ඩර්ඩන්ස් රෝහල් බලධාරීනී : මේ ඔබේ අවධානයට ..... Attention of Durdans Hospital Administration

කුඩා දරුවන් අසනීප වන්නේ අවිනිශ්චිත වේලාවන්හිදීය. එවැනි මොහොතක නිවසේදී කළහැකි මූලික ප්‍රතිකාර ඔරොත්තු නොදෙන තත්වයන් වලදී අප දිව යන්නේ රෝහල් වෙතය. සාමාන්‍ය ජනයා රජයේ රෝහල් වෙත දිව යන්නේ වෙනත් විකල්පයක් නොමැති නිසාය. නමුත් පුද්ගලික රෝහල් පිරෙන්න්ටද අද ජනයා පොදි කන්නේ හේතු කිහිපයක් මුල් කරගෙනය. රජයේ රෝහල් වල ඇති තදබදය, ප්‍රතිකාර ප්‍රමාදවීම්, සහ බෙහෙත්ද්‍රව්‍ය වල හිඟකම, උපකරණ හිඟකම වැනි කරුණු මුල් කරගෙනය. බොහෝ දෙනාට රක්ෂණ ආවරණ හෝ රාජකාරි ස්ථානයෙන් ලැබෙන ආවරණයද පුද්ගලික රෝහල් වෙත දිව යාමට ප්‍රබල හේතුවක් වී ඇත. මේ හැරුණු කොට ඉහල ජීවන තත්වයක් ඇති පුද්ගලයන්ද පුද්ගලික රෝහල් වල සේවය පතයි.

 මගේ දියණිය පිළිසිඳ ගත මොහොතේ පටන් පුද්ගලික රෝහල් වල සේවය පැතුවේ මාගේ සේවායෝජකයා ලබා දෙන ආවරණය නිසාය. එය රක්ෂණයක් නොවේ. නමුත් සාමාජික මුදලක් මගින් පෝෂණය වන එයට සැලකිය යුතු මුදල් ප්‍රමාණයක් සේවායෝජයකයා විසින්ද එකතු කරයි. දැන් පුද්ගලික රෝහලකට කෙනෙකු ඇතුලත් කර ගන්නා මොහොතේම, රක්ෂණයක් මගින් ආවරණය වනවා හෝ ප්‍රතිපූර්ණය කරනවාද යන්න ඔවුන් විසින් සැකහැර දැන ගන්නේ අපට සිත්ගන්නාසුළු මුද්‍රිත බිල් පතක් ලබා දීමට නොවේ. එවැනි පුද්ගලයන් වැය වන මුදල පිලිබඳ සැලකිලිමත් නොවන නිසාය.

 පහුගිය සතියේ මගේ දියණියද දැඩි ලෙස රෝගාතුර විය. ඇය මෙලොව එලිය දුටු ඩර්ඩන්ස් රෝහලටම කැඳවාගෙන යන්නේ ළමුන් පිලිබඳ විසේසඥ වෛද්‍යවරියක් වන දිල්රුක්ෂි රුබේරු මහත්මියට දියණිය පෙන්විය හැකි නිසාය. මෙයට පෙර බොහෝ වතාවලද මා ඇය එහි කැඳවාගෙන ගොස් තිබේ. මෙම වෛද්‍යවරිය අතිදක්ෂ කෙනෙකු බව අමුතුවෙන් සඳහන් කල යුතු නැත. ඇගෙන් බෙහෙත් වේලක්, දෙකක් බොනවිට රෝගය සුව අතට හැරීම සාමාන්‍යයක් වී ඇති නිසා, මා දිව යන්නේ එතුමිය ළගටය. අනෙක් කාරණය රෝග විනිශ්චය පිලිබඳ ඇගේ නිපුනතාවයි. අප ඩෙංගු රෝගය ඇත්දැයි බියෙන් දරුවා රැගෙන එහි ඇතුළු වන මොහොතක 

"බය වෙන්න එපා මෙයාට ඩෙංගු නෑ"

