ලොල්ද මන්දා 5 : කෙන්ජිගේ පළමු සටහන සහ ලන්ඩන් ගිය ගමගේ......

අන්තිමට ලියපු ලොල්ද මන්දා කතාව කියවපු අපේ කෙන්ජි ඒ වගේම කතාවක් ලියලා එවන්න පොරොන්දු වුණා. දින කිහිපයකින් මට හීයක් මගින් ඒ කතාව එවලා තිබුණා. කෙන්ජි ඉල්ලලා තිබුණේ වෙනස් විදියකයට ලියන්න කියලා. නමුත් ඒ කතාව මම හිතුවා ඒ විදියටම දාන්නා. මොකද මේ කෙන්ජි ලියන පළමු සටහන නිසා. සමහර විට වෙනත් තැනක කලින් ලියලද දන්නෙත් නෑ. මම දන්නා පළවෙනි එක මේක නිසා ඔන්න මම දානවා.

අපේ රටේ කොල්ලො 5 දෙනෙක් '89වලදී වගේ ජපන් යන්න හිතනව.කොහොම හරි ජපානෙට පැනල හොරෙන් රස්සාවල් කරල පුළුවන් තරම් සල්ලි හොයන් ඇවිල්ල ලොකු බිස්නස් එකක්,ලොකු ගෙයක් හදාගෙන පජෙරෝ අරගෙන හොද කෑල්ලක් සෙට් කරගෙන ඔය වගේ සිහින මාලිගා. 

පස් දෙනාගෙන් අයිය,මල්ලි දෙන්නයි එයාලගෙ ඥාති සහෝදරයො දෙන්නයි,අයියගෙ යාළුවෙකුයි.යාලුව එයාර් ලංකා කේටරින් වල වැඩ කරනවලු එතකොට.මට මතක විදියට බන්දුල වගේ නමක්.අයියයි,මල්ලිගෙයි තාත්ත එයාර්පෝට් immigration ඔෆිසර් කෙනක්.(මේ ලමයි දෙන්න දෙවැනි පවුලගෙ කියල පස්සේ ආරංචි උනා.ඒ කතාව අපිට අදාල නැහැ)

කොහොමත් බන්දුව අමුතු ඩයල් එකක්.කේඩෑරි,උස,උරහිසින් ටිකක් ඉදිරියට නැමිල,මෝඩ විහිළු කලවම් මුහුනක් තියෙන පොරක්.හැබැයි අති පණ්ඩිතය.ඇගැපුරා මොලේ තියෙන විදියට තමයි කතාව.ඒ පස් දෙනාගෙ ගැන්සියේ යමක් ඉගෙන ගෙන හිටියෙත් ඒක විතරයි.අනිත් එවුන් 4ම ගොන් තැම්බෝ.(මුන් ටික ජපානයට ආවම තමයි ඔය ටික දැනගත්තෙ) 

තාත්ත කාරය හදන්නෙ නැවකට නගින විදියට එයාපෝට් බස්සල වාෂ්ප කරන්න.කොහොමහරි එම්බසිය අල්ලල පස් දෙනා යන්නේ නැතිවම "ට්‍රාන්සිට් විසා" වද්දල ඒ ගේම ෆිනිෂ්.

දැන් වීසත් ලැබුනම බන්දුව සතුටින් අනිත් අයට කියනවලු අපිට රස්සාවක් තමයි බං ප්‍රශ්නෙ.රස්සාවක් හම්බුනාම විසා නැති එක ගානක් නැහැ බන් ලංකාවේ කිව්වම මාර තැනක්ලු තියෙන්නෙ, JRට මාර සැලකිල්ලලු. සැලකිල්ල කොහොමද කියනව නම් ගොඩක් ප්‍රසිද්ධ තැන් වල JR ගෙ නම ගහලලු. අර UN සෙමින එකේදි "නහි වේරේන"ගාථාව කියල ජපානෙ බෙරගත්තළු නෙ. එකනේ ලොක්ක ආපු ගමන් රුපවාහිනිය,ජ.පු.ඉස්පිරිතාලෙ තව ඔය මහවැලි වගේ ලොකු ප්‍රොජෙක්ට් සේරම ජප්පොනෙ දීල තියෙන්නෙ. අනිත් 4දෙනා තුස්නිම්බුත වෙලා අහගෙන ඉන්නව විතරලු. බන්දුව කියන එකට මහවැලිය කලේ ජපානෙන් නෙමේ කියන්න එකෙක් නැහැ. 

මගෙ පියාගෙ යාලුවෙක් අහල තියෙනව එයාගෙ යාළුවකුගේ ළමයි 5ක් ජපන් යනව, විසත් හරි එයාපෝට් එකෙන් බාර අරන් රස්සාවල් හොයල දෙන්න පුලුවන්ද පුතාට කියල. සමහරු අහන්නෙ පුතාට කියල අපේ ළමය ජපානෙට යවාගන්න ක්‍රමයක් නැද්ද කියලනෙ. පියා වගේම මමත් කල්පනා කලා අමාරුම දේ විසානෙ. ඉන්න,කන්න බොන්න රස්සාවක් ප්‍රශ්නයක් නැහැ ලංකාවෙ එව්වො නෙ කියල එකෙන්ම OK එක දුන්න. 

