති විය. අැයත් සමගම පැමිණ ඔවුන් සමග සාකච්ඡා කරන්නට හදන විට

"මහත්මයා ඔයා මේ ළමයාත් අව්වේ තියාගෙන මේවා කථා කරන්න ඕනේ නෑ. ඔයා සැලුන් එකට යනවා කිව්වා නේද? ඔයා ඒ ගමන යන්න. මම ටෙලිෆෝන් කරලා ගාන කියන්නම්"

 පිරිමියා පැවසීය. ඔවුන්ට ස්තුතිවන්ත වෙමින් අප දෙදෙනා නුගේගොඩ සව්සිරියට ගමන් ගතිමු. ඇය කොණ්ඩය කපන අතරතුරත් මා කල්පනා කලේ ගෙවන්නට වන මුදල පිලිබඳවය. මේ මොහොතේ මා සතුව එතරම් මුදලක් නැති බව දැනී, යම් බියක් හිතට ඇතුළු විණි. මෙසේ වික්ශීප්තව බලා සිටිද්දී මගේ දුරකථනය නාද විය. ඒ ඔවුන්ය. ගැහෙන සිතින් මා පිළිතුරු දුනිමි. එවරදපිරිමියාගේ හඬ අවධි විය

" මහත්මයා අපේ වාහනය හදන්න ඔයා වියදම් කරන්න ඕනේ නෑ. ඒක සුළු ටින්කරින් වැඩක් නේ. අපි හදා ගන්නම්"

 මේ මොහොතේ මගේ දෑසට කඳුලක් නැගිණි. ඒ ඔවුන්ගේ කාරුණිකත්වය වෙනුවෙනි. මා දරුවකු සමග සිටින විට ඔවුන් හැසිරුණු ආකාරය බලන්න.

ඉතිං ඉහත කී කොන්දොස්තර වරයා හැසිරුණු ආකාරය කොයි තරම් සාධාරණද ?

අපේ කෙනෙකුගේ ජාත්‍යන්තර මට්ටමේ නිෂ්පාදනයක් ...... International Level Product by a Local

පසුගිය දහතුන් වෙනිදා මට එන්.සී.සී. ක්‍රීඩාංගනයට යන්න ඕනේ වුණා. බත්තරමුල්ලේ ඉඳන් එන ගමනේදී මරදානට යන්න අවශ්‍ය වුණේ, අපේ ක්‍රිකට් ආම්පන්න ටික රැගෙන යන්න. ඒ ගමන ඉක්මන්ව යන්න ඕනේ නිසා මම පිටත් වුණේ 177 බස් එකෙන්. එහෙම ගිහිං බැස්සේ නෙලුම් පොකුණ ගාවා. එතනින් බැස්ස ගමන් දැක්කා විහාර මහ දේවි උද්‍යානයේ ඉල් මහ විරු සමරුව තියෙනවා. ඉස්සර නම් මම ඔතැනට ගොඩ වදින්න ඉඩ තියෙනවා. නමුත් දැන් ඒ ගැන අදහසක් නෑ. නෙලුම් පොකුණ ගාව හිටිය අන්නාසි වෙළෙන්දෙක්ගෙන් අන්නාසි මල්ලක් අරං කකා මම ටවුන් හෝල් පැත්තට පයින්ම ගියා. ඔඩෙල් එක ඉදිරිපිටදී මට බොහෝ කාලයක් ගොඩ වදින්න කියලා හිතේ තිබුණ, ඒත් මග ඇරුණු තැනක් දැකලා එතනට රිංගුවා.

ඒ Cup Cafe කියන කෝපි අවන්හලට. ඇවිද්ද පය බ්ලොග් එක කාලෙක ඉඳන් කියවන කෙනෙක් නම් ඔබ දන්නවා ඇති මම කෝපි ප්‍රේමියෙක් කියලා. හොඳ වුණත්, නරක වුණත් දවසකට නෙස්කැෆේ කෝප්ප තුනක් බොන පුරුද්ද දැන් තියෙන්නේ අවුරුදු ගාණක ඉඳලා. ඉතිං ලුවැඩ් සිවෙක් කෝපි  ගැන ලියපු පොස්ට් එකේදී මම දැක්ක දෙයක් තමයි, මෙය කියවන බොහෝ දෙනෙක් කෝපි ප්‍රේමීන් බව. කෝපි වල නරක ගුණ වගේම හොඳ ගුණත් තියෙන බව කෝපි විරෝදීන් මතක තබා ගත යුතු කරුණක්. 

එතනට ඇතුළු වුණාම මට ඇති වුණේ කොෆී බීන් ඒකට ගියා වගේ අත්දැකීමක්. ඉතාම මිත්‍රශීලී කළමනාකරු සහ සේවකයන් එතන ගැන පලවෙනි දක්මෙන්ම ලකුණු ලබා දෙන දෙයක්. මා එහි ගතකල පැය භාගයේ කිසිදු මොහොතක මට කිසිම කළකිරීමක් ඇති වුණේ නෑ. අනෙකුත් කෝපි හල් සමග සසඳන කොට මෙහි මිල ගණන් ඉතාම සාධාරණයි. මමත් මිලදී ගත්තා ලාවා කේක් කෑල්ලක් සහ කැපුචිනෝ කෝපි එකක්. මෙහෙම අරගෙන වටපිට බලනකොට මට තේරුණා මෙහි පාඩම් කරන සිසුන් දෙදෙනෙකුම ඉන්න බව. අධික ලේඅස සෙනග නොපිරුන තැනකින් උපරිම පල නෙලන මේ ශිෂ්‍යාට ඔවුන්ගේ කිසි විරෝධයක් නෑ. මගේ කැපුචිනෝ එක රුපියල් 330 ක් සහ ලාවා කේක් එක රුපියල් දෙසීයක් වුණා. ගණන් වැඩියි කියලා තර්ක කරන්න එපා, මම කියන්නේ කොෆී බීන්, ස්ටාර් බක් වගේ ඒවාට සාපේක්ෂව.

  මෙතනින් එහාට මම වැඩි විස්තරයක් කරන්නේ නෑ. හැබැයි පෙම්වතුන් යුවලකට, නිදහසේ සාකච්චාවක කරන කණ්ඩායමකට මෙය කදිම ස්ථානයක්. වයි-ෆයි පහසුකම ඉතාම ඉහල මට්ටමේ තිබෙන නිසා මටනම් ඒ වැය වූ රුපියල් 550 මගේ ජන්ගමයට කල වියදමක් වගේ.

 මට හිතට වැදුන දෙයක් තමයි ඔහු මෙය ජාත්‍යන්තර මට්ටමට ගෙනැවිත් තිබීම. එය අද කාලයේ අපේ වෙළෙන්දන්ගෙන් දකින්න අඩු ඉතාම සුවිශේෂී ලක්ෂණයක්. 

 මිලගණන් ගැන උනන්දු අය පින්තූරය මත කිලික් කලොත් බලන්න පුළුවන්. 

 ස්ථානය පිලිබඳ පැහැදිලි අදහසක් ගන්න මේ පින්තූරයෙන් පුළුවන්. 

 ඔවුන්ගේ සන්නම් නාමය සහිත කුඩා කෝපි ටින්, කැප් වගේම මග් පවා සිහි කරන්නේ ජාත්‍යන්තර මට්ටාමේ කෝපි හලක්. අපේ අයටත් ඒ වගේ දේවල් කරන්න පුළුවන් බව ඔවුන් පෙන්වලා තියෙනවා.

 මේ විදුලි බල්බ ආවරණත් මගේ සිත් ගත්තා. කාලය හරස් නොවුනා නම් ඔබටම සාදා ගත හැකි මේ ලෑම්ප් ශේඩ් ගැනත් විස්තරයක් දාන්න තිබුණා.

  මෙය දුටු ගමන් කෙනෙකුට සිහි වෙන්න පුළුවන් මොවුන් කොෆී බීන් ඒකෙන් කොප්පක් ගහලා කියලා. නමුත් ඔබට අලුතෙන් දෙයක් නිෂ්පාදනය කරන්න බැරිනම්, මුලින්ම ෆේක් එකක් හෝ නිෂ්පාදනය කරන්න, පසුව අලුත් දේ නිරායාසයෙන් ඔබගෙන් නිෂ්පාදනය වෙයි කියලා කිව්වේ ජාත්‍යන්තර මට්ටමේ සිටින ශ්‍රී ලාංකික ව්‍යාපාරිකයෙක් වෙච්ච ෆාවුසූල් හමීඩ් මහතා.

මේ පිලිබඳ බ්ලොග් පොස්ට් එකක් ලියන බව පැවසු විට,  මේ වැහිබර සීත දේශගුණය තිබෙන කාලේ, මෙහි ගොඩවෙලා කෝපි කෝප්පයක් තොල ගාන්න කියන පණිවුඩය සිංහලෙන් බ්ලොග් කියවන ඔබටත් දෙන ලෙස එම කළමනාකරු(සමහරවිට අයිතිකරු විය හැකියි) ඉල්ලා සිටියා. 

ඩර්ඩන්ස් රෝහල් බලධාරීනී : මේ ඔබේ අවධානයට ..... Attention of Durdans Hospital Administration

කුඩා දරුවන් අසනීප වන්නේ අවිනිශ්චිත වේලාවන්හිදීය. එවැනි මොහොතක නිවසේදී කළහැකි මූලික ප්‍රතිකාර ඔරොත්තු නොදෙන තත්වයන් වලදී අප දිව යන්නේ රෝහල් වෙතය. සාමාන්‍ය ජනයා රජයේ රෝහල් වෙත දිව යන්නේ වෙනත් විකල්පයක් නොමැති නිසාය. නමුත් පුද්ගලික රෝහල් පිරෙන්න්ටද අද ජනයා පොදි කන්නේ හේතු කිහිපයක් මුල් කරගෙනය. රජයේ රෝහල් වල ඇති තදබදය, ප්‍රතිකාර ප්‍රමාදවීම්, සහ බෙහෙත්ද්‍රව්‍ය වල හිඟකම, උපකරණ හිඟකම වැනි කරුණු මුල් කරගෙනය. බොහෝ දෙනාට රක්ෂණ ආවරණ හෝ රාජකාරි ස්ථානයෙන් ලැබෙන ආවරණයද පුද්ගලික රෝහල් වෙත දිව යාමට ප්‍රබල හේතුවක් වී ඇත. මේ හැරුණු කොට ඉහල ජීවන තත්වයක් ඇති පුද්ගලයන්ද පුද්ගලික රෝහල් වල සේවය පතයි.

 මගේ දියණිය පිළිසිඳ ගත මොහොතේ පටන් පුද්ගලික රෝහල් වල සේවය පැතුවේ මාගේ සේවායෝජකයා ලබා දෙන ආවරණය නිසාය. එය රක්ෂණයක් නොවේ. නමුත් සාමාජික මුදලක් මගින් පෝෂණය වන එයට සැලකිය යුතු මුදල් ප්‍රමාණයක් සේවායෝජයකයා විසින්ද එකතු කරයි. දැන් පුද්ගලික රෝහලකට කෙනෙකු ඇතුලත් කර ගන්නා මොහොතේම, රක්ෂණයක් මගින් ආවරණය වනවා හෝ ප්‍රතිපූර්ණය කරනවාද යන්න ඔවුන් විසින් සැකහැර දැන ගන්නේ අපට සිත්ගන්නාසුළු මුද්‍රිත බිල් පතක් ලබා දීමට නොවේ. එවැනි පුද්ගලයන් වැය වන මුදල පිලිබඳ සැලකිලිමත් නොවන නිසාය.

 පහුගිය සතියේ මගේ දියණියද දැඩි ලෙස රෝගාතුර විය. ඇය මෙලොව එලිය දුටු ඩර්ඩන්ස් රෝහලටම කැඳවාගෙන යන්නේ ළමුන් පිලිබඳ විසේසඥ වෛද්‍යවරියක් වන දිල්රුක්ෂි රුබේරු මහත්මියට දියණිය පෙන්විය හැකි නිසාය. මෙයට පෙර බොහෝ වතාවලද මා ඇය එහි කැඳවාගෙන ගොස් තිබේ. මෙම වෛද්‍යවරිය අතිදක්ෂ කෙනෙකු බව අමුතුවෙන් සඳහන් කල යුතු නැත. ඇගෙන් බෙහෙත් වේලක්, දෙකක් බොනවිට රෝගය සුව අතට හැරීම සාමාන්‍යයක් වී ඇති නිසා, මා දිව යන්නේ එතුමිය ළගටය. අනෙක් කාරණය රෝග විනිශ්චය පිලිබඳ ඇගේ නිපුනතාවයි. අප ඩෙංගු රෝගය ඇත්දැයි බියෙන් දරුවා රැගෙන එහි ඇතුළු වන මොහොතක 

"බය වෙන්න එපා මෙයාට ඩෙංගු නෑ"

යනුවෙන් පවසන්නට තරම් ඇය සමත්ය. මෙවර දියණියගේ තත්වය නරක බවත්, වහාම ඇතුලත් කල යුතු බවත් දන්වා ඒ සඳහා අවශ්‍ය ලියවිල්ල මා වෙත ලබා දුනි.  ඉන්පසු ඇය නැවත්වීමට කැමති කාමර වල මිල ගණන් විමසනු ලැබිණි. ඉහළම මිලක් සහිත කාමර(අලුත්) රුපියක් හත්දහස් ගණනක්ද, පැරණි කාමර රුපියල් හයදහස් ගණනක්ද, පොදුවේ තබා ගත හැකි ස්ථාන වල මිළද සඳහන් කල ඔවුන් මා තෝරා ගන්නේ කුමන කාමරයක් දැයි විමසා සිටි විට, ඇය සිටින තත්වය සලකා දෙවන මට්ටමේ මිල ගණන් ඇති කාමර තෝරා ගතිමි. ඒ සඳහා මූලික ගාස්තුව වශයෙන් රුපියල් පහළොස් දාහක් ගෙවන ලෙස දන්වා සිටින ලද අතර මා ක්‍රෙඩිට් කාඩ් පත ඉදිරිපත් කළේ මෙවැනි අවස්ථාවක් සඳහා සුදානමක් නොවූ බැවිණි.

