මහින්දලාගේ කැරම් බෝඩ් එක ......

 එක කාලයක් තිබුණා අපිට කැරම් ගහන්න පුදුමාකාර පිස්සුවක් හැදුන. කොච්චර ක්‍රිකට් ගහන්න කැමැත්තක් තිබුණත් ලංකාවේ නිරිතදිග කළාපයේ මුහුද අසබඩ ගමක් වෙච්ච බෙන්තොට අපිට අවුරුද්දේ වැඩි දවසක් වැහි සහිත කාලගුණයක් තිබුණේ. ඒ නිසාම වැහි දවස් වලට වගුරු බවට හෝ විල් බවට පත්වෙන අපේ ක්‍රීඩාංගන දෙක නිසා ඒ දවස් වලට හවස ගෙවා දමන්න අපිට විකල්පයක් තෝරා ගන්න සිදු වුණා. ඉතිං අපි බඩගෑවේ උඩකොටුව රජ මහ විහාරේ, ඒ කියන්නේ අපේ පන්සලට. සෝමසිරි නායක හාමුදුරුවන්ගේ අපවත් වීමෙන් පස්සේ එතැන අපේ රස්තියාදු පොළක් ගානට වැටුණේ ඉන්පස්සේ විහාරාධිපති තනතුරට පත් වුණු විමලසිරි හාමුදුරුවෝ අපි කාගේත් යාලුවෙක් තරමට හිතවත් වුණා නිසා. අපි ඉතිං ඔය කිවුව වැහි දවස් වලට පන්සලට බද ගානවා. පන්සල තියෙන්නේ කඳු මුදුනක. කළුගල් අතුරා තාර දාපු පාර දිගේ තමයි අපි පන්සලට ගාටන්නේ. මේක අංශක 45 විතර කන්දක්. දෙපැත්තේ තියෙන ලඳු කැලෑවේ තිබුණ ගඳපාන ගාල කවුරුන් හෝ පාරා තිබුණොත් මේ වැහි දවස් වල පුදුමාකාර ගඳක් ඇති වෙන්නේ. 

 

විමලසිරි හාමුදුරුවෝ අපේ නැන්දාගේ ලොකු පුතාගේ හොඳම ගජයා. දෙන්නා එකට එකතු වෙලා එල සිගරට් එක උරන්නේ. අපිට කැරම් බෝඩ් එක පාවිච්චි කරන්න ලැබෙන්නේ, උන්නාන්සේට සිගරට් එකක් නිමල් බේකරියෙන් ගෙනැත් දුන්නොත්. නිමල් බේකරියට යන්නේ පන්සල පිටිපස්සේ තියෙන, ඉස්පිරිතාලේ පාරෙන්. එතැනින් ඩික්මන් අයියලාගේ ගෙදරින් ඉවර වෙන ගුරු පාරට පන්සල පිටිපස්සෙන් ගේට්ටුවක් ඇරලා තිබුණා. ඉතිං අපේ ගම්වල බොහෝදෙනෙක් මේක ෂෝර්ට් කට් එකක් විදියට පාවිච්චි කරා ඉස්පිරිතාලෙට යන්න. දැන් වගේ දැඩි නීති රීති නොතිබුණ ඒ කාළේ බොහෝදෙනෙක් රවුමේ ගිහිං ගේට්ටුවෙන් යන්නේ නැතිව කම්බි වැටෙන් රිංගලා ඉස්පිරිතාලේ ගියා. මේ රෝහලට ගුණසේකර අනුස්මරණ රෝහල කියන නම ලැබුණේ, අපේ ගමේ එවකට හිටිය කෝටිපතියෙක් වෙච්ච ඩොනල්ඩ් ගුණසේකර මහතාගේ පරිත්‍යාගයෙන් ඉදි කරපු මේ රෝහල රජයට පරිත්‍යාග කරපු නිසා. මේ රෝහල විවෘත්ත කරන්න ඔන්න මෙන්න තියෙන කාලේ ලංකාවට කපිල වස්තුපුර සර්වඥ දාතුන් වහන්සේලා වැඩම කරවා තිබුණා. 