යනුවෙන් පවසන්නට තරම් ඇය සමත්ය. මෙවර දියණියගේ තත්වය නරක බවත්, වහාම ඇතුලත් කල යුතු බවත් දන්වා ඒ සඳහා අවශ්‍ය ලියවිල්ල මා වෙත ලබා දුනි.  ඉන්පසු ඇය නැවත්වීමට කැමති කාමර වල මිල ගණන් විමසනු ලැබිණි. ඉහළම මිලක් සහිත කාමර(අලුත්) රුපියක් හත්දහස් ගණනක්ද, පැරණි කාමර රුපියල් හයදහස් ගණනක්ද, පොදුවේ තබා ගත හැකි ස්ථාන වල මිළද සඳහන් කල ඔවුන් මා තෝරා ගන්නේ කුමන කාමරයක් දැයි විමසා සිටි විට, ඇය සිටින තත්වය සලකා දෙවන මට්ටමේ මිල ගණන් ඇති කාමර තෝරා ගතිමි. ඒ සඳහා මූලික ගාස්තුව වශයෙන් රුපියල් පහළොස් දාහක් ගෙවන ලෙස දන්වා සිටින ලද අතර මා ක්‍රෙඩිට් කාඩ් පත ඉදිරිපත් කළේ මෙවැනි අවස්ථාවක් සඳහා සුදානමක් නොවූ බැවිණි.

ඒ මොහොතේ මගේ හිතට වදදුන් කාරණා කිහිපයක්ම විය. ඒ කෙතරම් කාලයක් මෙහි රැඳී සිටින්නට සිදු වෙයිද ?,  කෙතරම් මුදලක් ඒ සඳහා වැය වෙයිද ?, ඉන් කොපමණ මුදලක් ප්‍රතිපූර්ණය කල හැකි වේද ? යන කාරණාය. ඔවුන් විසින් ලබා දුන් පළමු ඇමෙන් බේරීමට මට හැකි වුයේ පෙර අත්දැකීම් නිසාය. ඒ රක්ෂණය හෝ ප්‍රතිපූර්ණය පිලිබඳ ප්‍රශ්නයයි. මා පවසා සිටියේ "නැත" යන්නයි. නැතිනම් මීටරය මීටත් වඩා කැරකෙන බව අවස්ථා දෙකක අත්දැකීමෙන් මම දනිමි. රාජකාරි කරන ස්ථානයෙන් මේ සඳහා ගෙවීම කරන බව සැබෑ වුවත්, ඔවුන් පවසන මුදලක් ගෙවීමෙන් එක් අයුරකින් අපට වෙනත් රෝගී අවස්ථාවක ප්‍රයෝජනයට ගත හැකි මුදලක් අපතේ යනු ඇත. අනෙක් අතින් අරමුදලක් හෝ රක්ෂණයක් වුවද එයට දායක වී ඇති වෙනත් අයෙකු වෙනුවෙන් කල හැකි වියදමක් සඳහා ඇති මුදලක් අපතේ යනු ඇත. ඔබේ අතින් ගියද, ආයතනයෙන් ගියද වැය වන්නේ මුදල්ය. එය වක්‍රාකාරයෙන් මේ රටේ සියලුම ජනයාට බෙදී යා හැකිය.

ඇය ඇතුලත් කරගත් පසු, එහි තිබෙන කුඩා රුපවාහිනිය  දවසේ පත්තර කියවන නාලිකාවක "චැනලින් සේවා සපයන ආයතන අය කරන අධික ගාස්තු පිලිබඳ රජය මැදිහත් වීමට යයි" යනුවෙන් පුවතක් අසා මා ඉතා සතුටට පත් වුයේ,   මේ වනවිට සියළුම පුද්ගලික රෝහල් වල චැනලින් ගාස්තු  සාමානය රෝගියෙකුට දාරා නොගත හැකි මට්ටමකට වැඩි වී තිබීම නිසාය. 2005 - 2006 කාල වකවානුවේ රුපියල් හයසීයත් අටසීයත් අතර වූ චැනලින් ගාස්තුව අද වනවිට රුපියල් දෙදාහ ඉක්මවා ඇත. මින් සැලකිය යුතු ප්‍රමාණයක් අදාළ රෝහල සඳහා වන ගාස්තුය. යම් හෙයකින් අප මේ වෙන්කරගැනීම අවලංගු කළහොත් රෝහල් ගාස්තුව නැතිව වෛද්‍ය වරයාගේ ගාස්තුව පමණක් රෝගියාට ලැබේ. රෝහල් ගාස්තුව සඳහා ඔවුන් ලබා දුන් සේවාව කුමක්ද ? ඔවුන්ගේ පරිගණකයට ඔබ පිලිබඳ දත්ත සටහන් කර ගැනීමද ? ඔබේ අවස්තාව පැමිණෙන තෙක් බලන්නට සවි කර ඇති රුපවාහිනි සඳහා වියදමද ? මුල්ලක තබා තිබෙන වතුර ගැලුම සඳහා වියදමද ?