කොහොම හරි නරිට එයාපෝට් බැහැල 5ස් දෙනා කවුන්ටර් පහකට වෙනම ගිහිල්ල ට්‍රාන්සිට් (දින 7කට විසා)ගහගෙන එලියට එන තැනදී ඩයල් ටික අල්ලගෙන මා සහ මගේ මිත්‍රයකු ඔවුන් රැගෙන ස්කෙලේටර් නාග/බැස ගොස් දුම්රිය පලට ගියා. 

හිතා ගන්න පුලුවන්ද මොකද වුනේ කියල. මම ටිකට් අරං එද්දී දුරට පේනවා බන්දුව අර 4දෙනාට අතපය දික් කර කර පෙන්න පෙන්න කට කනේ. 

අපි ඇවිල්ල හිටියෙ ජැපනීස් රේල්වේ දුම්රිය ස්ථානයකට නිසා, දුම්රිය පෙට්ටි දුම්රිය ස්ථානයේ නම සහිත බෝඩ් වල JR කෙටි යෙදුම යොදල දැකල තමයි බන්දුවගේ කට කනේ.

පින්තුරය ගත්තේ : http://jats60.umin.jp

පුද්ගලික සමාගම් වලට අයිති වෙනම රේල්වේ ලයින් තිබෙනව.ඒවා ඒ සමාගම් නාමයන් ගෙන් හදුන්වනව.

Kenji @ Japan 

දැන් මෙන්න මගේ කතාව

මේ වගේ ලංකාවේ යාලුවේ දෙන්නෙකුත් එංගලන්තෙට ගියා. ඒ එක්දාස් නවසිය හැට ගණන් වල. එංගලන්තෙට වීසා ගන්න එතරම් අමාරු නැති නිසා දෙන්නටම කිසි කරදරයක් නැතිව වීසා ලැබුණා. එහේ ඉන්න යාලුවෙක්ගේ නිවහන මේ දෙදෙනාටත් සෙවන වෙලා. ඉතිං පුංචි පුංචි රස්සාවල් කරලා ජීවත් වෙන ගමන් ගානකුත් ඉතිරි කරගෙන මේ දෙන්නා සතුටින් සමාදානයෙන් ඉන්නවලු. 

මේ දෙන්නාගෙන් එක්කෙනෙක්ගේ නම ජෝර්ජ්. ජෝර්ජ් කිව්වාම ඉතිං එංගලන්තේ කොයි තැන බැලුවත් තියෙනවනේ. කඩසාප්පු වලද, බස් නැවතුම් වලද, කොටින්ම රජ පරපුරේත් ජෝර්ජ්ලා ඉඳලා තියෙන නිසා තැනකට ගියත් ජෝර්ජ් කිව්වම මාර තැනලු. ඒ නිසා ජෝර්ජ් ඉන්නේ පොඩ්ඩක් උජාරුවෙන්ලු. මිනිහා නිතරම කියනවාලු

බලපන් අපේ පප්පා මට නම දාලා තියෙන්නේ බොහොම දුරදිග කල්පනා කරලා. පප්පා දැනගෙන ඉඳලා තියෙන්න ඇති මම කවදා හරි ඉන්ග්ලන්ඩ් යනවා කියලා. දැන් බලපන් ජෝර්ජ් කිව්වම මාර තැනක් නේ තියෙන්නේ 

මේකට දෙවෙනි යාලුවාගේ පොඩ්ඩක් හිත රිදිලා ඉඳලා තියෙන්නේ. මිනිහගේ නම ඉතින් ගමගේ නේ . ඔන්න දෙන්නා දවසක් හවස ලන්ඩන් නගරයේ පාරක් දිගේ යනකොට ගමගේ, ජෝර්ජ්ගේ අතින් අල්ලලා නවත්තුවාලු

ගමගේ : බලපන් කඩේ දිහා හොඳට 

ජෝර්ජ් : මාර බයිසිකල් තොගේ නේ 

ගමගේ : අන්න, අන්න උඹ කැත මිනිහා. මෙච්චර ලස්සනට ලොකුවට තියෙන එක උඹට පෙන්නේ නෑ.

ජෝර්ජ් : පේනවා, පේනවා, බයිසිකල් තමයි ඉතිං හැම තැනම.

ගමගේ : එතකොට උඹට ඔච්චර ලොකුවට ගහලා තියෙන, කඩේ බෝඩ් එක පෙන්නේ නෑ. බලපන් අපේ අය ලන්ඩන් ඇවිත් තියෙන්නේ උඹලට කලින්.

පින්තූරය ගත්තේ : www.lookandlearn.com

දෙන්නා නතර වෙලා බලන් ඉඳලා තියෙන්නේ මෙන්න මේ සාප්පුව ගාව. ඒගොල්ලෝ මේක කියන්නේ "ගැමේජ්" කියලලු. ජෝර්ජ්ට ඒ ගැන වැඩි තේරුමක් නැති නිසා තුෂ්නිම්භූත වෙලා බලාගෙන ඉඳලා.