ඒ මොහොතේ මගේ හිතට වදදුන් කාරණා කිහිපයක්ම විය. ඒ කෙතරම් කාලයක් මෙහි රැඳී සිටින්නට සිදු වෙයිද ?,  කෙතරම් මුදලක් ඒ සඳහා වැය වෙයිද ?, ඉන් කොපමණ මුදලක් ප්‍රතිපූර්ණය කල හැකි වේද ? යන කාරණාය. ඔවුන් විසින් ලබා දුන් පළමු ඇමෙන් බේරීමට මට හැකි වුයේ පෙර අත්දැකීම් නිසාය. ඒ රක්ෂණය හෝ ප්‍රතිපූර්ණය පිලිබඳ ප්‍රශ්නයයි. මා පවසා සිටියේ "නැත" යන්නයි. නැතිනම් මීටරය මීටත් වඩා කැරකෙන බව අවස්ථා දෙකක අත්දැකීමෙන් මම දනිමි. රාජකාරි කරන ස්ථානයෙන් මේ සඳහා ගෙවීම කරන බව සැබෑ වුවත්, ඔවුන් පවසන මුදලක් ගෙවීමෙන් එක් අයුරකින් අපට වෙනත් රෝගී අවස්ථාවක ප්‍රයෝජනයට ගත හැකි මුදලක් අපතේ යනු ඇත. අනෙක් අතින් අරමුදලක් හෝ රක්ෂණයක් වුවද එයට දායක වී ඇති වෙනත් අයෙකු වෙනුවෙන් කල හැකි වියදමක් සඳහා ඇති මුදලක් අපතේ යනු ඇත. ඔබේ අතින් ගියද, ආයතනයෙන් ගියද වැය වන්නේ මුදල්ය. එය වක්‍රාකාරයෙන් මේ රටේ සියලුම ජනයාට බෙදී යා හැකිය.

ඇය ඇතුලත් කරගත් පසු, එහි තිබෙන කුඩා රුපවාහිනිය  දවසේ පත්තර කියවන නාලිකාවක "චැනලින් සේවා සපයන ආයතන අය කරන අධික ගාස්තු පිලිබඳ රජය මැදිහත් වීමට යයි" යනුවෙන් පුවතක් අසා මා ඉතා සතුටට පත් වුයේ,   මේ වනවිට සියළුම පුද්ගලික රෝහල් වල චැනලින් ගාස්තු  සාමානය රෝගියෙකුට දාරා නොගත හැකි මට්ටමකට වැඩි වී තිබීම නිසාය. 2005 - 2006 කාල වකවානුවේ රුපියල් හයසීයත් අටසීයත් අතර වූ චැනලින් ගාස්තුව අද වනවිට රුපියල් දෙදාහ ඉක්මවා ඇත. මින් සැලකිය යුතු ප්‍රමාණයක් අදාළ රෝහල සඳහා වන ගාස්තුය. යම් හෙයකින් අප මේ වෙන්කරගැනීම අවලංගු කළහොත් රෝහල් ගාස්තුව නැතිව වෛද්‍ය වරයාගේ ගාස්තුව පමණක් රෝගියාට ලැබේ. රෝහල් ගාස්තුව සඳහා ඔවුන් ලබා දුන් සේවාව කුමක්ද ? ඔවුන්ගේ පරිගණකයට ඔබ පිලිබඳ දත්ත සටහන් කර ගැනීමද ? ඔබේ අවස්තාව පැමිණෙන තෙක් බලන්නට සවි කර ඇති රුපවාහිනි සඳහා වියදමද ? මුල්ලක තබා තිබෙන වතුර ගැලුම සඳහා වියදමද ?

හොඳයි මේ කියන දේ පිලිබඳ යම්කිසි පිරිවැයක් ඇති බව අපි පිළිගනිමු. නමුත් එක් දිනකට මෙම රෝහලක් වෙත චැනලින් පහසුකම ලබා ගන්නට එන රෝගීන් ප්‍රමාණය සමග සැසඳීමේදී මෙය අබ ඇටයක් තරම් වියදමක්ද ? අඩුම තරමින් එක් දිනකට වෛද්‍ය වරුන් 125 ක් (ඔවුන්ගේ වාර්ෂික වාර්තාව අනුව වෛද්‍යවරුන් 275කට අධික බව පවසයි) සේවාව සපයයි නම්, එක් අයෙකු රෝගීන් 75බැලුවේ නම්, එකී ආදායම 125 x 75 x 500 වේ. එය රුපියල් 46,87,500 ! ඔබ පිලි ගන්නවාද ? රුපියල් ලක්ෂ 47ක්. මාසයකට දවස් 25ක් සේවය සැපයුවොත් රුපියල් මිලියන 117ක්. මේ චැනලින් වලින් ලැබෙන ආදායමයි. මගේ දියණියගේ බිල්පත  දෙස බලමු. 

මෙහි පරිපාලන වියදම් (Administration Charges)   ලෙස රුපියල් 1000 ක්ද, ඇතුලත් වීමේ ගාස්තුව(Admission Fees)  වශයෙන් රුපියල් 2500ක්ද, ඖෂධ පිලිබඳ අවධානය(Medical Attention) ලෙස රුපියල් 4300ක්ද අය කර ඇත. මේ ගාස්තු වෙනුවෙන් ඔවුන් මගේ දියණිය වෙනුවෙන් සැලසූ සේවාවන් මොනවාද ? මෙසේ දිනකට ඇතුලත් කර ගන්නා රෝගීන්ගේ සංඛ්‍යාව සාමාන්‍ය වශයෙන් 25ක් යයි සිතුවොත්, දිනකට රුපියල් 1,95,000ක්, සහ මසකට රුපියල් මිලියන 5.85 ක් උපයයි. බොහෝ දෙනාගේ අදහස මේවා ගනුදෙනුකරුවන් රෝහල් ගාස්තු ප්‍රතිපූර්ණය කරන බව දැනගත් විට ඔවුන් මෙසේ අමතර ගාස්තු අය කරනු ලබන බවයි.

මෙහි සඳහන් වන ශල්‍ය අයිතම (Surgical Items) යනුවෙන් සඳහන් වන ගාස්තුව වෙනුවෙන් ඔවුන් සැපයුවේ ඔක්සිජන් ලබා දීම සඳහා භාවිතා කරන වෙස්මුහුණක්(Mask) සහ පිටි අල්ලෙන් බෙහෙත් ශරීරගත කරන කුඩා උපකරණය සහ එම දින වල බෙහෙත් එන්නත් කිරීමට යොදා ගත සිරින්ජ කිහිපයයි. මේවායේ මිල ගණන් සලකා බැලුවහොත් රුපියල් සීයකට අඩුව මිලදී ගත හැකි බව පැහැදිලිය. මෙහි සඳහන් ක්‍රියා පටිපාටි(Procedure) වියදම කුමක් සඳහාද යන්න පැහැදිලි නැත. මේ අනුව මෙයත් තවත් සැඟවුණු මුදල් ගසා කෑමේ අයිතමයක් ලෙස සඳහන් කල හැක.

මෙයට අමතරව මෙහි සඳහන් කාමර ගාස්තුව දිනකට රුපියල් 6250ක් වේ. එය තරු පන්තියේ හෝටල් වල ගාස්තුවක් බව ඔබට පැහැදිලි වනු අත. මේවා පිලිබඳ අපට තර්ක කල නොහැක. නමුත් එහි සුළු සේවකයන් පානීය ජලය ලබා දීමේදී අපට පානියක් දැමූ බව පැහැදිලිය. නොමිලයේ ලබා දෙන්නේ මිලි ලීටර් 500 යේ එක බෝතලයක් බවද, අමතර ජලය අවශ්‍ය නම් ඒ සඳහා අය කරන බවද, උතුරා නිවාගත් ජලය ලබා දිය හැකි බවද පවසන ලදී. නමුත් එහි සැඟවී සත්‍යය මට පැහැදිලි වූවද, එය සියළු දෙනා සමග කලහා කර ගත හැකි මොහොතක් නොවේ. මෙහි සඳහන් හෙද(Nursing), බෙහෙත්(Drug), එන්නත්(Injection), ඇඳ ඇතිරිලි (Linen) { දින දෙක සඳහාම භාවිතා කලේ එකම රෙදි කට්ටලයයි.   රෝගියෙකු රෝහල් ගතකල විට ඇතිවන මානසිකත්වය උඩ මේවා පිලිබඳ සොයා බැලීමට අපට සිහියක් නැත. අප පතන්නේ ඉක්මන් සුවයයි}, නෙබියුලයිසින්(Nebulizing), වෘත්තීය(Professional) - වෛද්‍යවරියගේ ගාස්තු පිලිබඳ මට එතරම් ගැටළුවක් නැත.

මා පෙන්වන්නට උත්සාහ කලේ ආසන්න වශයෙන් මසකට රුපියල් මිලියන 123ක ප්‍රමාණයක් ඔවුන් පහසුවෙන් උපයා ගන්නා බවය. මේවා සඳහා රක්ෂණ මගින් සහ වෙනත් ක්‍රමයන්ගෙන් ගාස්තු ප්‍රතිපූරණය කරන අය සහ ධනවතුන්ගෙන් ඔවුන් කොල්ල කෑ ගනී. නමුත් මෙම ගාස්තු ප්‍රතිපූර්ණ වලද සීමාවක් ඇතිබව මෙම ප්‍රතිලාභ ලබන්නන් නොසිතන්නේ මන්ද ? ලෝකයාට පෙනෙන්නට අපිට මෙච්චරක් ගියා යයි උදම් අනන්නද ? මේවා සාවධානව කියවා බලා තේරුම් ගත යුතුය. ඔබගේ සීමාවේ මුදල් ඉතිරි වුවහොත් ඔබට වෙනත් අවස්තාවක ප්‍රයෝජනයට ගත හැක. නැතිනම් එම අරමුදල් භාවිතා කරන වෙනත් රෝගියකුට එම මුදලේ ප්‍රතිලාභය ලබා ගත හැක. රෝහල වෙත ගෙවන ගාස්තු ඉහල යනවිට රක්ෂණය වාරිකයද ඉහළ යා හැකි බව අප නොසිතන්නේ මන්ද ?


අප සේවා ආයතනයේ ගෙවීම් අංශයේ සිටින මාගේ මිතුරෙකු පැවසූවේ, අපගේ ආයතනයේ කුමන අයෙකු ශල්‍යකර්මයක් සඳහා ඇස්තමේන්තුවක් ගෙන ආවද, එය ආයතනය ගෙවන උපරිම මුදලට සරිලන ලෙස සාදා එවන්නට තරම් මේ රෝහල් උපක්‍රමශීලී වී ඇති බවය.

මෙහි හෙද සේවාව ගැන වචනයක් සඳහන් කල යුතුය. ඔවුන් තමන්ට නියමිත සේවාව උපරිම ඉහල මට්ටමකින් පවත්වාගෙන යයි. ඒ පිලිබඳ ඔවුන්ට ලැබී ඇති සම්මානය සාධාරණය. ඔවුන්ගේ සේවාව ඇගයීමක් වශයෙන් ඔවුන්ට මාගේ ස්තුතිය ඵල කරමි.

උපුටා ගත්තේ ඔවුන්ගේ වාර්ෂික වාර්තාවෙන්. 

මේ තියෙන්නේ ඔවුන් ලබපු සම්මානය. 

අවසානයේ පැවසිය හැක්කේ මෙය ඩර්ඩන්ස් රෝහලට ආවේනික දෙයක් නොව, සියළු පුද්ගලික රෝහල් සඳහා පොදු ලක්ෂණයක් බවයි.

ලොල්ද මන්දා අංක 18 : කොහුවල හන්දියේ මුස්ලිම් විරෝධතාවක් ...... Anti Muslim Picket at Kohuwala Junction

මම දවසක් ඇර දවසක් ඔෆිස් ඉඳලා ගෙදර එන්නේ කැස්බෑව - කඩුවෙල බස් එකක. මොකද 163 බස් එකේ ඔය ගමන ආවොත් තලංගම බස් ඩිපෝව ගාව ඉඳලා කළුබෝවිලට එන්න පැය එකහාමාරක් විතර යනවා. නමුත් සී.ටී.බී. මේ බස් එක, කාර්යාල සේවකයන් රැගෙන යන්නම යොදා  තිබෙන නිසා, අතන මෙතන ටැග් ගැහෙන්නේ නැතිව එනවා. 5:05 ට හරියටම තලංගම ඩිපෝ එක තියෙන බස්ත්තරමුල්ල-කොස්වත්ත අතර ස්ථානයට එන මේ බස්රථය කොහුවලට 5:35 ත් 5:40 ත් අතර එනවා. එහෙම එන මම සුමනදිසි එකෙන් මොනවා හරි බඩට දාගෙන, පොඩි එකීටත් මොනවා හරි අරගෙන ගෙදර යන්න බස් එක ගන්නේ, කොහුවල හන්දියේ ට්‍රැෆික් එකේ නවත්වලා තියෙන 176ක්. ඒ නැග්ගට තව විනාඩියක් විතර බලාගෙන ඉන්න වෙනවා. 

ඊයේ හවස මෙතනින් කහ ඉර මාරු වෙලා පොලීසිය පැත්තේ තියෙන පෙට් යන්ත්‍රයට යන්න බලාගෙන ඉන්නකොට අහන්න ලැබුණ සිද්ධියක් තමයි අද කියන්න යන්නේ. අපි කවුරුත් කහ ඉර ගාව පොදි ගැහිලා හිටියේ ඉක්මනින් අනිත් පැත්තට පැන ගන්න. ඒත් වයසක අන්කල්ලා දෙන්නෙක් උඩ බලාගෙන කයියක් ගහනවා දැකලා මම හිමිං සීරුවේ පස්සට ගිහින් ඒ දෙන්නා ගාව පාක් කළා. 

බලන්න පෙරේරා මහත්තයා රටකට ගිය කලක්. පෝය දවසත් මුන් අපෙන් උදුරා ගත්තා. ආණ්ඩුවේ උනුත් එකයි, යූඇන්පියේ එවුනුත් එකයි. මේවට කවුරුත් විරුද්ධ වෙන්නේ නෑ. 

මොකක්.... සෙනරත් මහත්තයා. ඒ කොහොමද ? දැන් පෝයට නිවාඩු නැද්ද ? අපි ඉතිං පැන්ෂන් කාරයෝනේ. අපිට හැමදාම නිවාඩු.

