තෙල් බෙහෙත් වෙළෙන්දා දුටු පේටන්ට් සංකල්පය

පේටන්ට් කිව්වහම අද කාලයේ නොදන්නා කෙනෙක් නෑ. පේටන්ට් කියන්නේ මම ඉතාම ගරු කරන දෙයක්. හැබැයි එය ඇමරිකානුවන්ගේ සංකල්පයක් වුවත්, එය ලෝකයටම අයිති දෙයක් නිසා එහි නිසි බලධාරියා ඇමරිකාව විය යුතු නෑ. ඒත් කෙනෙක් මේක දකින්නේ ඇමරිකාව මේ මගින් විශාල විදේශ විනිමයක් උකහා ගන්නවා කියල. මට මේ එක පාරටම පේටන්ට් ගැන අදහස ආවේ ඇයි කියල ඔබට හිතෙන්න පුළුවන්. ඒත් ඉතාම පුංචි අවකාශයක් වෙච්ච් අපේ මේ සිංහල සයිබර් අවකාශය තුලත් මේ වගේ නම් පිලිබඳ ප්‍රශ්ණ වලදී ආරවුල් ඇති වෙලා තියෙන බව පැහැදිලි වුන නිසා සහ මේකට කදිමට කැපෙන කතාවක් අපේ මැෂින් කඩන සිල්වා මහත්තයා දවසක් කියපු නිසා.

තෙල් බෙහෙත් වෙළෙන්දෝ සාමාන්‍යයෙන් ඉන්නේ ගස් යට. ඔවුන් ඉතාම චතුර පුද්ගලයෝ. නැති ගුණත් කියලා කොහොම හරි වට වෙලා ඉන්න මිනිස්සුන්ගේ ඇඟේ තමන් ගාව තියෙන තෙල් කුප්පි ටික ගහන්න තමයි උත්සාහය. අපේ සිල්වා මහත්මයා මේ තෙල් බේත් වෙළෙන්දා කියන ඒවාට සවන් දෙන්න පුරුදු වෙලා හිටියා. ඒ තෙල් බේත් ගැන තියෙන අබමල් රේණුවක විශ්වාසය නිසා නෙවෙයි. තෙල් බේත් කාරයා කියන අර්ධ කුණුහර්ප කතා අහන්න. ටිකක් දවස් යනකොට සිල්වා මහත්තයට පෙනුනා ටිකක් එහායින් තියෙන ගහ යට තවත් තෙල් බේත් වෙළෙන්දෙක් ඉන්නවා. ඒ වගේම මේ වෙළෙන්දා ගාව වට වෙලා රස කතා අහගෙන හිටිය ය දෙකට බෙදිලා. එත් තෙල් බේත් වෙළෙන්දා ඒ ගැන වචනයක් කතා කලේ නෑ. තව ටික කාලයක් යනකොට මීටර් 100ක් ඇතුලේ තවත් තෙල් බේත් වෙළෙන්දෙක්. අපේ සිල්වා මහත්තයාව මේ වෙළෙන්දා අඳුනනවා. දවසක් සිල්වා උන්නැහේ වෙළෙන්දාගෙන් අහනවා මෙන්න මේ වගේ ප්‍රශ්නයක්.

"මුදලාලි මොකද මේ වෙන්නේ? අන්න තව දෙන්නෙක් තෙල් විකුනනවා"