ඩොනල්ඩ් ගුණසේකර මහත්මයාගේ ලොකු බලාපොරොත්තුවක් තිබුණා, අපේ ගම හරහා මේ රථය ගමන් කරන විට මේ රෝහල පිටුපස ඉදි කරපු විශේෂ කපිලවස්තුපුර චෛත්‍ය ආකෘතිය ඉදිරියේ තාවකාලිකව ඉදිකරපු මඩුවක සර්වඥ දාතුන් වන්හන්සේ වැඩම කරවා ප්‍රදර්ශනය කරන්න. මමත් කලින්ම ඉස්කෝලෙන් ඇවිත් මේ පෝලිමේ ඉදිරියෙන්ම හිටියා. හදිසියේ සැරසිලි කරමින් උන්න ඩොනල්ඩ් ගුණසේකර මහත්මයාට(ඉලාස්ටෝ සමූහ ව්‍යාපාරයේ අධිපති) බ්ලේඩ් තලයක් අවශ්‍ය වුණාම, මම ගාව තිබුණ බ්ලේඩ් තලය දෙන්න ලැබීම මහ ලොකු දෙයක් වුණා මට ඒ කාළයේ. මෙහෙම සුදානම් වෙලා උන්නත්, එතැන නවත්වන්නේ නැතිවම ඒ රථය ඉදිරියට ඇදෙනවා මල්වැස්සට තෙමි-තෙමි අපි බලාගෙන උන්නා. ඩොනල්ඩ් ගුණසේකර මහත්මයා කනස්සළු ස්වභාවයකින් පිටවෙලා ගියා. 

ඔතැනින් ගිහිං තමයි අපි නිමල් බේකරියට යන්නේ. නිමල්බේකරියේ හැදෙන  පාන් සහ කෙටි ආහාර වල සුවඳ ඒ වටපිටින් ගියත් දැනෙනවා. ඉස්සර අපි හරි ආසයි හාෆ් බොයිල් බිත්තරත් එක්ක, උණු-උණු පාන් පුංචි කෑලි වලට කපලා බෙලෙක් පිඟානකට පත්තර කෑල්ලක් දාලා දෙන එක කන්න. මට ඒ කාලේ ගෙදරින් ඕවට සල්ලි ලැබෙන්නේ නෑ. කොහොමත් ආහාර වේල් තුනට අමතරව කනවානම් ගහකින් කඩා ගත්ත හෝ අහුලා ගත්ත දෙයක් තමයි. හැබැයි මගේ අත් අකුරු ලස්සන නිසා මට කියළා ලවු ලේටර්ස් ලියා ගත්තු කුමාර අතේ සල්ලි ගැවසුන නිසා ලියුම ලියලා දුන්නට පස්සේ අපි දෙන්නා යන්නේ නිමල් බේකරියට. එහෙම ගිහිං තමයි ඔය හාෆ් බොයිල් කෑම කෙරුවේ. 

පන්සලේකැරම් ගහන්න මමයන්නේ කළුතර ඉස්කෝලේ ගිහිං ඇවිත් දවල්ට කාලා හවස හතරට විතර. මේ වෙනකොට අපේ නඩේ අනික් අය එක්කෝ කැරම් ගැහිල්ල පටන් අරං, නැත්නම් හතරවෙනියා එනකං බලන් ඉන්නවා. අපේ ගේ පිටිපස්සේ ග්‍රවුන්ඩ් එක තියෙන නිසා දැනගන්න ලේසියි හවසට කෙරෙන්නේ ක්‍රිකට් ගැහිල්ලද නැතිනම් කැරම් ගැහිල්ලද කියළා. පන්සලේ කැරම් ගැහිල්ල කාලයක් කෙරීගෙන ගියා. ඒ වුණත් අපේ ඉස්සරහ ගෙදර හිටිය මහින්ද/මහේෂ් කියන අයිය මලෝ යුගලට සල්ලි ඌශ්නේ ගහලා තිබුණ නිසා කැරම් බෝඩ් එකක් අරගෙන ආවා. වැඩේ තියෙන්නේ මෙවුන් හම්බ කරන සල්ලි වලින් නෙවෙයි එහෙම කළේ. මහින්දලාගේ අක්කා රට (සුවිස්) ඉඳන් එවන සල්ලි වලින්. මේ කාලේ එයාලට වැන් එකක් එහෙමත් තිබුණා. පස්සේ මහින්දලාගේ ඉස්තෝප්පුව රස්තියාදු තිප්පලක් වගේ වුණා. අපේ අම්මා නම් කීයටවත් කැමති වුණේ නෑ, මම එතැන කැරම් ගහන්න යන එකට. මොකද එතැනට නානාප්‍රකාර මිනිසුන් ආව ගිය නිසා. අනික හැමදාම හවස් වෙත්දී මහින්දලාගේ තාත්තා දෙකක් දාගෙන් අම්මා එක්ක ජාතිය අමතන්න ගන්නවා. 