නෑ. නෑ. තවම නිවාඩුවට නම් කෙලියේ නෑ. ඔහොම ඔලුව උස්සල පොඩ්ඩක් අර බලන්න පෙරේරා මහත්තයා. (පාරෙන් අනෙක් පස පිහිටි තුන්මහල් ගොඩනැගිල්ලේ ඉහල මාලය වෙත අත දිගු කරයි)

මොකක්ද ? මොකක්ද ? හපොයි ඇත්ත නේන්නම් සෙනරත් මහත්තයා. ඔය හිරු ටී.වී. කියන්නේ අර දුමින්දයාගේ ටී වී එක නේද? උන්ට ජාතියක් ජම්මයක් නෑනේ.  

 ඔව්. ඔව්. ආණ්ඩුවටත් කිසිම ගානක් නෑ. අපි මේ ආණ්ඩුව හදා ගත්තේ මේ වගේ පරගත්තන්ට බඩ පිනුම් ගහන්නද පෙරේරා මහත්තයා. මටත් හිතෙනවා දැන් චම්පික උන්නැහේ ජානධිපතිවරනෙට ඉල්ලුවොත් සපෝර්ට් කරන්න. 

අපිට වෙන විකල්පයක් නෑ සෙනරත් මහත්තයා. ඇත්තටම පෙරේරා මහත්තයත් දකින දේවල්. මම නම් කිසි වටපිට බැලිල්ලක් නෑ. යන්න ආ ගමන යනවා මිසක.

මමනං වටපිට ගැන හොඳ හෝදිසියෙන් යන්නේ. විශේෂයෙන් මේ දවස් වල. අපි මේකට මොනවා හරි කරන්න ඕනේ.  

 හරි එහෙනං අද ගෙදර ගිහිං දන්න-දන්න අයට කතා කරලා කියමු. අපි මේකට විරෝධයක් දක්වන්න ඕනේ. අපේ හෙළ උරුම කට්ටිය හැමෝම එයි. පෝය දවස් වලට තම්බින්ගේ හම්පඩ පිච්චර් පෙන්නන්න .... මුන්ටම ගිය රටනේ...

 මමත් මේ සීන් එක මොකක්ද කියලා තේරුම් ගන්න පොඩ්ඩක් උත්සාහ කළා. මේක දැකලා මට ආපු හිනහව නවත්වා ගන්න බැරි වුණා. මේ දවස් වල තියෙන හුලං සහිත වැහිබර කාලගුණේ නිසා වෙච්ච වැඩක්. මොකක් හෝ අඳුරු කොල කෑල්ලක් කැරකිලා ගිහින් බෝඩ් එකේ ඇලිලා. එතන තියෙන අකුර "ජ" යන්න වුණත් "ප" යන්න විදියට පෙනිලා. ඔය පහළ තියෙන ලින්ක් එකෙන් ගිහිං බලන්න වැඩේ තේරුණාද කියලා.   වෙලාවට පොඩි අකුරු මේ දෙන්නට පෙනිලා නෑ. 

මෙන්න මේකට තමයි මේ කට්ටියට යකා නැගලා තියෙන්නේ.

දුම්බොන අයගේ අවධානයට Attention for those who smokes

ඔබ තවමත් දුම් බොනවාද ? නැතිනම් කලින් දුම් බිවු කෙනෙක්ද ? : ඔබේ සිරුරෙන් නිකොටින් පලවා හැරිය හැකි ආහාරපාන වර්ග හයක් මෙන්න 

දුම්බීම්ම සෞක්‍යයට අහිතකරයි. එය අපි සියළුම දෙනා දන්නා සත්‍යයක් නමුත් ටිකදෙනෙකුට මේ පුරුද්ද අත හැරීම අසීරු කාර්යයක්. නිකොටින් සීඝ්‍රයෙන් අධික රුධිර පීඩනය ඇති කිරීමට හේතු වන අතර පෙනහළු වලට බරපතල හානි සිදු කරයි. කොහොමනමුත් ඔබ දුම් පානය අත්හලද, නිකොටින් වල බලපෑම අවුරුදු ගණනාවක් පවතිනවා. 

ඔබේ සිරුරෙන් නිකොටින් නැත්තටම නැති කරන්නට සෞක්‍යමය ආහාර වලට පුළුවන්. 

එහෙනම් ඔබේ සිරුරෙන් නොකොටින් පලවා හරින්න පුළුවන් අහාර මොනවාද ?

බ්‍රොකොලි 

පින්තූරය ගත්තේ : veggieharvest.com

එය විටමින් සී සහ බී5 යන වර්ග සහිත අහාරයකි. දුම්පානය සිරුරේ විටමින් සී ප්‍රමාණය අඩු කරයි. හැකිතරම් බ්‍රොකොලි අහාරයට ගැනීමෙන් නිකොටින් ඔබගේ සිරුරෙන් ඈත් කර ගත හැක.

කැරට් යුෂ

පින්තූරය ගත්තේ : www.purejuicing.com

ඔබ දුම්පානය කරන්නෙකු නම්, ඔබ සිගරට්ටුවක් දල්වන සැම අවස්ථාවකම ඔබ දැන ගත යුතු කරුණ වන්නේ නිකොටින් ඔබේ සිරුරේ දින තුනක් රඳා පවතින බවයි. නිකොටින් ඔබගේ සමටද හානි කරයි. කැරට් යුෂ සැමට යෝග්‍ය වන අතර එය විටමින් ඒ, සී, කේ සහ බී බහුලව පවතින ආහාරයකි, ඒවා නිකොටින සිරුරින් ඉවත් කිරීම සඳහා කාර්යක්ෂම ක්‍රියා කරති. 

නිවිති

පින්තූරය ගත්තේ : www.care2.com

නිවිති සෞක්‍යසම්පන්න බවින් වැඩිම එළවළුවකි, ඒ එය විටමින් වලින් ෆොසත් නිසාම පමණක් නොවේ, එහි විශාල ප්‍රමාණයක් ෆෝලික් අම්ලය අඩංගු වන බැවිනි. 

කිවි

පින්තූරය ගත්තේ : www.buyfruit.com.au

මෙම ආශ්චර්යමත් පලතුර ඔබගේ සිරුරෙන් නිකොටින් පලවා හැරීමට සහය වේ. කිවි විටමින් ඒ, සී සහ ඊ  ලබා ගැනීමට තිබෙන හොඳම ආහාරයකි. ඔබ දුම්පානය කරන විට සිරුරේ විටමින් මට්ටම පහල බසී. 

ජලය

පින්තූරය ගත්තේ : www.futurefit.co.uk

දුම්පානය ඔබේ සිරුර විජලනයට පත් කරයි. සමීක්ෂණ වලට අනුව ඔබ ඇති පමණ ජලය පානය කරන්නේ නම් එය දුම්පානයෙන් මිදීමට ඉවහල් වන අතර සිරුරේ ඇති නොකොටින් ඉවත් කිරීමටද ඉවහල් වේ. 

ලොල්ද මන්දා අංක 17 : පාමංකඩ ඉලෙක්ට්‍රික් බාස්ගේ අලුත්ම ගෝලයා ...... Pamankada Electrician's Assistant

මේ වනවිට කෙටිම කෙටි ලොල් කතා 37 ක් සහ ලොල්ද මන්දා කතා 16ක් ලියලා තියෙනවා. මම හිතන්නේ ඔබ සැම ඒ සියල්ල කියවන්න ඇති. හිනා යාවිද කියලා අඩමාන කතා ලියන්න තමයි ලොල්ද මන්දා සීරීස් එක පටන් ගත්තේ. සමහරු මේ තීරුවේ ලියපුවත් හොඳටම ලොල් බව පවසපු අවස්ථාත් නැත්තේම නෑ. බලමු අද කියන්න යන කතාවත් ඒ වගේ එකක්ද කියලා.

ඉලෙක්ට්‍රික් බාස් කිව්වම මගේ මතකයට ආවේ මම රිවරිනා වැඩ කරන කාලේ ඒකෙ හිටපු රාජපක්ෂ අංකල්ව. නෑ. නෑ. බය වෙන්න එපා ඒ පවුලේ සම්බන්ධයක් නෑ. මේ කියන කෙනාට ඒ කාලෙත් අවුරුදු පනහකට වැඩියි. ඇවිදින්නේ වගේම, කථා කරන්නෙත් බොහොම හෙමින්. හෙමින් විතරක් නෙවෙයි අමුතු හීනි කටහඬක් එයාට තිබුණේ. මේ වයසක මනුස්සයට කවුරුත් ගෞරව කළා. මම හිතන්නේ වයස ගැන හිතලා. අනික මිනිහා බොහොම වගකීමෙන් අවංකව රාජකාරි කරපු කෙනා. නැත්නම් මේන්ටනන්ස් ඒකට එයා වෙනුවට කොල්ලෙක් ගන්න පුළුවන් බොහොම පහසුවෙන්. 

මගේ මතකයේ හැටියට ඉලෙක්ට්‍රිකල් සුපවයිසර් කෙනෙක් විදියට තමා වැඩ කළේ. ඉතිං මිනිහා නිතරම මේන්ටනන්ස් බඩු තියෙන ස්ටෝරුව පැත්තේ කැරකි කැරකි ඉන්නේ. මොකද එතැන වැඩ කරපු ලොකුහෙට්ටි කියන ස්ටෝර් කීපර්(ට කවුරුත් කිව්වේ කටු කන්නා කියලා. හෝටලයේ සාමාන්‍යධිකාරී අනුර ලොකුහෙට්ටි මහතාගේ ඥාති සොයුරා) එක ජාතියක මිනිහා. නිතර කෑ ගහ ගත්තු ගමන්මයි. අයියගේ පවර් අරගෙන කියලා බොහොම දෙනෙක් කිව්වේ. මමනම් ලොකුහෙට්ටි එක්ක බොහොම ප්‍රවෙසමට ගනුදෙනු කලේ. 

මේන්ටනන්ස් ස්ටෝර්ස් එක කිව්වට තනිකරම හාඩ්වෙයාර් එකක් වගේ.  එතැන එක දොරක් ඇරලා, මේසයක් වගේ ලැල්ලක් හරහට දාලා තියෙන්නේ. එක උඩ තියාගෙන තමයි මේ බඩු නිකුත් කරන්නේ. හරියට හොරා ගන්නවා වගේ තමයි ලොකුහෙට්ටි මේක ලොක් කරගෙන ඉන්නේ. හැබැයි ගිණුම් අංශයේ ඉන්න අයට මේක ඇතුලට යන්න තහනමක් නෑ. අපි මාසේ මුල් දවස දෙක තුන මේකේ රිංගනවා ස්ටොක් ගන්න. එහෙම ස්ටොක් අර ගන්න වෙලාවක රාජපක්ෂ අංකල් ස්ටෝරුවේ දොර ගාව කැරකෙනවා. හරියට නිකං අර මනෝකායවල් තමන්ට කැමති තැන් වල කැරකෙනවා වගේ.

එදා මේ ස්ටෝරුවේ ස්ටොක් ගන්න දවසක්. එහෙම දවසක් වලට එතැන එකම කාලගෝට්ටියක්. මොකද සේනාරත්න ගිණුම අංශයෙන් මේ වැඩේට එන්නේ. මිනිහා අතේ තියෙන ස්ටොක් ෂීට් එකේ පොත් වල තියෙන බැලන්ස් එක ලියලා තියෙනවා. ලොකු හෙට්ටි කැමති නෑ වැඩිපුර බඩු තියෙනවා කියන්න. එහෙම කිව්වොත් සේනාරත්න බැලන්ස් එක හදා ගන්නවා. සමහරු නම් කියන්නේ, අහිංසක නැත්නම් අලුතෙන් ආපු නඩත්තු අංශයේ කොල්ලොන්ගේ ඇස් වලට වැලි ගහලා ලොකුහෙට්ටි ගණන් වරද්දලා මේවා ඉතිරි කරගෙන, ඇතුලට එන වාහන වලින් මේවා පන්නනවා කියලා. මොකද ඌ කටේ සද්දෙන් තමයි මේක කරගෙන යන්නේ. අනිත් එක්ක අයියා(ජෙමා) ඉන්න නිසා කවුරුත් මූට ටිකක් බයයි. එහෙම නැති අය අතලොස්සක් හිටියා. දැන් සේනාරත්න අයිටම් එකේ නම කියනවා - ලොකුහෙට්ටි බැලන්ස් එක කියනවා. ඒ අතරේ ලොකුහෙට්ටි රබර් ඇහැ දාලා ෂීට් එකේ තියෙන ගාන බලනවා. එතකොට සේනා බනිනවා.

"කන්ඩියුට් බෙන්ඩ් අඟල් භාගේ නිල්"

පින්තූරය ගත්තේ : www.ecw.com

සේනාරත්න ඔන්න මේ පාර බැලන්ස් එකත් එක්කම කිව්වා.  බැලන්ස් එක බිංදුව (Nil හෝ Null). මේක ඇහුණා ඒ වෙලාවේ එතැන කැරකි-කැරකි හිටපු රාජපක්ෂ අංකල්ට. ඇහිච්ච් ගමන් මිනිහා ආවේස වෙලා වගේ මිනිහගේ අර අමුතු කටහඬින් කියාගෙන යනවා මෙහෙම

"නිල් පාට කන්ඩියුට් බෙන්ඩ් කොහෙද තියෙන්නේ. මමත් දැන් අවුරුදු විසි ගානක් වැඩ කරනවා. කවදාවත් නිල් පාට කන්ඩියුට් බෙන්ඩ් දැකලා නෑ. කන්ඩියුට් ඉතිං කවදත් කහ පාටයි. නැත්තං සුදු පාටයි. කෝ පෙන්නනවා  බලන්න ඕක"

මේක අහලා ඇතුලේ කාලගෝට්ටි දා ගත්ත සේනා සහ ලොකුහෙට්ටි දෙන්නා බඩ අල්ලාගෙන හිනා වෙනවා.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

පින්තූරය ගත්තේ : http://www.whatsupcolombo.lk

 පාමංකඩ එකසිය විස්ස පාරෙන් ඇවිත් එකසිය තිස් අට පාරේ බෝ ගහ ගාවට වැටෙන පාරේ මම බොහෝ සතියේ දින වල යනවා. ඒ පොඩි එකී ඇරලන්න. ඉතිං එතනින් යන ඕනෑම කෙනෙකුට දකින්න ලැබෙන තැනක් තමයි Malkey Rent A Car සර්විස් එක. මේක ඉස්සරහ පැත්තේ ඉලෙක්ට්‍රික් බාස් කෙනෙක් ඉන්නවා. එයා ගාවට අලුතෙන් ගෝලයෙක් ආවා. මේ කොල්ලා නිතරම Rent a Car එක පැත්තට දුවගෙන යනවා. දවසක් බලාගෙන ඉන්නම බැරි තැන බාසුත් ඒ පස්සෙන් ගිහිං. මේ අතරේ අලුත් ගනුදෙනු කරුවෙකුට වාහනයක් දෙනවා. දැන් ඉතිං ඒ ආයතනයේ මැනේජර් අර ගනුදෙනු කරුවට යතුර දුන්නා. දැන් යතුර ඒ ගනුදෙනුකරුවාගේ අතේ. කොල්ලා රිලා පැටියෙක් වගේ දෙකට නැවිලා ඔලුව කරකව-කරකව බලනවා. ඒ ගමන ගනුදෙනු කරුවා අර මැනේජර් එක්ක වාහනය ගාවට ආවා. දැන් යතුර දාන්න හදනකොටම ආයි කොල්ලා බිම ඉඳගෙන බලනවා. ඒත් යතුර දාලා දොර ඇරගත්තු ගනුදෙනුකරුවා ඇතුලෙන් වාඩි වෙනවා. ඒ පාර යතුර දානකොටත් කොල්ලා එබිලා බලනව. බාස් උන්නැහේ අල්ල ගත්තා කොල්ලගේ කමිස කොලර් එකෙන්

මොකද යෝධයෝ උඹ අර රිලවෙක් වගේ එබී-එබී එතනට වාහන ගන්න එන එවුන් දිහා බලන්නේ.