"මහත්තයෝ සුද්ද හැදුවා ෂූස්. අනිත් සුද්දොත් ෂූස් හැදුවද නෑ. නිකම්ම ෂුස් වලට කකුල රිංගවන්න අමාරුයි. පස්සේ ගලවන්නත් අමාරුයි.හදිසියකට ගලවගන්නත් බෑ. නිකං හිතන්නකෝ බඩේ අමාරුවක් හැදිලා වැසිකිලි යන්න වුනොත්. මේ මොන කරදරයක්ද කියල හිතෙයි. ඔන්න තව සුද්දෙක් කල්පනා කළා මේකට විසඳුමක්. ඒකා හැදුවා ලෙස්. දැන් සපත්තු වෙනදට වඩා විකිනෙනවා. ෂූස් වලට කකුල් කැපෙනවා, කිසිම සැප පහසුවක් නෑ. දාගෙන ගියාම කකුල් ගඳ ගහනවා. තව සුද්දෙක් හැදුව සොක්ස්. විකුනන්න කඩේට ගේනකොට මේවා එක එක සයිස් ඒවා මල්ලක දාගෙන එනවා. අන්තිමේදී මේවා බේරුම් ඇර ගන්නම පැයක් විතර යනවා. දුඹුරුපාට, කලුපාට. ඕක ගැන කල්පනා කරලා තව සුද්දෙක් හැදුව කේස්. සපත්තු දාගෙන යනකොට දහ ජරාව ගෑවෙනවා. දුඹුරු පාට ඒවා කළු වෙනවා. කළු ඒවා පුස් කරනවා. තව එකෙක් ටිකක් කල්පනා කර කර ඉඳලා ඔලුව කහලා කහලා ඊළඟට හැදුවා පොලිෂ්. ඉතින් මේ පොලිෂ් ගාන්න ගියාම හත්පලේ ගෑවෙනවා. ෂයින් කරන්න රෙදි කෑලි දාගෙන උලන්න ඕනේ. බැරිම තැන තව එකෙක් හැදුවා බ්‍රෂ්. ඒකට අපේ එවුන්. මම මේ අඹ ගහ යට ඉඳන් තෙල් බෙහෙත් විකුනනවා. තව එකෙක් ආවා ඌත් විකුනන්නේ තෙල් බේත්. ඒ මදිවට තවත් එකෙක් ආවා. ඌත් තෙල් බේත්. නෙද්දකින් කාලකන්ණි"

පින්තුරය ගත්තේ : dreamstime.com

තෙල් බේත් මුදලාලි කිව්වා මේ කතාවේ විශාල අරුතක් ගැබ් වෙලා තියෙනවා. මොකද කෙනෙක් අමාරුවෙන් තැනක ව්‍යාපාරයක් ගොඩ නාගගෙන. ඒ නම බොහොම දහදුක් විඳලා ප්‍රසිද්ද කර ගන්නවා. තව කෙනෙක් නිකං මේ දිහා බලාගෙන ඉඳලා ඇති වෙන කෑදර කමට දානවා ඒ ව්‍යාපාරෙම. නිකමට හිතන්න වාහනයක් නවත්තන්නැති තැනක දෙයක් පටන් ගත්තාම යන-එන මිනිස්සු මේ ව්‍යාපාරෙත් එක්ක අත්වැල් බැඳ ගන්න සෑහෙන කාලයක් ගත වෙනවා. තව කොහේ හරි හිටපු කෙනෙක් පැරචුට් එකෙන් එතනට බහිනවා. 

මම මේක මුලින්ම දැක්කේ මග්ගොන තියෙන මෝනිස් බේකරියේ. දැන් හරි මෝනිස් බේකරිය මොකක්ද කියල කියන්න ඒ වටපිට ඉන්න මිනිස්සුත් හරියට දන්නේ නෑ. අයියා මල්ලි දෙන්න වෙන වෙනම කරගෙන යනවා. 

ඊළඟට නිට්ටඹුවේ තියෙන පොල් අතු බත් කඩේ සහ නියම පොල් අතු බත් කඩේ. කොයි එකද හරි එක. අපි යන්න ඕනේ කොයි එකටද ? මගීන්ට ගැටළුවක්. පව් ඉතින් අර හැල්මේ යන බස් ලොරි එතන නතර කර ගන්න අර මුදලාලි කොයි තරම් මහන්සි වෙන්න ඇද්ද ?