ඔහොම  ටිකක් වැඩිපුර දාගත්ත දවසක, පුටුවකට වෙලාඇලට් එකක් දාගෙන හිටිය ඊබට් නොහොත් මහින්දලාගේ පියාණෝට  ටකස් බකස් ගාන මේ සද්දෙත මල පැන්නා. ගේ පිටිපස්සට ගිහිං අලවංගුව(නාරස්සනේ) අරගෙන ඇවිත් දමලා ඇරියා කැරම් බෝඩ් එකට. එදා හවස මම ගියාම ඒක තිබුණේ මෙන්න මේ වගේ. ඉතිං මොකේදැයි දැන් වළඳන්නේ කියළා මම ආපහු ගෙදර ආවා. නමුත් ටිකක් කල්පනාවට වැටුණා මෙකට් මොකක්ද කරන පුළුවන් කියළා.

ඒත් මගේ ඔලුවට කිසිම දෙයක් ආවේ නෑ. මේ කාලයේම හන්දියේ ගාර්ජ් එකේ ටිනකරින් වැඩ කරන නිවුටන් අයියාගෙන් මම ඉල්ලගෙන තිබුණා තිනර් ටිකක්. මේ තිනර් එකට මට හම්බෙන - හම්බෙන රෙජිෆෝම් කෑලි කඩලා ඔබලා  ගම් එකක් හදාගන්න තමයි ඔහොම කළේ. ටික දවසක් යනකොට ගම් එක හරි ගියා. මගේ ඉස්කෝලේ යුනිෆෝම් එකක් ඉරිලා තිබුණා. පිට පැත්තේ හින්දා වැඩි අවුලක් තිබුණේ නෑ. මම කළේ වෙන සුදු රෙදි කෑල්ලක් ඉල්ලගෙන ආවා ටේලර් වැඩ කරන විමලවීර අයියගෙන්. එක අර ඉරුණ තැනට තියලා මේ ගං ඒකෙන් ඇලෙව්වා. වැඩේ ගොඩ. ඉන් පස්සේ ඒ ෂර්ට් එක ඉස්කෝලේ අඳින්න පුළුවන් වුණා. 

මට හිතුණා මේකටත් ඒ ගම් ඒකෙන් මොනවා හරි කරන්න පුළුවන් කියළා. පොඩ්ඩක් කිට්ටු වෙලා බැලුවම පෙණුනා මේකේ ලෑල්ලට භාවිතා කරලා තියෙන්නේ එම්.ඩී.එෆ්. (ඒ කාලේ අපි කිවුවේ තේ පෙට්ටි ලෑල්ලක් කියළා). ඊට පස්සේ මේ තේ පෙට්ටි ලෑල්ලක් හොයන මෙහෙයුම අපි දියත් කළා. මේ වගේ ඒවා ගෙවල් වල නෑ. මොකද කිලෝ පහක් විතර දාන්න පුළුවන් ඒ වගේ පෙට්ටියක් ගෙදරක තිබුණා නම් කාගෙන් හරි ඉල්ලන් ආපු එකක්. ගෙදරක් තේ කිලෝ පහක් ගන්නේ නෑ. එච්චර තේ බොන්න තරම් ලොකු පවුලක් කොහෙද තියෙන්නේ? කොච්චර තේ හදලා දුන්නත් ඒ වගේ පෙට්ටි තේ, තේ කඩවල ගන්නේ නෑ. පස්සේ කාට හරි පුළුවන් වුණා, ඒ තේ පෙට්ටියක උඩු පියන් කෑල්ලක් හොයාගෙන එන්න. 