බලන්න බාස් උන්නැහේ මම දැන් දවස් කීයක් බලනවද ? එකක් බලා ගන්න බැරි වුණානේ මල් යතුරක්. ෆ්ලැට් යතුරු තමයි වැඩි හරියක් තියෙන්නේ.

යතුරු ඉතිං ෆ්ලැට් නැතුව හතර්ස් වෙන්නද ?

නෑ ඉතිං බෝඩ් එකේ නං ලොකුවට ගහලා තියෙනවා මල් යතුරු තියෙන වාහන දෙනවා කියලා. ඒත් මුන් ළඟ තියෙන්නෙම ෆ්ලැට් යතුරුමනේ.

ඔන්න එතකොට තමයි බාස් උන්නැහේට වැඩේ මීටර් වුණේ. කොල්ලා මල් ඉස්කුරුප්පු නියන සහ ෆ්ලැට් ඉස්කුරුප්පු නියන වගේ යතුරුත් ඇතියි කියලා හිතලා.

මේක ටිකක් කාලෙකට කලින් සිද්ධියක්. දැන් නම් ඉතිං වාහන වලට විවිධ වර්ගයේ යතුරු තියෙනවා නේ. පස්සේ කල්පනා වුණේ මේ ගෝලයා නුවර පැත්තේ උනා නම් මල්කි කියන කෑල්ල අල්ල ගන්නේ නැතිව Rent a Car කියන කෑල්ල අල්ල ගන්නත් තිබුණා. 

කවුළු නැති ගුවන් යානා අවුරුදු 10 කින් ගුවනේ ..... Windowless Planes in next ten years

සෑම වසරකම බිලියන 3.1 ක් ජනයා ලොව පුරා සැරිසරනවා. කෙනෙකු නිස්කලංකයේ නිවාඩුවක් ගත කරන්න, තවත් කෙනෙක් ව්‍යාපාරික ගනුදෙනුවකට, එහෙමත් නැත්නම්  ත්‍රාසජනක අත්දැකීමක් ලබන්න  හෝ ආදරය  වෙනුවෙන්. ඒ සඳහා ඉන්ධන ගැළුම් දෙලක්ෂ විසිදාහක් වැය කරමින් කාබන් ඩයොක්සයිඩ් ටොන් 705 ක් වාතලයට මුදාහරිනවා. ගමනාන්තයට ළගා වීමටම නොවේ, එහි තිබෙන ජනෙල් ඉවත් කළහොත්, ඔබේ දෑස් අන්කවරදාකටත් වඩා විවෘත වනවා පමණක් නොවෙයි,අඩුබරකින් යුත් යානයක් , නිෂ්පාදක සහ මගියාගේ වියදමද අඩු කර ගැනීමට හැකිය. මෙම තාක්ෂනයට ගුවන්යානයේ සැකිල්ල තුනීලෙස,  සහ වැඩි ශක්තියකින්  නිමවන්නට හැකිය. ඒමගින් මගියාට වැඩි පළලික් යුත් ආසනයක්ද, අඩු ඉන්ධන දහනයක් සහ අවම කාබන් ඩයොක්සයිඩ් ප්‍රමාණයක් මුදා හැරීම විශේෂත්වයකි. සජීවී, දීප්තිමත් මෙන්ම නොනවතින වීඩියෝ දර්ශණ මගින් හාත්පස දර්ශන, විනෝදාත්මක වීඩියෝ දර්ශන සහ තොරතුරු ඒවායේ  විකාශනය කෙරෙන අතර යානය තුල සේවාවන් ඇඟිලි තුඩක දුරකින් ලබා දීමට හැක. ඔබේ සංචාරය ඔබේ ආකාරයට ඇරඹීමට කාලයයි මේ.......

මෙම සංකල්පය හඳුන්වා දී ඇත්තේ බ්‍රිතාන්‍යයේ ක්‍රියාවලි නවීකරණ මධ්‍යස්ථානය (Centre for Process Innovation) විසිනි. 

ද ගාඩියන් පුවත්පතට වාර්තා කරන අන්දමට ගුවන්යානයේ කවුළු සම්පූර්ණයෙන්ම දීර්ඝ ඕලෙඩ් වර්ගයේ රූපවාහිනී තිර වලින් ආවරණය කරන අතර යානයේ පිටත සවි කරන කැමරා මගින් ලබා ගන්නා හාත්පස දර්ශන ඒවායේ නිරතුරුව ප්‍රදර්ශනය කෙරේ. එයට අමතරව විනෝදාත්මක වැඩසටහන්, යානය තුල සේවාවන් ඇනවුම් කිරීම සහ අන්තර්ජාල පහසුකම්ද මේවායෙන් ලබා ගත හැක.

කවුළු ඉවත් කිරීම මගින්  යානයේ ස්කන්ධය අඩුකරගත හැකි නිසා ගුවන් මගියාගේ ගාස්තුව මෙන්ම ගුවන්සේවාවේ වියදම්ද අවම කර ගත හැක.

ඔක්තෝම්බර් 15 වෙනිදා යූ ටියුබ් වෙත මුදා හරින ලද වීඩියෝවක් මගින් එම මධ්‍යස්ථානය දන්වා සිටින්නේ වසරකට බිලියන තුනකට අධික ජනතාවක් ගුවන් ගමන් වල යෙදෙන බවත් ඒ සඳහා යොදා ගන්නා ඉන්ධන ගැළුම් දෙලක්ෂ විසිදාහ මගින් කාබන් ඩයොක්සයිඩ් ටොන් මිලියන 705 වායුගෝලයට මුදා හරින බවයි.

ආචාර්ය ජොන් හෙලිවෙල් උපුටා දක්වන ගාඩියන් පුවත්සේවය පවසන්නේ "අප ගුවන්ගතවන්නන් සමග නිරතුරුව කතාබහේ යෙදුනා. අපට තේරුනා යානයේ බර අඩු කර ගැනීමේ අවශ්‍යතාවක් පවතින බව"

"මෙය තර්කානුකූල සිතිවිල්ලක් ඔස්සේ ඉදිරියට යාමකි. උදාහරණයක් වශයෙන් ගත්තොත් භාණ්ඩ ප්‍රවාහනය කරන ගුවන්යානා කවුළු රහිත ඒවායි. කවුළු ඉවත් කල පසු මගීන්ට කුමක් කල හැකිද ? ඔබ හිතුවාද ? ඇත්ත වශයෙන්ම කවුළුව අසලම ආසන වල සිටින මගීන්ට මින් යම් අපහසුතාවකට මුහුණ පාන්න සිදු වේ"

හෙලිවිල් මහතා පවසන්නේ කවුලුරහිත ගුවන්යානා පිලිබඳ සිහිනය වසර දහයකදී සැබෑවක් වන බවයි. 

"අප සියල්ලන්ම ඒ පිලිබඳ දැන් කථා කරන්නේ එය ගුවන් යානා සංවර්ධනය කර්මාන්තයේ  කලයුතු අවශ්‍යතා සමග ගැලපෙන නිසයි.

සියලුම පින්තූර සහ සටහන http://www.buzzfeed.com ඇසුරෙනි. 

ප.ලි. මේ ගැන ඔත්තුව ලබා දුන් රන්ජන් ධර්මරත්න මහතාට ස්තුතිය. 

අරක්කු කොහෙද බං වෙසක් පෝයට ...... No Arrack in Wesak Poya Days ......

බෙන්තොට සහ අලුත්ගම අතර තිබෙන කිලෝමීටර් දෙකකට ආසන්න දුර පයින්ගමන් කිරීම  අදටත් මට මහා ලොකු දෙයක් නොවේ. ඒ මා දිගුකාලීනව ඇවිදීම පුරුද්දක් කරගෙන් සිටීම නිසාය. නමුත් මේ කතාවට පසුබිම් වන කාලයේ කෙසඟ සිරුරකට හිමිකම් කී මට එය අතිශය සාමාන්‍ය දෙයකි. බෙන්තොට යනු සංචාරක පුරවරයක් මිස, වෙළඳ නගරයක් නොවේ. එනිසා එදිනෙදා ජීවිතයට අදාළ වන ආහාරපාන හැරුණු කොට වෙනත් දේ එහි වෙළඳාමට නොමැත. මේ කියන සිද්ධියට පසුබිම් වන්නේ වෙසක් දිනයක් බැවින්, මා අලුත්ගම බලා පයින් ගමන් ගත්තේ, එදින නිවාස අලංකරණය අවශ්‍ය කුමක් හෝ මිලදී ගැනීමටය. ඒ කුමක්ද යන්න අද මගේ මතකයට නොනැගේ. 

හේමචන්ද්‍ර මුදලාලිගේ කඩය එකල අප නිතර ආගිය තැනකි. ඒ එහි වැඩියෙන්ම වෙළඳාම් වුයේ පොත්පත් සහ පාසල් උපකරණ වූ බැවිනි. නමුත් මේ කියන කාලය වනවිට මා, මගේ දෙවැනි රැකියාවේ නිරත වෙමින් සිටියෙමි. නමුත් නිවැරදිව ගතහොත් එය මගේ තෙවැනි රැකියාවයි. දෙවැනි සහ තෙවැනි රැකියාවන් ගැන මා පවසා ඇතත්, මගේ පළමු රැකියාව ගැන සටහනක් කලේ නැති බව මගේ මතකයයි. එය පසු සටහනකින් ඔබ වෙත ගෙන එන පොරොන්දුව සමග කියාගෙන ආ කතාවට සිත යොමු කරමු. 

ඒ කාලයේ මා පාරේ ගමන් කරන්නේ බිම බලාගෙනය. ඒ මගේ පුරුද්දය. බිම බලාගෙන වේගයෙන් ගමන් ගැනීම අපේ පවුල් වල පිරිම් උදවිය කාටත් පොදු ලක්ෂණයකි. මගේ පියාද, ඔහුගේ සොහොයුරන් සියල්ලද අනුගමනය කලේ මේ ක්‍රමයය. මෙකී වෙසක් දිනය 1992 යයි මගේ සිත මට පවසයි. එය එසේ විය යුතුය. ඒ මා රිවරිනා හොටෙල් රැකියාවේ ස්ථිර සේවකයෙකු වූ වසරයි. එම ස්ථිර වීම සහ මේ කතාව අතර සම්බන්ධය කුමක්දැයි ඔබට සිතෙනු ඇත. නමුත් කතාවේ අවසාන කොටසේදී ඒ කෙසේද යන ගැටලුවට පිළිතුරු ලැබෙනු ඇත. 

හේමචන්ද්‍ර මුදලාලිගේ කඩය තිබෙන්නේ, අද අලුත්ගම සුපර්මාර්කට් ගොඩනැගිල්ලේ ප්‍රවේශ වන දොරටුවට හරියටම ඉදිරිපසින් පාරේ අනෙක් පසය. හරිටම පැවසුවොත්, ගාලු පාර සහ වැලිපැන්න(මතුගම බලා යන පාර. අදනම් අධිවේගී මාර්ගයේ වැලිපැන්න පිවිසුම දෙසට  ගමන් කරන මාර්ගය) බෙදෙන්නට අරඹට ස්ථානයේය. එම ස්ථානය දෙපසින් තිබෙන අනෙක් වෙළඳ සැල් වන්නේ රන්ජනාස් ඉලෙක්ට්‍රොනික් වෙළඳ සල සහ නිවැරදිව නම මතක නැති චයිනීස් වර්ගයේ රෙස්ටෝරන්ට් එකය. 

මේ රෙස්ටෝරන්ට් එක ගැනද වචනයක් පැවසිය යුතුය. රිවරිනාවේ මා හා සේවය කල ප්‍රබාත්, පාලිත, සෙනෙවිකුමාර සහ තවත් බොහෝ දෙනා සවසට බියර් බෝතලයක් බොන්නට පැමිණෙන්නේ මෙතනටය.  මෙහි යාම අමධ්‍යපයන් වූ මමත් මගේ අතිජාත මිතුරු සේනාරත්නත්  ප්‍රතික්ෂේප කළෙමු. ඒ සඳහා මට ඉතාමත් සාධාරණ හේතුවක් විනි. ඒ මෙය මාගේ අසල්වැසි නගරයයි. එහි මා සිටි බව මගේ දෙමව්පියන් දැන ගත්තේ නම් රැකියාවෙන්ද ඉවත් වී විවේක සුවයෙන් නිවසේ ගත කල හැකි නිසාය. ඇත්ත වශයෙන්ම පවසනවා නම් මගේ පියාට එය ගැටළුවක් නොවුනද, මගේ මව ඒ සම්බන්ධයෙන් දැඩි නීති රීති අනුගමනය කළාය. 