හොඳයි මේ කියන දේ පිලිබඳ යම්කිසි පිරිවැයක් ඇති බව අපි පිළිගනිමු. නමුත් එක් දිනකට මෙම රෝහලක් වෙත චැනලින් පහසුකම ලබා ගන්නට එන රෝගීන් ප්‍රමාණය සමග සැසඳීමේදී මෙය අබ ඇටයක් තරම් වියදමක්ද ? අඩුම තරමින් එක් දිනකට වෛද්‍ය වරුන් 125 ක් (ඔවුන්ගේ වාර්ෂික වාර්තාව අනුව වෛද්‍යවරුන් 275කට අධික බව පවසයි) සේවාව සපයයි නම්, එක් අයෙකු රෝගීන් 75බැලුවේ නම්, එකී ආදායම 125 x 75 x 500 වේ. එය රුපියල් 46,87,500 ! ඔබ පිලි ගන්නවාද ? රුපියල් ලක්ෂ 47ක්. මාසයකට දවස් 25ක් සේවය සැපයුවොත් රුපියල් මිලියන 117ක්. මේ චැනලින් වලින් ලැබෙන ආදායමයි. මගේ දියණියගේ බිල්පත  දෙස බලමු. 

මෙහි පරිපාලන වියදම් (Administration Charges)   ලෙස රුපියල් 1000 ක්ද, ඇතුලත් වීමේ ගාස්තුව(Admission Fees)  වශයෙන් රුපියල් 2500ක්ද, ඖෂධ පිලිබඳ අවධානය(Medical Attention) ලෙස රුපියල් 4300ක්ද අය කර ඇත. මේ ගාස්තු වෙනුවෙන් ඔවුන් මගේ දියණිය වෙනුවෙන් සැලසූ සේවාවන් මොනවාද ? මෙසේ දිනකට ඇතුලත් කර ගන්නා රෝගීන්ගේ සංඛ්‍යාව සාමාන්‍ය වශයෙන් 25ක් යයි සිතුවොත්, දිනකට රුපියල් 1,95,000ක්, සහ මසකට රුපියල් මිලියන 5.85 ක් උපයයි. බොහෝ දෙනාගේ අදහස මේවා ගනුදෙනුකරුවන් රෝහල් ගාස්තු ප්‍රතිපූර්ණය කරන බව දැනගත් විට ඔවුන් මෙසේ අමතර ගාස්තු අය කරනු ලබන බවයි.

මෙහි සඳහන් වන ශල්‍ය අයිතම (Surgical Items) යනුවෙන් සඳහන් වන ගාස්තුව වෙනුවෙන් ඔවුන් සැපයුවේ ඔක්සිජන් ලබා දීම සඳහා භාවිතා කරන වෙස්මුහුණක්(Mask) සහ පිටි අල්ලෙන් බෙහෙත් ශරීරගත කරන කුඩා උපකරණය සහ එම දින වල බෙහෙත් එන්නත් කිරීමට යොදා ගත සිරින්ජ කිහිපයයි. මේවායේ මිල ගණන් සලකා බැලුවහොත් රුපියල් සීයකට අඩුව මිලදී ගත හැකි බව පැහැදිලිය. මෙහි සඳහන් ක්‍රියා පටිපාටි(Procedure) වියදම කුමක් සඳහාද යන්න පැහැදිලි නැත. මේ අනුව මෙයත් තවත් සැඟවුණු මුදල් ගසා කෑමේ අයිතමයක් ලෙස සඳහන් කල හැක.