පින්තුරය ගත්තේ : https://www.calicocraftparts.co.uk/

ඔන්න ඔය උඩින් තියෙන එක වගේ එකක් තමයි මම කියන්නේ. මේක කියවන පරණ අයටනම් මතක ඇති. මේක හොයා ගත්තත් අපි මොකක්ද කරන්නේ කියන කාරණය හිතා ගන්න අමාරු වුණා. මං මහින්දගෙන් ඇහුවා "මේක කපලා කොටලා හැදුවට කමක් නැද්ද ?" කියළා. ඌ ටිකක් කල්පනා කරළා "ඕන දෙයක්" කියළා කිවුවා. ඒක කැඩිලා තියෙන්නේ හරියට සයිප්‍රස් රට වගේ. ඒ වගේ එකක් කොහොමද මේකෙන් කපන්නේ ? ටික වෙලාවක් කල්පනා කරාම, නිවුටන් අයියලා ගැරේජ් එකේ කරන වැඩේ සිහිපත් වුණා. කොහොම දිරපු තැනක් වුණත් එයාලා හතරැස් කොටුවක් කපලා තමයි අලුත් තහඩු කෑල්ලක් තියලා වෙල්ඩින් කරන්නේ. ඉන් පස්සේ පොඩි කියත් පටියක් හොයා ගත්තා. මේක එහෙම ලේසියෙන් කපලා ඉවත් කරන්න බෑ, මොකද යටින් මේකේ ආධාරක් පටි තියෙනවා අඟලේ-අඟලේ පොලු වලින් ගහපු. අඟල් හයේ විතර පරතරයකින් ඒවා තිබුණේ. මේ කපන වැඩේ ගරාජ් එකේ ටික කාළයක් වැඩ කරපු සුසන්ත භාරගත්ත. අන්තිමට හතරැස් නැති වුණත්, ඒ වගේ එකක් කපා ගත්තා. ඉන් පස්සේ ඒක මැනලා සමාන කොටුවක් ලෑලි කෑල්ලෙන් කැපුවා. තියලා බැලුවම සමහර තැන් වල පොඩි හිඩැස් තියෙනවා මිලි මිට්ටර දෙකේ තුණේ. ඇතුලේ තියෙන හරස් පොලු වලයි-ලෑල්ලෙයි ගම් ගාලා ඇලෙවුවා. ඒ ගම් එක පට ගාලා වේලෙනවා. ඒ වගේමයි ඇලෙවුවොත් ඇලෙවුවා. 

ඊට පස්සේ අර හිඩැස් වලට ගම් එක්ක බොරික් කුඩු කලවම් කරලා පිරෙවුවා. පස්සේ වැලි කඩදාසියකි අර කැපුම් තියෙන තැන් ගෑවා. පස්සේ හොදට බොරික් දාළා ගහලා බැලුවා. මුලින්ම ගහපු පාරවල් ගියේ ඉස්සරහ හිටිය කෙනාගේ ඔලුව උඩින්. කට්ටිය හිනා වෙන්න පටන් ගත්තා. ආයෙත් ටික වැලි කඩදාසිය ඇල්ලුවා. දවස් කිහිපයක් ගියාව පොඩි පොඩි පැනිලි තිබුණා. පස්සේ හරි ගියා. ඕක තමයි මම කරපු පළමු DIY නොහොත් අටවන මාටිං වැඩේ. දැන්නම් කරන්නෙම ඒවා. මොකද යූබටයේ වීඩියෝ තියෙනවා ඕන තරම්.