හේමචන්ද්‍ර මුදලාලිගේ කඩය තුලට ගමන් කිරීමට පාසල් වයසේදී අප බිය වීමු. ඒ එහි පැවති අඳුර නිසාය. අප අවශ්‍ය දේ මිලදී ගත්තේ කඩේ එළිපත්තේ ඇති, රෙදි වලින් තැනූ වියන වැනි සෙවනේ සිටගෙනය. මේ කියූ වෙසක් දිනයේද, සැලකිය යුතු සෙනගක් අතර මාද පසුවූයේ අඳුර වැටෙන්නට පෙර අවශ්‍ය දේ මිලදී ගෙන පිටව යාමටය. එතැන සිටින ගමන් වම් පැත්ත  බැලු මට මගේ හොඳම මිතුරෙකු දකින්නට හැකි විය. ඔහු සිටින්නේ තනිවම නොව තවත් පුද්ගලයෙකු සමගය. නමින් රොහාන් වූ මගේ මිතුරා සහ මම පාසල් කාලයේ එකට ස්කූල් බසයේ ගමන් ගත්තෝ වෙමු. එහි සොඳුරු මතක කෙතරම් ඇත්ද ? නිතර තම ලේන්සුව අතේ තබාගෙන සිටීම රොහාන් අයියාගේ සිරිතයි. එසේ ලේන්සුව තබාගෙන සිටින්නේ තොරක් නොමැතිව ඔහුගේ අල්ලට ගලාගෙන එන දහදිය පිසදා ගැනීමටය. මට වඩා අවුරුද්දක් පමණ වැඩිමල් ඔහුට අයියා යයි එකල ඇමැතුවද, පාසල් අධ්‍යාපනයෙන් පසු අප දෙදෙනා මචං ලා විය. එකල අප නිතරම ඔහුගේ නිවසට ගොඩ වැදුනේ කැරම් ගැසීමටය. එහි ගිය අවස්ථාවක ඇසු කතාවක් "විජේ අංකල්ගේ ඉංග්‍රීසි" නමින් ලියා තැබුවෙමි. සමහරවිට ඔබ එය කියවන්නට ඇත. එය මා ලියන "ලොල් කතා" මාලාවේ තවත් එක් සටහනකි. 

පෙනෙන ආකාරයට ඔහුගේ මුහුණෙන් දිස් වන්නේ අපේක්ෂා භංගත්වයකි. ඔහුගේ මිතුරාගේ මුහුනේද සිනා පොදක් අහලක වත් නැත. ඔවුන් සිටින්නේ කුමක් හෝ කලබලයක බව පැහැදිලිය. අනෙක ඔවුන් සිටින්නේ එතැන තිබෙන රෙස්ටෝරන්ට් එක එලිපත්තේය. හනික මට ලබා ගැනීමට තිබූ දෙය ලබා ගත් මා ඔවුන් සිටින දෙසට පිය මැන්නේ නිරායාසයෙනි. මෙකල මා රිවරිනාවේද, ඔහු බෙන්තොට බීච් හොටෙලයේද සේවයේ නිරත වීමු. ඇත්ත වශයෙන්ම ඔහු මට වඩා වයසින් අවුරුද්දක් වැඩි වුවද, ඔහුට වඩා වසර දෙකකින් වැඩිමහල් ඔහුගේ සොයුරු ඇන්ටන්ද හෝටල් ක්ෂේත්‍රයේ රැකියා වලදී මට වඩා කනිෂ්ඨයන් විය. හේතුව මට රැකියාවක් දීමට මෙම හෝටල් වල සිටි බලධාරීන් මග බලා සිටීමය. ඒ එකල මා ප්‍රදේශයේ සිටි දක්ෂම ගෝල් රකින්නා වීමය. අඩි පහකුත් අඟල් හතරක් යනු ගෝල් රකින්නෙකුට කිසිසේත් උචිත උසක් නොවේ. බෙන්තොට බීච් හෝටලයේදී පසුව හමු වූ තම්මිට නමැති ගම්පහ ප්‍රදේශයේ ගෝල් රැකීමේ දක්ෂයා අඩි හැකයට ආසන්න වූවෙකි. ඔහුගේ ආගමනයත් සමග මා අමතර ගෝල් රකින්නා වූවද, ඒ වනවිට රාජකාරියේදී දැක්වූ නිපුනතාව සහ ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාවට දැක්වූ දක්ෂතාව නිසා මගේ රැකියාවට අනතුරක් නොවීය. 

මා දෙදෙනා අසලට යනවාත් සමග රොහාන් මා වෙත කඩා පැන්නේය. 

"මොකක්ද බං මේ වැඩේ තේරුම උඹලාගේ බුදු හාමුදුරුවෝ බුදු වුණා කියලා අපි පලිද ?"

"හරි උඹලා පලි නෑ තමා. ඉතිං මමත් පලි නෑ. ඒ වුණාට අපි බුද්ධාගම නිසා අපේ ගෙවල් වල පානක් හරි පත්තු කරනවා. ඒත් උඹලට එහෙම කරන්න කියලා කවුරුත් බල කරන්නේ නෑනේ"

එසේ පවසන විට මුහුණෙන් මුහුණ බලාගත් දෙදෙනා හිස එක් පසකට ඇල කරමින් මද සිනහවක් නැගීය. 

"නෑ බං උඹට අපි කියන දේ තේරෙන්නේ නෑ" 

 "මට තේරෙනවා වෙසක් පෝය අපේ, ආගම් කාරයොන්ට එකෙන් වැඩක් නෑ"

"වැඩක් නං නැත්තෙත් නෑ. දැන් දන්සලක් තිබ්බොත් අපි යන්නේ නැද්ද ? යනවනේ"

එය ඇසු විට මගේ මතකයට ආවේ ටුටූ අයියාත් රෝහානයාත් මගුල් යෝජනවාක් බලන්නට ගොස් කල මගඩි වැඩකි. එදින ඔවුන් දෙදෙනා ගමන් ගත් නිවසේදී බුලත් හෙප්පුව ගෙන ආ තරුණිය ටුටූ අයියාගේ හිතට අල්ලා නොමැත. කලින් කතිකා කරගත් පරිදි එම නිවසේ අයට ඔවුන් එපා වෙන තරමට මේසය පුරා තිබූ ආහාර සියල්ලට දෙදෙනා විසින් වග කියා ඇත. ඒ සිනහවද සමග මා නැවතත් ඔවුන් දෙසට හැරී 

"ඉතිං දැන් මොකද වෙලා තියෙන්නේ. උඹ ආගම මාරු කරන්නද හදන්නේ. හරි මට දැන් මතක් වුණේ. අරයා බුද්ධාගමනේ"

"අනේ නිකං පලයන් බං රැවුල පත්තු වෙලා ඉන්න වෙලාවේ සුරුට්ටු පත්තු නොකර. අද බාර් ඔක්කොම වහලා උඹලාගේ බුදු හාමුරුදුවන්ගේ බර්ත්ඩේ කියලා. අපි බියර් එකක් ගහනවා කියලා මෙතනට ආවා. ඒකත් වහලා. මොකක්ද බං මේකේ තේරුම. බලපන් කාලෙකින් ගෙදර ආව යාලුවට අරක්කු උගුරක් දෙන්න විදියක් නෑ"

"හරි උඹලට අරක්කු බෝතල් කීයක් ඕනද ?"

ඔන්න එතකොට රොහාන්ගේ මූනට පුන්සඳ පෑව්වා වගේ එළියක් ආවා. යාලුවාගේ මූණටත් ලේ ටිකක් ඉනුවේ ඒ වෙලාවේ. 

"මේ... මේ... උඹ හදන්නේ අපිව අන්දන්නද ? ජීවිතේට අරක්කු මුඩියක් කටේ තියන්නේ නැති උඹ කොහොමද අපි නොදන්නා හොර පොළවල් දන්නේ. ඒවා සේරම පහු කරන් තමයි මෙතනට ආවේ"

"හරි ඒ කථා උඹලට වැඩක් නෑ. උඹලට ඕනේ අරක්කු නේ. බෝතල් කීයක්ද?"

"උඹ හිතුවේ අපි ගුදම් කියලද ? යකෝ එකක් හොඳටම ඇති"

"හරි උඹලා කීය ගානේද ගන්න කැමති ?"

"වයින් ස්ටෝර්ස් එකේ  140යි. උඹට පුළුවන් නම් තුන්සීයක්, හාරසීයක් වුනත් කමක් නෑ"

දැන් දෙදෙනා සිටින්නේ මා වැළඳ ගන්නවාද ? නැතිනම් මා දෙදෙනාට මගෝඩි වැඩක් කරනවාද ? යන දෙගිඩියාවෙන් බව පැහැදිලිය. මා වැනි ළදරුවෙක්ගෙන් මෙවැනි දේවල් බලාපොරොත්තු වීමට තරම් ඔහු බොළඳ නොවීය. මම සාක්කුවට අත දමා එහි තිබෙන මගේ කබඩ් එකේ යතුර අල්ලා සොලවන ගමන් මෙසේ පැවසීමි.

"හරි. දැන් එහෙනං දෙන්නත් එක්ක මගේ පස්සෙන් එන එකයි ඇත්තේ. මම දන්නවා බඩු තියෙන තැනක්. බෝතල් දෙක මම දෑහින් දැක්කා. එතැන අරක්කු විකුණන තැනක් නෙවෙයි. ඒ වුනාට බඩු ෂුවර්"

"අනේ මචං වඳින්නං බොරු නම් කරන්න එපා. තව වැඩි වෙලාවක් නෑ"

ඔවුන්ගේ මුහුණෙන් දිස් වන්නේ විඩාපත් බවකි, තරමක් තරබාරු සිරුරු වලට හිමිකම් කී මේ දෙබෑයෝ දැන් මගේ පසුපසින් නමුත් ආසන්නයේ ගමන් ගනිති. එහෙත් මා වේගය වැඩි කරන හැම වෙලාවකම 

"යකෝ අපිට නැති හදිස්සියක්නේ මූට තියෙන්නේ. පොඩ්ඩක් හෙමින් පලයන් බං"

"උඹලා අහලා නැද්ද ප්‍රමාදය පසුතැවිල්ලට හේතු වේ කියලා"

අප බෙන්තර පාළම පසු කර ඒ අසලින්ම මගේ නිවසට ආසන්නයෙන් කෙලවර වන පහල වත්ත පාර නමැති ගුරු පාරට පිවිස ගමන් ගතිමු. පොහොය දිනය නොවුනත් තරමක මඩ වලවල් ප්‍රමාණයක් මෙහි ඇත. හේතුව මෙය ගඟ ආසන්නයෙන්ම පිහිටා ඇති අතර, තුරුලතා සෙවන සහිත ගුරු පාරක් වූ බැවිණි. මිනිත්තු දහයක පමණ කාලයකදී අප නිවසට මීටර් දෙසීයක් පමණ ඈතින් ඇති රවුම් පාරට පිවිසුණු විට.

"මචං පිස්සු නම් කෙලින්න එපා. උඹ ඔය ගෙදර නේද යන්නේ"

"හරි මොකෝ අපේ ගෙදර උඹ නොගිහින් තියෙන තැනක්ද ? වරෙන් පොඩ්ඩක් ඇවිල්ලා තේ එකක් එහෙම බීලා ඉමු. ඊට පස්සේ බඩු ටික ගමු"

"මං උඹට කිව්වනේ"

මේ වනවිට අරක්කු මාන්දම උත්සන්න වී සිටි මිතුරා පැවසීය. කිසිවක් නොකියා මා කෙලින්ම ඇතුළු වුයේ මගේ කාමරයටය. එහි ඇති වීදුරු සහිත දොරවල් හැරගෙන කෙලින්ම කාමරයට පිටතින් ඇතුල් විය හැකිය. නිතර දෙවේලේ එහෙ මෙහෙ ගමන් කරන මා හට එය අස්වැසිල්ලකි. දැන් මිතුරන් දෙදෙනා මේ දොර අසල හිටගෙන සිටී. දෙදෙනාට ඉඳගන්නට මාගේ ඇඳ පෙන්වූවත්, ඇතුලට විත් ඉහල පහළ බලමින් සිටින ඔවුන් ගැන ඇත්තටම මට අනුකම්පාවක් ඇති විය. මා රැගෙන ආ දේ මේසය මතට දැමූ මා සාක්කුවෙන් යතුරු කැරැල්ල ගෙන හනික මගේ කබඩ් එක ඇර රොහාන්ට අතින් සන් කලේ මා අසලට එන ලෙසය. ඔහුගේ දෑස් බිත්තර බුල්සායි දෙකක් මෙන් විය. සිදු වන්නේ කුමක්දැයි මිතුරා විමසිලිමත් දෑසින් බලා හිඳියි. එම දසුන ඔහු ජීවිතයේ දකින්නට ලැබුණු පුදුමාකාරම දසුනක් වනු නොඅනුමානය. ඔහු මා වැලද ගනු ලැබුණි. පසෙක හුන් මිතුරාද මොහොතකින් අප අසලය. ඔහුගේ මුවේද ජයග්‍රාහී සිනහවක් මතුවිණි. 

"මචං උඹ නම් දෙයියෙක්. මම නම් හීනෙකින් වත් හිතුවේ නෑ අද අරක්කු ටිකක් බොන්න හම්බෙයි කියලා. උඹට මේකට කීයක් ඕනෙද ?"

මුල් පින්තූර ගත්තේ : www.harrisonantiquefurniture.co.uk       : fr2.wearedesigners.net
    : colombofoodcity.com

"මට වැඩිපුර සත පහක් වත් එපා. උඹ මේ දෙකම හරි ගනින්. මේ ඕල්ඩ් අැරක් බෝතලේ ගත්තේ ආතර් අංකල් ගෙන්. මියුසිකල් ෂෝ එකේ ඉතිරි එකක්. ඒක මට එයා 120ට දුන්නේ. මේ බෝතලේ අපි ගත්තේ 120කට වගේ මතක"

ඒ විගසම පන්සීයේ කොළයක් ඇදගත් රොහාන් මා අත තබා බෝතල් දෙක අතට ගත්තේය. මම ඉතිරි සල්ලි දෙන්න උත්සාහ කලත් ඔහු ඊට ඉඩක් නොතබාම නිවසෙන් පිටව මිදුලට පැන්නේය. මා ලබාදුන් බෑගයේ ඒ බෝතල දෙක ඔබාගත් ඔහු මදෙස බලා ස්තූති පූර්වක සිනහවක් ඵල කර වේගයෙන් ඔවුන්ගේ නිවාස තිබෙන දිසාවට ගමන් ගති. කිසිදා අරක්කු බිඳක් කටේ නොතබන මගේ කබඩ් එකට අරක්කු බෝතල් දෙකක් කෙසේ එන්නට ඇතිද ? ඒවා ලැබුණු සහ මිලදී ගත ආකාරය ඉහතින් පවසා තිබුණත්, අරක්කු වල අවශ්‍යතාව කුමක්දැයි ඔඅ සිතනවා ඇත. 

