රතු ගුරු පාරේ -හැන්දෑවේ අක්ක නගෝ වාගේ ..... A True story about Mother Daughter Love ......

උදේ පාන්දර හතරහාමාර හෝ පහට අන්තර්ජාලයට පිවිසෙමින් දවස ආරම්භ කිරීම මා අද ඊයෙක සිට කරන දෙයක් නොවෙයි. අඩුම වශයෙන් අවුරුදු 10-12 ක සිට වත්, අධික ලෙස වෙහෙස මහනසි වී හෝ, ඉතා රෑ බෝ වී නිදා ගත් දිනකට පසු දිනක හැරෙන්නට මා මෙය පුරුද්දක් ලෙස කරගෙන යනවා. ඇත්ත වශයෙන්ම මෙය සෞඛ්‍ය පැත්තෙන් ඉතාම අනවශ්‍ය දෙයක්. ඒත්

"ආරෝග්‍ය පරමා ලාභා " කියන ගමන්ම "සන්තුශ්ඨි පරමං ධනං"

නීරෝගී භාවය පරම ලාභය වන්නේ යම් සේද සතුට පරම ධනය වන්නේද එලෙසමයි. ඒ නිසා මා මෙම ගාථාවේ දෙවෙනි කොටස මා ස්වේච්චාවෙන්ම තෝරා ගත්තා.

කාලය, ද්වීපය, දේශය, සඟවා ලියන තවත් කථාවක් බවට මෙය පරිවර්ථනය වන්නේ එක් අතකින් මෙය සියයට සීයක්ම සත්‍ය එහෙත් තවමත් අවසන් නොවූ කථාවක් වන බැවිනි. තවත් පැත්ත්කින් එය සියලු දෙනාගේම ශරීර සෞඛ්‍යට යහපත්ය. ෆේස්බුක් නැමති වෙබ් අඩවිය නිසා ලෝකය වෙනස් වුවා යයි මා කීවොත් ඔබ එය අනුමත කරනවා නිසැකයි. ඇත්තටම ෆෙස්බුක් නිසා ලෝකය භ්‍රමණ වේගය වැඩි වූවා යන්න අතිශයෝක්තියක් නොවේ. මේ හරහා තොරතුරු මිලියන ගණනක් දිනකට ලෝකයේ සතර දිග් භාගයට විදිනු ලබයි. මේ නිසා සිදු වූ හොඳ මෙන්ම නරක සිද්ධි ලෝකය පුරා වාර්ථා වෙයි. ශ්‍රී ලංකාවේ අපට නම් ලෝකය හා ගණුදෙනු කරන්නට මෙය කදිම අවස්ථාවකි. මා සිටින්නේ එවැනි සුබධායක සිතුවිල්ලකය. එය එසේම වේවා යන්නද මගේ පැතුමයි.

ඇයට අපි මාරි යයි කියමු. දිනක් පාන්දර මම සුපුරුදු ලෙස ෆෙස්බුක් ලොග් උනා. මම හදපු  ෆෙස්බුක් පිටු කීපයක්ම තියෙනවා ඒ නිසා මගේ නෝටිෆිකේෂන් බලල ඉවර වෙලා මම අර කිව්ව පිටු වලට අදාල නෝටිෆිකේෂන් ටිකත් බලලම තමයි මම වැඩ පටන් ගන්නේ. ඒ අතරේ එක්තරා නුපුරුදු නමකින් මට මැසේජ් එකක් තියෙනව මම දැක්කා. එහි නම සඳහන් වෙලා තිබුනේ මාරි කියලා. එය කියවු මට තරමක් විශ්මයක් හා මද සතුට මිශ්‍ර දුකකුත් ඇති වුනා. එයට හේතුව ඇය කර තිබූ අහිංසක ඉල්ලීමයි. මේ සඳහ මාම තෝරා ගැනීම මගේ විශ්මයාට හේතු වූ අතර, මට ඇයගේ ඉල්ලීම ඉටුකල හැකි වීම පිලිබඳ සතුට හා ඇයගේ හිතේ කකියන දුක මගේ හිතේ දුකක් ඇති කලා. මෙය නම් ඇගේ වාසනාවම විය යුතුයි. මා මීට පෙරද මෙවනිම ගැහැණු ළමයෙකුට උපකාර කර තිබුනා. දුවකු සිටින පියෙකු කෙසේනම් මෙ ඉල්ලීම අහක දමන්නද ? ඇය මට එවා තිබු පණිවුඩය පහත අදහස ගෙන දුන්නා

මම ඉපදිලා තියෙන්නේ ලංකාවේ. උපන් ගමන්ම මගේ භාරකරත්වය යුරෝපීය මාපිය යුවලකට පවරල. මට මගේ අම්මාව හොයා ගන්න උදව් කරන්න. මෙ පුංචි දැන්වීම ඔයාගේ ෆේස්බුක් පේජ් එකේ දාන්න. ඒක මට ලොකු උපකාරයක් වෙවි. ඔයාගෙ පේජ් එක අම්මාගේ ගමේ නමට සම්බන්ධ නිසා කවුරුහරි මට උදව් කරයි කියල මට විශ්වාසයි. 