මෙයට අමතරව මෙහි සඳහන් කාමර ගාස්තුව දිනකට රුපියල් 6250ක් වේ. එය තරු පන්තියේ හෝටල් වල ගාස්තුවක් බව ඔබට පැහැදිලි වනු අත. මේවා පිලිබඳ අපට තර්ක කල නොහැක. නමුත් එහි සුළු සේවකයන් පානීය ජලය ලබා දීමේදී අපට පානියක් දැමූ බව පැහැදිලිය. නොමිලයේ ලබා දෙන්නේ මිලි ලීටර් 500 යේ එක බෝතලයක් බවද, අමතර ජලය අවශ්‍ය නම් ඒ සඳහා අය කරන බවද, උතුරා නිවාගත් ජලය ලබා දිය හැකි බවද පවසන ලදී. නමුත් එහි සැඟවී සත්‍යය මට පැහැදිලි වූවද, එය සියළු දෙනා සමග කලහා කර ගත හැකි මොහොතක් නොවේ. මෙහි සඳහන් හෙද(Nursing), බෙහෙත්(Drug), එන්නත්(Injection), ඇඳ ඇතිරිලි (Linen) { දින දෙක සඳහාම භාවිතා කලේ එකම රෙදි කට්ටලයයි.   රෝගියෙකු රෝහල් ගතකල විට ඇතිවන මානසිකත්වය උඩ මේවා පිලිබඳ සොයා බැලීමට අපට සිහියක් නැත. අප පතන්නේ ඉක්මන් සුවයයි}, නෙබියුලයිසින්(Nebulizing), වෘත්තීය(Professional) - වෛද්‍යවරියගේ ගාස්තු පිලිබඳ මට එතරම් ගැටළුවක් නැත.

මා පෙන්වන්නට උත්සාහ කලේ ආසන්න වශයෙන් මසකට රුපියල් මිලියන 123ක ප්‍රමාණයක් ඔවුන් පහසුවෙන් උපයා ගන්නා බවය. මේවා සඳහා රක්ෂණ මගින් සහ වෙනත් ක්‍රමයන්ගෙන් ගාස්තු ප්‍රතිපූරණය කරන අය සහ ධනවතුන්ගෙන් ඔවුන් කොල්ල කෑ ගනී. නමුත් මෙම ගාස්තු ප්‍රතිපූර්ණ වලද සීමාවක් ඇතිබව මෙම ප්‍රතිලාභ ලබන්නන් නොසිතන්නේ මන්ද ? ලෝකයාට පෙනෙන්නට අපිට මෙච්චරක් ගියා යයි උදම් අනන්නද ? මේවා සාවධානව කියවා බලා තේරුම් ගත යුතුය. ඔබගේ සීමාවේ මුදල් ඉතිරි වුවහොත් ඔබට වෙනත් අවස්තාවක ප්‍රයෝජනයට ගත හැක. නැතිනම් එම අරමුදල් භාවිතා කරන වෙනත් රෝගියකුට එම මුදලේ ප්‍රතිලාභය ලබා ගත හැක. රෝහල වෙත ගෙවන ගාස්තු ඉහල යනවිට රක්ෂණය වාරිකයද ඉහළ යා හැකි බව අප නොසිතන්නේ මන්ද ?


අප සේවා ආයතනයේ ගෙවීම් අංශයේ සිටින මාගේ මිතුරෙකු පැවසූවේ, අපගේ ආයතනයේ කුමන අයෙකු ශල්‍යකර්මයක් සඳහා ඇස්තමේන්තුවක් ගෙන ආවද, එය ආයතනය ගෙවන උපරිම මුදලට සරිලන ලෙස සාදා එවන්නට තරම් මේ රෝහල් උපක්‍රමශීලී වී ඇති බවය.

මෙහි හෙද සේවාව ගැන වචනයක් සඳහන් කල යුතුය. ඔවුන් තමන්ට නියමිත සේවාව උපරිම ඉහල මට්ටමකින් පවත්වාගෙන යයි. ඒ පිලිබඳ ඔවුන්ට ලැබී ඇති සම්මානය සාධාරණය. ඔවුන්ගේ සේවාව ඇගයීමක් වශයෙන් ඔවුන්ට මාගේ ස්තුතිය ඵල කරමි.

උපුටා ගත්තේ ඔවුන්ගේ වාර්ෂික වාර්තාවෙන්. 

මේ තියෙන්නේ ඔවුන් ලබපු සම්මානය. 

අවසානයේ පැවසිය හැක්කේ මෙය ඩර්ඩන්ස් රෝහලට ආවේනික දෙයක් නොව, සියළු පුද්ගලික රෝහල් සඳහා පොදු ලක්ෂණයක් බවයි.