මගෙත් සේනාරත්නගේත් සේවාව ස්ථිර කලේ එක ළඟ මාස දෙකකදීය. ඒ පෙබරවාරි සහ මාර්තු මාස වලදීය. සංචාරක හෝටලයක පර්මනන්ට් වනවා යනු මගුල් ගෙයක් ගන්නට තරම් විශේෂිත අවස්ථාවකි. එවැනි පර්මනන්ට් පාටි කිහිපයකට මේ වනවිට අපද සහභාගී වී ඇත. සංචාරක හෝටල් වල ඇත්තේ සොච්චම් වැටුපක් බව අරූගේ අඩවිය සමග එක් වන ඔබ මේ වනවිටත් දන්නවා ඇති. සර්විස් චාජ් හෝ සේවා ගාස්තුව පඩිය මෙන් හතරපස් ගුණයක් වන මාසද කිහිපයක්ම අවුරුද්දට ඇත. 

අප දෙදෙනාගේ පාටියට අරක්කු මිලදී ගැනීම සඳහා ගණන් හැදු ආකාරය සිනහව උපදවන අකාරයේ එකක් වෙයි. අරක්කු හෝ බීම ගැන කිසි අවුබෝධයක් නොවූ අප දෙදෙනා, හොඳින් බොන ශාන්ත, මයිකල්, ප්‍රේමදාස, පාලිත සහ වික්‍රම ඇතුළු තවත් කිහිප දෙනෙකුට එක් අයෙකුට බෝතලය බැගින්ද, ගානකට බොන අය වූ බැසිල් අයියා ෂර්ලි, ආනන්ද වැනි ය සඳහා භාගයක්ද වන්න ගණන් සාදා බෝතල් විස්සක් පමණ මිලදී ගතිමු. අවසානයේ අපේ නිවාස පිටුපස පිට්ටනියේ සංගීත සැඳෑවක් පැවැත්වූ දිනක් ඒ සඳහා තෝරා ගතිමු. එදින අපේ නිවසට ගොඩ වූ සියළු දෙනා හොඳින් සප්පායම් වී ගිය අතර, ඉතිරි බෝතල් දෙක මා ප්‍රවේසමෙන් ඉතිරි කර තබා ගත්තේ, එදින නොපැමිණි අය සඳහාය. ඊළඟ මාසයේ පොහෝදින තවත් මිතුරෙකුට එය මාහැඟි වස්තුවක් වී ඇත. 

මෙන්න තවත් සිම්පල් ප්ලෑන් එකක් ......Yet another simple plan ......

අන්තර්ජාලය පරිහරණය කරන බොහෝ දෙනෙකුට තියෙන ලොකුමප්‍රශනයක් තමයි "බ්‍රවුසර් හයිජැකින්"(බ්‍රවුසරය පැහැරගැනීම). හයිජැකින් කිව්වම එක පාරටම සිහියට එන්නේ ගුවන් යානා පැහැරගනීමනේ. ඉතිං එහෙම කිව්වම බොහෝ දෙනෙකුට තේරුම් ගන්න බෑ. බ්‍රවුසර් හයිජැකින් කියන්නේ "ඔබේ බ්‍රවුසරයේ ආධිපත්‍යය වෙනත් පාර්ශවයක් විසින් අත්පත් කරගෙන එය ඔබේ උවමනාවන්ට  පිටින් ක්‍රියා කිරීම"(ඇත්තටම ප්ලේන්එකක්හයිජැක්කලත්වෙන්නේඔයටිකමතමා).

එහෙම කිව්වත් තේරෙන එකක් නෑ. ඔබ දන්නවා ඕනෑම වෙබ් පිටුවකට අදාළ වෙළඳ දැන්වීම්, එහෙමත් නැත්නම් ගූගල් විසින් ලබා දෙන වෙළඳ දැන්වීම් ඒවායේ ප්‍රදර්ශනය වන බව. නමුත් මේ වගේ පැහැරගැනීමට ලක් වුණු බ්‍රවුසරයකින් වෙබ් පිටුවකට පිවිසුනාම, ගූගල් දැන්වීම් වලට බොහෝ සෙයින් සමාන වෙළඳ දැන්වීම් ලවක්-දෙවක් නැතිව හැම තැනම මතු වෙන්න පටන් ගන්නවා. මේක මහා හිසරදයක්. එක් අතකින් එම පිටුව අයිති කෙනාට ඉන් සත පහකවත් ආදායමක් ලැබෙන්නේ නෑ. මෙවැනි වෙළඳ දැන්වීම් හඳුනා ගැනීම පහසුයි. එම දැන්වීම් ආවරණය කරන ප්‍රදේශය තුලම ඒවා ඉවත් කිරීමේ පහසුවත් සපයනවා. හරියට අර යූ ටියුබ්වල මතු වන දැන්වීම් වගේ. 

තවත් දෙයක්, පිවිසෙන වෙබ් පිටුවේ සමහර වචන වල පාට(කොළ) වෙනස් කරලා යටින් ඉරි(underline ) ඇඳ, මේවා අදාළ වෙබ් අඩවිය විසින් ලබා දුන් සබැඳියාවන් (link) ලෙස දැක්වීම. නොදන්නා අය බොහෝවිට මේ මත ක්ලික් කර අර බ්‍රවුසරය පැහැර ගත අයගේ වෙබ් පිටුවට පිවිසෙනවා. එක අතකින් මෙවැනි වෙළඳ දැන්වීම් මහා හිසරදයක්, සමහරවිට ඒවා වසා දමන්නට ලබා දෙන ස්ථානය මත ක්ලික් කලත් අදාළ වෙබ් පිටුවට පිව්සීම හෝ වෙනත් එවැනි දැන්වීම් පැටව් ගැසීම මේවාගේ සාමාන්‍ය ලක්ෂණ. 

මේවා අපේ බ්‍රවුසරයට එන්නේ කොහොමද? විවිධ අවස්ථාවන්වලදී(බොහෝවිට වීඩියෝ නරඹන්නට ගියවිට,තවත් අත්‍යවශ්‍ය ප්ලගින් එකක් ඩවුන්ලෝඩ් කරවන්න ඔවුන්  ඔබ  පෙලඹවූවා    ඔබට මතකද ? එවැනි අවස්ථා වල ඔවුන් කියනා දෙයක් කරන්න අපි පෙළඹෙන්නේ, නොපමාව එකී වීඩියෝව නරඹන්නට තිබෙන ආශාව නිසායි. ඔය කිව්ව  මෘදුකාංග භාගත කර ගන්නා විට, ඒවාත් සමග විවිධ දැකාංග (Adware කියන වචනයට මම හදපු සිංහල තේරුමක්) එකතු වීම වලක්වන්න බෑ. ඔබේ වයිරස් ආවරණය(Virus Guard) මේවා පිලිබඳ විමසිල්ලෙන් පසුවුණත්, ඒවා පරීක්ෂා කරන ආරක්ෂක කඩුලු (Checkpoints), වෙනත් ප්‍රයෝග මගින් පසු කරන්න මේවා නිපදවන්නන් සමත් වෙනවා. 

මේ දැකාංග වල පරමාර්ථය අනිසි දැන්වීම් ඔබ වෙත ගෙන ඒමම පමණක් නොවෙයි. ඔබගේ සෙවුම් යන්ත්‍රය මාරු කිරීම, ඔබගේ අන්තර්ජාල ක්‍රීයාකාරීත්වය රහසින් අධ්‍යනය කිරීම සහ එම තොරතුරැ වෙනත් තැනකට සම්ප්‍රේෂණ කිරීම, මේ මගින් සිදුවන අනෙක් භයානක කාර්යයන්. යොදාගෙන ඔබගේ සංවේදී තොරතුරැ(Sensitive Data) පවා සොරා ගන්නවා. ඔබගේ ජාල සැරිසැරීමේ ශයිලිය (Browsing Patter) ඔවුන්ගේ තොරතුරු ගබඩා වෙත යැවෙනවා. ඔබට එවිය යුත්තේ කුමන වර්ගයේ දැන්වීමද කියා ඉන් තීරණය කරනවා. ඉතින් පසුව ඒවා භාවිතා කරමින් විවිධ අකටයුතුකම් සිදු කරනවා. ක්‍රෙඩිට් කාඩ් වංචා ඉන් ප්‍රධාන එකක්. එයට අමතරව ඔබගේ පරිගණකය අසාමාන්‍ය ආකාරයෙන් මන්දගාමී වීම මේ හැමටම වඩා දරාගත නොහැකි කාරණයක්. 

මම මදුරුවන්ට පුරුදු කරමු පොස්ට් එක ටයිප් කරත්දී,  මේ අත්දැකීමට මුහුණ දෙන්න මටත් සිදු වුණා. මෙයට කලින් මා එවැනි අවස්ථා වල කළහැකි පියවරයන්  සිංහල බ්ලොග් අඩවි  දෙකකින්ම දැක තිබුණා. ඒත් මෙවර ඒ විසඳුම් හරි යන පාටක් තිබුණේ නෑ. ඒ විසඳුම් වලින් කරන්නේ අනවශ්‍ය මෘදුකාංග ඉවත් කිරීම සහ බ්‍රවුසරයේ තිබෙන නොදන්නා ප්ලගින් ඉවත් කිරීම. එම විසඳුම් හරි නොයන විට මම නැවතත් ගූගල් දෙවියන්ගේ පිහිට පැතුවා.  එවර මට කිරි ගහට ඇන්නා වගේ විසඳුමක් ලැබුනා. ඒ http://7labs.heypub.com/ වෙතින්. දැන් එතකොට හේපබ් කියන්නේ බ්ලොගර් වගේ එකක්ද ? මේ පැනය ඔබේ හිතට එන්න ඇති. සත්තකින්ම ඔව්. ඒ ගැන කියන්නම් ඊළඟ පොස්ට් එකෙන්. 

කලින් සඳහන් කල විසඳුම් වලින් කරනවා වගේ අනවශ්‍ය මෘදුකාංග ඉවත් කිරීම, ප්ලගින් ඉවත් කිරීම ගැනත් මේ සටහනේ සඳහන්. ඒ වුනත් මට හරිගියා වැඩේ ඒවා නොවෙයි.  ඔබේ බ්‍රවුසරයට පරිශීලකයෙකු නිර්මාණය කර ගැනීම. ක්‍රෝම් වල තියෙන ගූගල් පරිශීලකයන්ගෙන් ඇතුළු වීමත් එක්ක මෙය පටලවා ගන්න එපා. නමුත් ක්‍රෝම් වගේම ෆයර්ෆොක්ස් බ්‍රවුසරයේත් මේ පරිශීලකයන්(user create) නිර්මාණය ලබා දී තිබෙනවා. එහි මූලික අරමුණ මෙය නොවේ. විවිධ අය භාවිතා කරන පරිගනකයක, එක් - එක්කෙනාට අවැසි පසුබිම වෙන වෙනම පවත්වා ගැනීම. සමහරවිට වෙනත් භාවිතාවන් තිබෙන්න පුළුවන්. 

මේකෙන් කෙරෙන්නේ එක්-එක් පරිශීලකයාගේ රුචිකත්වය අනුව බ්‍රවුසරයේ වෙනස් කල හැකි හැම දේම වෙනස් කිරීම. 

• හොම්පේජ්
• පසුතලය
• ආරම්භයේදී විවෘත විය යුතු ටැබ් ප්‍රමාණය, හිස් ඒවාද, නැතිනම් නම් කල වෙබ් පිටු සමගද 
• ෆොන්ට් වල ප්‍රමාණය (අවැසි නම් ෆොන්ට් එකද වෙනස් කල හැක)
• ප්ලගින් 

 මේවාගෙන් ප්‍රමුඛ ඒවා. ඉතින් මේ විදියට පරිශීලකයෙක් නිර්මාණය කළාම අර කලින් පොදුවේ භාවිතා කල බ්‍රවුසර් සෙටිං අමතක කර අපිට අවැසි ආකාරයට බ්‍රවුසර ලබා දෙනවා. මේ මගින් ඇතිවන වෙනස්කම් 

• වේගවත්ව අන්තර්ජාලසැරිසරන්නට හැකිවීම 
• අනවශ්‍ය දැන්වීම් වලින් තොර වීම
• අනවශ්‍ය ප්ලගින් නැති වීම. 

හරි කොහොමද මේ පරිශීලකයා නිර්මාණය කරන්නේ ? මේ ගැටළුව ඔබට එන්න ඇති. සමහරවිට මේ තර්ජනයට ඔබ දැනටමත් මුහුණ දී ඇතිනම් නොයිවසිල්ලෙන් ඇති "කොහොමද මේක කරන්නේ ?" කියලා.  හරිම ලේසියි. 

ඔබ භාවිතා කරන්නේ ක්‍රෝම් බ්‍රවුසරය නම්

1.  Menu වෙත යන්න
2. Setting තෝරා ගන්න
3. User වල ඇති Add new user තෝරා ගන්න

මේක ඒ හැටි අපහසු වැඩක් නෙවෙයි. එතන ඉල්ලන දත්ත  ලබා  දෙන්න. ඉන් පස්සේ මේ හැමවිටම මේ පරිශීලකයාගෙන්  බ්‍රවුසරය භාවිතා කරන්න මතක තබා ගන්න. මේක සාදා ගන්නකොට අර සුභාෂ් කියන එක ඉදිරියෙන් තියෙනවා වගේ ලස්සන මුහුණක් (අයිකනයක්) තෝරා ගන්නත් ඕන. මම හිතන්නේ හඳුනාගැනීමේ පහසුවට තමයි ඒක ඇත්තේ.

 එහෙම පරිශීකයෙක් නැති අවස්ථාවක පෙන්වන්නේ මෙන්න මේ ආකාරයට. ඔබට දැනටමත් මෙය පුරුදු ඇති.

 ඉන් පස්සේ බ්‍රවුසරය ස්ටේටස් බාර් එකේ පෙන්වන්නේ මෙන්න මේ විදියට.

නමුත් ඔබ පරිශීලකයා නිර්මාණය කිරීමෙන් පසුව ඔබට ලැබෙන්නේ මෙන්න මේ වගේ (ලස්සන), ඔබ තෝරා ගත්ත අවතාර් එකත් එක්ක.