ඇයට පිලිතුරු වශ්යෙන් මා මෙසේ ලිය යැවුවා

කුඩ දැරියකගේ පියකු වශයෙන් මට ඔයාගේ හිතේ තියෙන වේදනාව දැනෙනවා. ඕනෑම කෙනෙකුට මවගේ උණුසුම තරම් වටිනා දෙයක් නෑ. ඔයාගේ දැන්වීම මගේ පේජ් එකේ පොස්ට් කලා. ඔයාගේ පැතුම සාර්ථක වෙන්න කියලා මම ප්‍රාර්ථනා කරනවා. 

සුලු මොහොතකින් ඇය පිලිතුරු එවා තිබුනා

ඔයාට ගොඩාක් ස්තුතියි. මම ඇත්තටම විශ්වාස කරනවා මට අම්මව හොයාගන්න පුලුවන් වෙයි කියලා. 

මම ඇයව හොයන්නේ අවුරුදු 10ක ඉඳලා. නැවත වරක් ඔයාට ස්තුතියි.

මා ඇය දිරි ගන්වමින් පිලිතුරු යැව්වා.

 ඔයාගේ අධිශ්ඨානය මා ඉතා අගේ කොට සලකනවා. කිසිලෙසකින්වත් ඔබගේ උත්සාහය අත අරින්න එපා. ශ්‍රී ලංකාව පොඩි ජනගහනයක් ඉන්න පුංචි රටක්. මෙහේ මිනිස්සු උදව් කරන්න්න හරි කැමතියි. ඔයා වගේම තවත් කෙනෙකුට මම උදව් කරන්න ඉදිරිපත් උනා. එයා අවසානයේදි උත්සාහය අත් ඇරියා.

මගේ සුභ පැතුම්

ඊට පස්සේ දවස් 10ක් විතර කිසිම තොරතුරක් නැතුව හිටියා. මටත් වැඩ අස්සේ මතක් උනේ නෑ. පස්සේ මේ කෙල්ල ඔන්ලයින් ඉන්නවා දැකලා මම චැට් කලා

සුභාරංචියක් එහෙම තියෙනවද ?

අහා ..!!! ඔව්. මට අම්ම හම්බ උනා...!!!

ගිය සිකුරාදා මට කෝල් එකක් ආවා. ඉතිං මට හරි සතුටුයි.මගෙ අම්ම මම ඇත්තටම මම වගේමලු.

ඔහ් !! මගේ සුබපැතුම්..!!! මට හිතා ගන්න පුලුවන් ඒක කොයිතරම් උනුසුම් අවස්ථවක්ද කියලා. එයාට ආදරයත් ගෞරවයත් දෙන්න.  

ආයෙත් දවස් තුනකින් මට ඇයව ෆේස්බුක් ඔන්ල්යින් ඉන්නකොට හම්බ උනා. එදිනම ඇගේ ෆේස්බුක් ස්ටේටස් එකේ මේ වගේ වැකියක් දාලා තිබුනා.

මෙන්න මම එනවා ශ්‍රි ලංකා. මට රාජකාරියක් ලැබුනා එහෙ යන්න.

ඉතිං. එහෙනං ඔයාට මෙහෙ එන්න රාජකාරියක් හම්බ උනා.

ඕව්. මට හරි සතුටුයි. 

මෙ වෙලාවෙදි තමයි මට තේරුණේ මේ කෙල්ල තවම ඉන්නෙ යුරෝපේ කියලා. අම්ම හම්බ උනා කිව්වේ ඇය ගැන ලැබුන හෝඩුවාවට. එහෙනම්.

තවත් දින ගනනක් සාමාන්‍ය විදියට චැට් කලා. එක් දිනක් මම ඇහුව

ඔයාට ලංකාවේ උප්පැන්න සහතියකයක් නැද්ද ? කියලා.