මම නම් කියන්නේ කෙනෙක් මෙහෙම බිස්නස් එකක් පටන් ගත්තම එයාට අඩුම ගන්නේ අවරුදු පහක් වත් එතන ඉන්න දෙන්න ඕනේ. මොකද දුප්පත් කෙනෙක් මේ වගේ තැනක් ගොඩ නගා ගත්තට පස්සේ, ඊට වඩා සල්ලි තියෙන කෙනෙක් එතනට පාත් වෙලා අර මනුස්සයා අමාරුවෙන් ගොඩ නගා ගත්ත ගනුදෙනු කරුවන්ව බා ගන්නවා. කොයි තරම අසාධාරණද? මගේ විශ්වාසෙ නම එතන තව කෙනෙක්ට සමාන ව්‍යාපාරයක් දාන්න නොදෙන විදියට නීති සකස් වෙන්න ඕනේ. තරගකාරීත්වය හොඳයි. ඒත් අමාරුවෙන් ගොඩ නගාගත්ත ව්‍යාපාරයක් කඩා වැටෙන්න සලස්වන එක කැතයි. 

ජාත්‍යන්තරවත් කාතාව මීට වඩා වෙනස් නෑ. කොපි කරනවා. ඉතින් මේක සාධාරණීකරණ කරන්න තමයි පේටන්ට් වැඩේ පටන් ගත්තේ. ඔය ගූගල් එකෙන් ගිහින් ඕන කෙනෙකුට පේටන්ට් බලන්න පුළුවන්. බුද්ධිමය දේපල රැකීම තමයි එහි අරමුණ. හැබැයි එකෙන් වුන අකටයුතු කමුත් තියෙනවා. කොහොඹ ගහ ට පේටන්ට් තියෙන්නේ ඇමරිකාවට. නමුත් කොහොඹ ගස් වැඩියෙන්ම තියෙන්නේ ඉන්දියාවේ. කොහොඹ කොලයක් හරි දාලා බෙහෙතක් හදන්න ඇමරිකාවෙන අවසර ගන්න වෙනවා. කොතල හිඹුටු අපේ රටට ආවේනික ශාකයක් වුනත් පේටන්ට් අයිතිය ජපානයට. 

ඇඩිඩාස් /පුමා අයියයි මල්ලියි. මේ දෙන්නා අතරේ නඩු හබ නම් ඇති වුනේ නෑ. නමුත් මයික්‍රොසොෆ්ට් ඇපල් අතර නඩු දවස ගානේ. සන් කියන පරිඝණක සමාගාත් මේ වගේ මයික්‍රොසොෆ්ට් එකත් එක්ක නිතර නඩු කියා ගන්නවා.  බොහොම මෑතකදී සැම්සුන් සහ ඇපල් අතර නඩුව. 

බ්ලොග් එකක් ලියන්න අරගෙන අව්රුද්දක විතර වෙනවා. ඒ කල සීමාව තුල මම දැක්කේ එකම නමට කොයි තරම් නම්  ප්‍රශ්න ඇති කර ගන්නවද? මේ වගේ තැන වලට ටමයි පේටන්ට් ක්‍රියාවලියක් අවශ්‍ය. කොපි කිරීම හොඳ වුනත්, මහා නරක විදියට කොපි කිරීම් දකින්න ලැබෙනවා. 

මේ කතන්දර නිසා දැන් කරන්නේ කෙනෙක් තමන්ගේ ව්‍යාපාරය වෙනුවෙන් නම් ලියාපදිංචි කරත්දී ඒ වගේ වෙනත් නම් පවා කලින්ම වෙන් කර තබා ගන්නවා. එය පහුකාලීනවා ඉතා වැදගත් වෙනවා. 

මම හිතන්නේ කියවන ගමන්ම ඔයාලගේ අත්දැකීම් හිතට ඇවිත් ඇති කමෙන්ට් කරන්න. ඔන්න අවස්ථාව.