හරි අපි දැන් බලමු ෆයර්ෆොක්ස් නොහොත් ගිනි-නරියාගේ මේ වැඩේ කර ගන්නේ කොහොමද කියලා.

ඔබ දැනටමත් ෆයර්ෆොක්ස් වලින් අන්තර්ජාලය පරිහරණය කරමින් ඉන්නවා නම්, මොහොතකට ඉන් ඉඑවත් වෙන්න. ඊට පස්සේ

1. Start ගිහින් Run තෝරලා එතන firefox.exe -p කියලා ටයිප් කරලා OK ඔබන්න නැතිනම් එන්ටර් පාරක් ගහන්න. 
2. එතකොට Profile Manager කියලා window එකක් එයි. එතන තියෙන Create Profile කියන බොත්තම මත ක්ලික් කරන්න. 
3. එතැන අලුත් නමක් ලබා දෙන්න. ඉන්පසු Finish බොත්තම මත ක්ලික් කරන්න.

ඉන්පසු ඔබ ෆයර්ෆොක්ස් ආරම්භ  කරන හැම මොහොතකම, Profile Manager ඔබගෙන් විමසා සිටියි "කුමන පරිශීලකයාගෙන් ඇතුලත් වෙන්න අවශ්‍යද ?" කියා. එතනදී ඔබ සාදාගත් පරිශීලකයා තෝරාගන්න.

දැන් තේරෙනවා නේද මේ වැඩේ කොයිතරම් පහසුද කියලා. හැබැයි පසුව අර කලින් ක්‍රමයට ඔබේ පරිගණකට, බ්‍රවුසරයට ඇතුලත් වී ඇති දැකාංග (Adware) ඉවත් කරන්නත් අමතක කරන්න එපා. මේක නම් අත්දුටු ප්‍රත්‍යක්ෂ අවුසශදයක්. තවමත් හොඳයි(So far so good).

ප.ලි.
ෆයර්ෆොක්ස් ආරම්බ වෙනකොටම තෝරා ගත්ත පරිශීලකයා තෝරාගෙන අමතර ප්‍රශ්න නැතිව කෙලින්ම ආරම්භ කරන්නත් පුළුවන්. පහලින් තියෙන පින්තූරය බලන්න.

වික්‍රමසිංහ උන්නැහේගේ අමුතු ප්‍රේමය ...... Mr. Wickramasinghe's Strange Love

කෙදිනක හෝ ලියා තබන්නට අදිටන් කරගෙන සිටි මේ මාතෘකාව සඳහා මතකය අවධි කලේ අපේ +Indika Kodithuwakku නොහොත් ඉන්දික උපශාන්ත මිතුරාය. ඒ මා ලියූ වීදි ගණිකාවන් දෙදෙනාගේ රත්තරන් වලිය ට එකතු කරන ලද කමෙන්ට් එකක් හරහාය. ඔහු පැවසුවේ "පොන්ස් ලා අතර ඇතිවන වැලි බලා ඉන්නට ලස්සනයි" කියාය. ඒ කෙසේ වෙතත් මේ මතකය 2001 තරම් ඈතත් නොවන මෑතත් නොවන කාලයේ සිදු වීමකි. 

එකල මාගේ කාර්යබාරය වුයේ ශාඛා වල බැංකු පද්දතිය පරිගණකගත කොට ඒ සඳහා අවශ්‍ය පුහුණුව අදාළ ශාඛාවේ කළමනාකරු ඇතුළු සේවක මණ්ඩලයට ලබා දීමයි. එය සැබවින්ම ජීවිතයේ රසවත්ම අත්දැකීම් ලැබූ කාලයකි. මෙවැනි ගමනකදී තිදෙනෙකුගෙන් යුත් කණ්ඩායමක් ශාඛාවකට යවනු ලබයි. මෙවර අපේ ගමනාන්තය වුයේ තණමල්විල ප්‍රදේශයයි. නම ඇසූ පමණින්ම ගංජා පිලිබඳ මතකයක් අවධි වන තණමල්විල ප්‍රදේශය ඉතා ශුෂ්ක කාලගුනයකින් යුක්ත පලාතක් බව අමුතුවෙන් නොකිවමනාය. එහෙත් මෙවැනි පළාත් වලට යාමට අප එකල දැක්වූයේ පුදුම රුචිකත්වයකි. ඒ මේ ප්‍රදේශ වලින් ලැබෙන එම පලාතට ආවේනික වූ ආහාර ගැනීමේ හැකියාව නිසාය. විශේෂයෙන්ම පිරිසිදු මී කිරි සහ දඩමස් අපේ ප්‍රධාන බලාපොරොත්තු විය. 

මා මෙයට පෙරත් සඳහන් කර ඇති පරිදි, මෙවැනි ගමනකදී ක්වාට්‍ර්ස් හෝ චමරි වල ලගා ගැහීමට මා අකමැත්තක් දැක්වුයේ, එක් අතකින් අපේ නිදහසට සිදු වන බාධාවය, අනික් අතින් එසේ ගතකරන කාළයේදී ලෙන්ගතු වන මිතුරන්ගේ සමහර ඉල්ලීම් ඉටු කළ නොහැකි ඒවා වීමයි. මේවා පුද්ගලික ඒවා නොව රාජකාරිමය කරුණු බව සඳහන් කල යුතුය. නැතිනම් මෙය කියවන ඔබ මා ගැන හෝ ශාඛාවේ සේවකයන් ගැන වැරදි වැටහීමක් ඇති කර ගන්නවා නියතය. 

අප ලඟා වූ විගස කරන රාජකාරිය වන්නේ අදාළ ශාඛාවේ කළමනාකාරතුමා වෙත වාර්තා කිරීමයි. එවැනි අවස්ථාවක ශාඛාව ගැනත්, ප්‍රදේශය ගැනත්, සැපයිය හැකි පහසුකම් සහ අඩුලුහුඬු කම් ගැන දළ අදහසක් කලමානාකරුවා ලබා දෙයි. මෙහි කළමනාකරුවා ගම්පහ දිස්ත්‍රික්කයේ අයෙකු වුයෙන්, සුළු මොහොතකින් නිට්ටඹුව ප්‍රදේශයේ අයෙකු වූ නාමල් සමග කුළුපග විය. මේ ගමනට අප දෙදෙනා සමග එකතු වුයේ විකට චරිතයක් වූ ගිම්හානය. ඔහු ගැන සඳහන් කිරීමට බ්ලොග් පොස්ට් පහ හයක් වත් අවශ්‍ය වේ. ඒ තරමට රසකතා ඔහු වටා ගොඩනැගී ඇත. 

කළමනාකාර තුමා වූ වික්‍රමසිංහ මහතා දුටු පමණින්ම අවුරුදු පනහකට වැඩි බව පැහැදීය. පියෙකු මෙන් කාරුණික ඔහු ලබා දුන් ඔවදන් අදත් මගේ මතකයේ රැඳී තිබේ. 

"බ්‍රාන්ච් එක වත්තේ නයෙක් ඉන්නවා. ඉස්තෝප්පුවට ගිහින් බලන්න ගේට්ටුව ගාවම තුඹසක් තියෙනවා. ඒක නිසා රෑ ඇවිදින එක ටිකක් අඩු කරන්න. කළුවරේ පේන්නෙත් නෑනේ. නයාට වඩා භයානක දෙයක් තියෙනවා. ඔය ඉස්සරහම තියෙන තේ කඩේට යන්න එපා. යනවා නම් ටවුමට හරි දකුණු පැත්තේ කිලෝමීටර් භාගයක් විතර ගියාම තියෙන කඩේට යන්න. ඔය කඩේ ගෑණියි දුවලා දෙන්නයි සේරම බඩු. පොලීසියේ ඉන්න එවුන් හැම තිස්සෙම ඔය කඩේට රිංගනවා. කෙල්ලෝ දෙන්නට තවම අවරුදු දහ අටක් වෙලත් නෑ. ඔයාලට නවතින්න වෙනම තැනක් බැලුවේ නෑ. මගේ ක්වාටර්ස් එකේ කාමර දෙකක්ම තියෙනවා. වතුරත් ඕනෑතරම් ලැබෙනවා.මෙහෙ හැමතැනම ඒ වගේ වතුර නෑ".

එම ශාඛාවේ ගත කල කාලයේ අපට ඉතා රසවත් අත්දැකීම් රැසකට මුහුණ දෙන්නට හැකි වූ අතර විවිධ තරාතිරමේ පුද්ගලයන් බොහොමයක්ම හමු විය. මගේ සතුටට හේතු වූ කරුණක් වුයේ ශාඛාවට යාබදවම ක්‍රීඩාංගනයක් පැවතීමයි. එහෙත් වැඩිමනත් ක්‍රීඩා කිරීමේ අවස්ථාවක් අපිට අහිමි වුයේ අපගේ රාජකාරියේ වැදගත්ම කාලය වන්නේ හවස දෙක පමණ සිට දිනයේ වැඩකටයුතු අවසන් කරන මොහොත වූ නිසාය. එහි ගත කල බොහෝ දිනවල අපිට පාටි වලට සහභාගී වන්නට සිදු විය. 

එක් දිනක් ඔවුන් අපව ගංජා හේනක පවත්වාගෙන ගිය අප්‍රසිද්ධ අවන්හලක් වෙත කැඳවාගෙන ගිය අතර, එහි යන මගේ එක ස්ථානයක වාහනය නවතා ඉතිරි කොටස පයින් ගමන් කිරීමට සිදු විය. එය පිහිටා තිබුණේ කොයි පැත්තේද යන්න අපට කිසිදු නිනව්වක් නොවුයේ, එහි මග අපගෙන් පවා සඟවාගෙන ගමන් ගත් නිසාය. නමුත් ඒ ගමන අද ගියේ නම් හරියටම තැන ජංගම දුරකථනය ආධාරයෙන් සොයා ගන්නට හැකිය. 

ශාඛාවේ ගනුදෙනු කරුවන් සහ සේවක මණ්ඩලය එකතුව පැවැත්වූ සුහද හමුවකදී කුරක්කන් තලප ආහාරයට ගන්නට හැකි විය.  ඒ මා කුරක්කන් තලප කෑ දෙවෙනි වතාවයි. මීට පෙර සූරියවවදී කුරක්කන් තලප කා ඇත. මගේ පියා බිබිලේ සේවය කරන කාලයේ කුරක්කන් තලප කෑ කතාවක් රස කර-කර පැවසු මතකයක් තිබුනත්, එය සැබවින් රස විඳි දවසේ කිසිම විශේෂත්වයක් නොදනින. කිඹුලා කිරිමැටි ගිලින්නා සේ එය ගිල දැමිය යුතුය. රස කරමින් කෑවොත් එය තල්ලෙහි ඇලවී මහත් අලකලන්චියකට මුහුණ දෙන්නට සිදු වනවා ඇත.

හදිසි අවශ්‍යතාවකට හෝ ඉදිරිපස තේ කඩයට නොයන්නට අප වග බලා ගත්තේ, පියෙකු වැනි වික්‍රමසිංහ මහතා තරහා කර ගත නොහැකි නිසාය. අනිත් අයගේ ඇසින් ලෝකය දකින්නට අකමැත්තක් මට ඇත. මන්ද බොහෝ දෙනා තවත් කෙනෙකු ගැන පවසන්නේ තමන්ගේ දැක්ම තුලය. ඒ සඳහා බොහෝවිට පදනම් වන්නේ පරණ කෝන්තරය. මා දිනක් හවස වික්‍රමසිංහ මහතා නිල නිවාසයට ගිය අතරතුර එම කඩයට ගොඩවී තේ එකක් ඇනවුම් කලෙමි. ඔහු පවසන කාරණය සත්‍ය බව පසක් වන්නට මොහොතක් හෝ ගත නොවිණි. මවගේ සහ දියණියන්ගේ ආරාධනාත්මක බල්මවල් වටහා ගැනීමට අපහසු නැත. ඇනවුම් කල කිරි තේ එක පවා නොබී නැවත එන්නට සිතුනත්, එය ලැබෙන තෙක් පසු වීමි. එයට සීනි දැමීම තිදෙනා විසින්ම කර ඇති සෙයකි. එම කඩයෙන් තේ බොන්නන්ට දෙවි පිහිටය. මෙවැනි උෂ්ණාධික ප්‍රදේශ වලට ආවේනික ලක්ෂණ අතර වැඩි සීනි තේ, අධික මිරිස් සහිත ආහාර, සහ අධි කාමාග්නියකින් පසුවන ජනතාව නම් කල හැක. මේවායේ නිතරම අසන්නට ලැබෙන්නේ එක්කෝ බාල වයස්කාරියක් වෙනත් කෙනෙකු විසින් අපයෝජනයට ලක් කිරීමකි. නැතිනම් කුමක් හෝ අසම්භාව්‍ය ලිංගික සබඳතාවකි.

මේ ප්‍රදේශයේ අනෙකුත් කඩ වලද තත්වයේ වෙනසක් නැති බව වැටහුණේ, මා දෛනික උදෑසන ඇවිදීමට යන විටය. ලංකාවේ කුමන පළාකට ගියද මාගේ ශාරීරික සුවතාව පවත්සා ගැනීම අත් නොහලෙමි. ඒ සඳහා අවශ්‍ය ඇඳුම් සහ සපත්තු රැගෙන යාම මාගේ සිරිතයි. මේ පුරුද්ද නිසා සමහර පළාත් වලදී ත්‍රස්තවාදී පාලනය තිබෙන කළාප වලට නොදැනුවත්වම ඇතුලත් වන්නට ගිය උත්සාහයන් වැලක්වුයේ හමුදාව හෝ ග්රාමාරක්ෂකයන් විසිනි.