මීට කලින් මා මෙසේ උදව් කල තරුණියට ශ්‍රීලාංකික් උප්පැන්නයක් තිබූ බව මට මතක තිබුණා. එසේ භාර කාරත්වය බාර දෙද්දී එහි පිටපතක් ඔවුන්ටද ලබා දෙන බව මා දැන ගත්තේ මුලින් මා උදව් කල තරුණියගෙන්.

ඔව් මට තියෙනවා.

ඒකෙ තියෙන ඔයාගේ නම මොකක්ද ?

"නදීකා" 

ඔහෝ !

ඒත් මගේ යුරෝපීය දෙමව් පියන් මට කියන්නේ මාරි නදීකා ... කියලා. 

ඒක හොඳයි

මගෙ ලංකාවේ අම්ම තමයි මට  "නදීකා" කියල දාලා තියෙන්නේ (ඇය කියන්නේ මහත් ආඩම්බරයකින්)

දැන් මොනොවද ඔයාගෙ හිත කියන්නෙ ? මේ සිදුවීම ගැන ඔයා කම්පා වෙනවද ?

නැහැ. මට තේරෙනවා ඇය ඒ තීරණය ගත්තේ ඇයි කියලා. ඇයගේ මාමා විසින් ඇය දූෂණය වෙලා තියෙනවා. ඉතිං ඇයට මා උස් මහත් කරන්න අපහසුයි. මම ඇයට ගරු කරණවා ඒ ගැන. 

මේ වෙලාවේ මට පුදුම ලජ්ජාවක් හා කේන්තියක් ඇති උනා. මේ ධර්මද්වීපයේ නේද මෙව සිද්ද වෙන්නෙ කියලා. මොනවා උනත් දැන් ඇය පිටස්තර සංස්කෘතියක හැදෙන කෙල්ලෙක්. ඊලඟට මොනව අහයිද කියලා මට බය හිතුනා. "මේක ඔයලාගෙ සංස්කෘතියේ කොටසක්ද?" කියල ඇහුවොත් මම දෙන උත්තරය මොකක්ද ?

ඔහෝ! 

එහෙනම් ඔයා එයාට ගොඩක් ආදරය වෙන්න ඕනෙ. ඔයාගේ සතුට තමයි එයා බලාපොරොත්තු වෙන්න ඇත්තේ.

ඔව් මම ඇයට ගොඩක් ස්තූතිවන්ත වෙනවා. 

මට බාල සහෝදරයෝ දෙන්නෙකුත් ඉන්නවාලු. එක්කෙනක් 19 අනිත් එක්කෙනාට 13යිලු. මගෙ අම්ම දැන් බැඳලා.

හරි. ඔයා එගොල්ලොන්ට උදවු කරන්න.

ඒ උනාට අම්මා එගොල්ලොන්ට මං ගැන කියලා නෑ. එයා බය ඇති. මම කියනවා.

මට තේරුම් ගන්න පුලුවං.

එගොල්ලන්ව මුනගැහුණු මනුස්සය කිව්වා එගොල්ලෝ හොඳ ජීවිතයක් ගත කරනවා කියලා. ඒගොල්ලෝ දුප්පත් නෑ. ඉතිං මට සතුටුයි.

එගොල්ලන්ට කිව්වොත් එයා ගැන තියෙන ගෞරවය නැති වෙනවා. ඔයාට තාම අම්මව හම්බ උනේ නැද්ද?

ඇත්ත. ඒ උනාට මම හිතනවා අම්ම කවදාහරි එගොල්ලොන්ට කියයි කියලා. මොකද මට ඕන ඇත්තටම එගොල්ලොන්ව මුණ ගැහිලා එයාලගෙ ලොකු සහෝදරිය වෙන්න.

එගොල්ලො අර මාමට වෛර කරන්න ඉඩ තියෙනවා. ඔයාගෙ යුරෝපීය දෙමව්පියන් කොහොමද? ඔයා දන්නවද? මම බෙන්තොට. මට මේ වගේ කථා ගොඩක් අහන්න දකින්න ලැබිල තියෙනව.

ඔයාගෙ ගම අපේ අමමගේ ගමට කිට්ටුයි නේද?

මම පිලි ගන්නව දුප්පත් දෙමව්පියන් ඔවුන්ගේ දරුවන් හදා වඩා ගන්න සුදු දෙමව් පියන්ට බාර කිරීම සාධාරණයි කියල. ඒත් විකිණීම නොවෙයි. ඔව්. කිලෝ මීටර් ... විතර ඇති.

මෙ කතාව තවමත් අසම්පුර්ණ නිසා මෙහි දෙවන කොටස ප්‍රමාණවත් කරුණු එකතු වු පසුව ඉදිරිපත් කරන්නම්.