තවත් දිනක් අප සමග රාත්‍රී ආහාරයට අසල ඇඟලුම් කම්හලේ ගණකාධිකාරී වරයා සහ ඔහුගේ සහායකයන් කිහිප දෙනෙකු පැමිණෙන බව වික්‍රමසිංහ මහතා පැවසීය. ඔවුන්ගෙන් අපහට කමිස කිහිපයක් පවා ලැබෙන බව පැවසීය. අපේ අයද සැදී පැහැදී සිටියේ මේ නිසාය. සවස ලැබුණු දුරකථන ඇමතුමකින් පවසා ඇත්තේ බීමට අවශ්‍ය ද්‍රව්‍ය රැගෙන අපට ඔවුන්ගේ නිල නිවාස වලට පැමිණෙන ලෙසයි. අපද ෆ්රෑන්ක්ලීන් වර්ගයේ බ්‍රැන්ඩි බෝතල් දෙකක්, සෝඩා කෝලා සහ බදින ලද මුහුදු මාළු, සහ වෙනත් කටගස්මවල් කිහිපයක්ම රැගෙන ඔවුන්ගේ ස්ථානයට ගියේ, වික්‍රමසිංහ මහතා සහ තවත් අයෙකු සමගය. ගණකාධිකාරී වරයාගේ සහයකයා බ්ලොටින් පේපර් වර්ගයේ පුද්ගලයෙකු විය. ගණකාධිකාරී වරයා නම් ෂොට් දෙකකින් සෑහී ගීත ගයන්නට පටන් ගෙන ඇත. ඔහු එහි එල්.එස්.ඕ ගේ රුපසොබාව පිලිබඳ වර්ණනාවක යෙදිණි. ගණකාධිකාරී වරයා චන්දන ලියනාරච්චි මහතා ගායනය කරන "ඇහැල මල් පිපෙනා දෙවට දිගේ" ගීතය එක දිගට කියාගෙන ගියේ, මේ ප්‍රසංගයෙන් පසුව තවත් ප්‍රසංග කිහිපයකට ආරාධනා ලැබුණු සෙයක් පෙන්වමිනි. ඔහු ගී ගයන්නේ පාඩම් පොත කියවන කුඩා ළමයෙකු පරිද්දෙනි.

පසුදින අපට ඔවුන්ගේ මහලොකු ෂර්ට් ලැබුණු අතර, ඒවා එතරම් වටිනාකමක් තිබෙන බවක් නොපෙනින. අන්තිමට අප ඔවුන්ට අහු වී ඇති බව පසක් විය. අතරමැද පෝය නිවාඩු දවසේ අපට කරන්නට දෙයක් නොවිණි. අපගේ රියදුරු ලෙස කටයුතු කල පියල් නොහොත් අෆ්රීඩි තමාගේ ඥාති ගෙදරක් මොනරාගල පාරේ ඇති බව පවසා එහි ගියහොත් අඹ ගෙඩි ටිකක් කඩා ගන්නට හැකි වේ යයි කල ඉල්ලීම නිසා මාත් නාමලුත් ඔහුට එක් විය. නමුත් ගිම්හාන නිල නිවසේ නතර වුයේ, එහි ඇති දුරකථනය භාවිතා කරමින් මල් කැඩීමට බව අපට පැහැදිලි විය. අතරමගදී එම දුරකථනයට ඇමතුමක් ලබා දී ගිමා අන්දන්නට අපට හැකි විය. නමුත් ඇඳ ගත්තා වගේ පෙන්වා හීනියට වැඩේ කර ගැනීම ගිමාගේ සිරිතයි. අවසානයේ ඇඳගෙන ඇත්තේ අපම බව පැහැදිලි වේ. දෙවෙනි ඇමතුමේදී අප හඳුනාගත් ඔහු

"ඉක්මනට වරෙල්ලා බං. නියම සීන් එකක් තියෙනවා. බලාගන්න පුළුවන්"

යයි ඉතා පහත් සවරයෙන් පැවසීය. මේකා හදන්නේ අප අන්දන්න බව අපට පැහැදිලි මුත්, සවස තුන පමණ වනවිට අපට එහි එන්නට හැකි විය. අප එහි එත්දී නාඳුනන තරුණයෙකු විසිත්ත කාමරයේ සිට කළමනාකරු සමග අල්ලාප-සල්ලාපයේ යෙදෙයි. කතා ස්වරයෙන් ඔහු දෙපැත්තටම නැති කෙනෙකු බව පැහැදිලි විය. නමුත් හොඳ පිරිමි පෙනුමක් සහිතය. ඉන් පසු කටහඬ අවධි කල වික්‍රමසිංහ මහතා

"මෙයා තමයි ටවුමේ ෆාමසියේ අයිතිකාරයා"

යනුවෙන් ඔහු හඳුන්වා දුනි. තොරතෝංචියක් නොමැතිව කියවන ඔහු හරි අපූරු කතාවක් දිග හැරීයේය.

"මැනේජර් මහත්තයා දන්නවද වැඩක්.....අපේ ෆාමසිය ඉස්සරහා ළඟදී හයි කළානේ ප්‍රීති මැෂින් එකක්. එකක් රුපියල් පහයි. උඩින් පහ දැම්මම යටින් ප්‍රීති එනවා. ඒ වුණාට කවුරුත් ගත්තේ නෑ. ළඟදී ආවා එස්.ටී.එෆ් බස් එකක්. මෙන්න කට්ටිය පෝලිමේ ඉඳගෙන ගන්නවා. අන්තිමට බඩු ඉවර වුණා. උන් රුපියල් පහ දාලා මැෂින් එකට ගහනවා. ඉන්න බෑ ත ... දී... ය.... ම...."

යනුවෙන් පවසා කෝමල හිනාවක් දැමීය. එය දකින අපටද සිනහව නතර කර ගත නොහැකි විය. ඔහු හිතන්නේ කියපු කතාවට අපිට හිනා ගියා කියාය. තවත් මොහොතකින් ඔහු මනේජර්ගේ කාමරයේය. ඒ කුටු කුටුවට සවන් දෙන්නට නොගොස් අප එලියට ආවේ හිනහව තද කරගෙනය. ඉදිරිපස කඩයට නොයන්න යයි මැනේජර් උන්නැහේ අවවාද කල හේතුව දැන් පැහැදිලිය. ඔහු සමරිසි පුද්ගලයෙකි. එනිසා ඔහුට ගෑනු කෝලම් අල්ලනේ නැත. ඔහුට කදිම සහයකයෙකු ඇත. ශාඛාවත් නිල නිවසත් අතර පැත්තක ඇති වතුර ටැංකිය අසල බොහෝ දිනවල අප ඔක්ෆර්ඩ් බාත් දමන්නේ කිසිවකුට නොපෙනෙන නිසාය. අනෙක ඊට යාබද මාවතේ කිසිවකු රාත්‍රී කාලයේ ගමන් ගන්නේ නැත. දිනක් එක් වරම ඒ පැත්තේ විදුලි පහන දැල්විණි. අප එහාට මෙහාට වත්දී වික්‍රමසිංහ උන්නැහේ පැමිණ

"මම ලයිට් එක දැම්මා, මේ පැත්තේ නයි පොලොන්ගු ඉන්නවනේ" 

පැවසීය. හේතුව ගැන නිසි අවුබෝධයක් ලැබුණේ, අර ෆාමසියේ කොලුවා පැමිණි පසුවය. පසුව ශාඛාවේ සෙසු අයගෙන් කල විමසීමෙන්ද ඒ බව තහවුරු විය.

මෙම සටහනේ ලිපිනය : http://awidda-paya.blogspot.com/2014/10/mr-wickramasinghes-strange-love.html

මදුරුවන්ට පුරුදු කරමු මල් පැණි බොන්න ......

ලංකාවේ ජීවත් වෙන අපිට තියෙන ලොකුම කරදර වලින් එකක් තමයි මදුරු කරදරේ. පුංචි කාලේ විවිධ  කෙම් මගින මදුරුවන් පලවා හරින්න උත්සාහ කරපු විදිය මේ මොහොතේ මගේ මතකයට එනවා. අපි ලාඩප්පා(ඇල්බීසියා) අතු කඩාගෙන ගේ වටේ වට තුනක් ඇවිදලා ගෙදර ඇතුල්වෙන දොරටුවට උඩින් එල්ලලා තියනවා. පොඩි කාලේ මේ වගේ කෙම් වලට පුරුදු වෙලා හිටියා. ඒ වෙනත් විකල්පයක් නොදන්නා නිසා. කෙම් වල තියෙන ප්‍රධානම ලක්ෂණයක් තමයි, ඒ කරන මුළු කාර්යයම කථා නොකර කරන එක.විකල්පයක් විදියට අපි මදුරුතලා ඇතුත් යොදා ගත්තා. අද නම් මදුරුතලා දකින්න නැති තරම්. රත්නපුර පැත්තේ නම් පැලයක් හොයා ගන්න නෑ. ඒ තායි-කොරියන් වගේ ජාතිකයන් ඔවුන්ගේ ආහාර වලට මදුරුතලා ගස් පිටින් එකතු කර ගන්න නිසා. ඒවාගේ තියෙන මින්ට් ගතියට කොලෙස්ටරෝල් අඩු වෙනවා කියලා තමයි ඔවුන් කියන්නේ.

 ඊට පස්සේ අපි කරපු අනිත් දේ තමයි ගිණි මැලයක් ගහන එක. බොහෝ විට සිමෙන්ති අනන්න ගන්න තාච්චියකට විවිධ දර කෑලි, පොල් ලෙලි, පොල් කටු වගේ දේවල් වලින් පුරවලා එකට භූමිතෙල් ටිකක් දාලා ගින්දර ගහලා පස්සේ අමු පොල් ලෙලි දානවා දුම් එන්න. එහෙම ආවම මදුරුවොන්ට විතරක් නෙවෙයි  අපිටත් ඉන්න  අමාරුයි. බැරිම වුනොත් රබර් කෑල්ලක් දානවා. බෙන්තොට ඉලාස්ටෝ ආයතනයට පින් සිද්ද වෙන්න අපිට රබර් කාලි සපයා ගැනීමේ කිසි ගැටළුවක් තිබුණේ නෑ. එහෙම නැතිම දවසකට පරණ රබර් සෙරෙප්පුවක් හරි දානවා. මේ ගිණිමලය ආසන්නයට වෙලා ඉන්න මම ඒ කාලේ පුදුම ආසයි. 

ඒ කාලේ ඒ වගේ සුළු විකල්ප වලින් අපි සෑහීමකට පත් වුණේ, හැමදාම මදුරුවෝ නැති හින්දා. ඒ කියන්නේ අපි කුඩා කාලේ එක්තරා සීසන් එකකට තමයි මදුරුවෝ හිටියේ. අවුරුද්දෙන් මාස හයක් විතරම මදුරුවෝ නැති කාලයත් තිබුණා. මදුරු කොයිල් වෙළෙන්ඳන් මදුරුවන් බෝ කළාය කියන කතාව පිළිගන්න වෙන්නේ ඔන්න ඔය කාරණය මතකයට ආවම. එක්දහස් නවසිය අසූව දශකයේ මුල භාගයේ පටන් මදුරු කොයිල්, මදුරු මැට්, දැන් දියර වේපරයිසර් භාවිතා කරනවා. අනික අද ඉන්නේ මදුරුවන් නිසා මිනිසුන් මිය පරලොව යන යුගයක. හේතුව ඩෙංගු. අටුවා - ටීකා අවශ්‍ය නෑනේ ඒ ගැන. ඉතින් මදුරු වදේට අපි විවිධ විසඳුම් සොයා soyආ ඉන්න කාලෙක තවත් අලුත් විසඳුමක් එක්ක තමයි මම ආවේ. 

මේක දැක්ක ගමන් මට හිනහව නවත්වා ගන්න බැරි වුනා. මොකද මේක හදන්න ගන්න අමුද්‍රව්‍ය දැක්කම. අපේ පත්තර මල්ලිට, අටමට, නලීන්ට එහෙම කදවාවත් මේක හදලා ඉවර කරන්න බෑ කියලා මට හොඳටම ෂුවර්. හැබැයි මේකත් එහෙම ලේසියට හදා ගන්න පුළුවන් එකක් වෙන්නේ නෑ. මොකද අමුද්‍රව්‍ය වලට යන මිල ගණන් නිසා. 

එහෙනම් කොලයක් එහෙම අරගෙන ලියා ගන්න ලැස්ති වෙන්න අවශ්‍ය කරන අමුද්‍රව්‍ය ටික. අමුද්‍රව්‍ය කිව්වට මේවා අමුවෙන් බඩට එහෙම දා ගන්න යනවා නෙවෙයි. අනිත් එක මහත්වරු මේවා ගේන්න කඩේට යවලා නෝනලාට මදුරුවෝ කකා බලාගෙන ඉන්න නොවෙයි කියන එකට මට සහතියක් දෙන්න බෑ. 

අවශ්‍ය ද්‍රව්‍යය

• මධ්‍යසාර ලීටර් 1/2 (අනේ මන්දා ඔය විස්කි, බ්‍රැන්ඩි වගේ ජාති වලට යන්න එපා. ළඟදී අරක්කුත් ගණන් ගිය එකේ කසිප්පු තමයි යොදා ගන්න වෙන්නේ. හැබැයි එතකොට මේ දේශීය නිෂ්පාදනය නීතිගත කර ගන්නත් පුළුවන්).
• කරාබු නැටි ග්‍රෑම් 100
• බේබි ඔයිල් හෝ වෙනත් ඇඟේ ගලවන්න පුළුවන් තෙල් වර්ගයකින් මිලි.මීටර් 100ක්

සාදා ගන්නා අකාරය

මද්‍යසාර වලට කරාබු නැටි එකතු කරගෙන මේක දවස් හතරක් පාඩම් වෙන්න තියන්න ඕනේ. මතක ඇතිව සාම දිනයකම උදයේ මේක ටිකක් කලවම් කරන්න. බොන්න එහෙම එපා.  දින හතර පසු වුණාම බේබි ඔයිල් එකතු කරන්න. දැන් එය භාවිතාවට සුදානම්. 

මෙහෙමයි කරන්න තියෙන්නේ. මිශ්‍රණයෙන් බින්දු කිහිපයක් ගෙන දෑතේ සහ දෙපා වල අතුල්ලන්න. ඉන් පස්සේ බලාගෙන ඉන්න මදුරුවන් පලායන අකාරය. මෙය වෙනත් කුහුඹු වර්ග වලට උනත් හරි යනවා කියලා තමයි කියන්නේ. 

හෙල්ත් ඩයිජෙස්ට් සඟරාව ඇසුරෙන්. 

පසු සටහන : ඉස්සර අපේ අයියා කෙනෙක් දංකොටුව ස්පෙෂල් බෝතලයක් අරං ඇවිත්, සුදු පාටට බොන්න බෑ කියලා කරාබුනැටි කිහිපයක් එකතු කළා පාට වෙනස් කරන්න. මේ හදාගත්තු මිශ්‍රණය නම් බොන්න එපා. ඊට පස්සේ බඩ පණුවොත් විනාශ වුණා කියලා මට දෝෂ කියන්න එපා.